onderlinge regeling voor kind zonder advocaten en dergelijke

[Help!]

Ik heb een klein probleempje en hoop dat iemand me hier kan helpen. Het zit nl. zo. Een maandenhalf geleden zijn ik en men vriend uit elkaar gegaan. Nadien bleek ik in verwachting te zijn. Een relatie willen we beiden niet meer, en zeker niet enkel omwille van het kind. Nu zouden wij het graag onderling willen regelen, en het onderling op papier willen zetten. Kan iemand mij vertellen wat er allemaal op het papier moet komen, zodat het juridisch gezien wettig is? Is er misschien een advocaat die me een voorbeeld van zo een papier kan/wil geven?

[Michèle]

Volgens mij regel je de toekomst en verzorging van zo'n kind niet simpelweg met een zelf in elkaar geknutseld contractje.

Ik 'vrees' dat je hiervoor naar de notaris moet. Ook bestaan er al wettelijke rechten en plichten voor jullie alle 3, die hoef je zelf niet te bevestigen.

Maar wellicht kan 1 van mijn medeforummers het beter/gedetailleerder uitleggen want ik heb nog geen familierecht of iets dergelijks gehad.

In ieder geval gefeliciteerd met de aankomende kleine!
_________________
www.breiwinkeltje.nl

[Eva]

Volgens mij heeft dit niet zozeer met familierecht te maken maar meer met contractrecht. Bij mijn weten is een onderhandse akte, dus niet gemaakt door de notaris, toch ook gewoon volledig rechtsgeldig. Dus waarom zou je het zelf niet kunnen opstellen?? Alleen een beetje tricky met wat je er allemaal in moet zetten enzo...

[Help]

[Help]

[Eva]

Nou ik heb daar niet zo even een voorbeeld van.
Waar je natuurlijk sowieso aan moet denken is, een bedrag aan alimentatie, waar het kind woont, wie het gezag heeft, bezoekregelingen etc.
Het is inderdaad wel lastig om dit allemaal zelf precies te regelen, maar het lijkt me niet onmogelijk. Als jullie er allebei welwillend tegenover staan. Maar ik denk dan dat je al snel onenigheid krijgt over de hoogte van het bedrag en hoe vaak de ander het kind mag zien enzo, maar ik zou zo zeggen ga er eens over praten misschien lukt het.

[Wekkel]

Ik denk dat in eerste instantie gezag en familieband het belangrijkste zijn. Als moeder ben je zowieso juridisch de moeder van het kind. Bij vader werkt dat niet automatisch want jullie zijn niet gehuwd of geregistreerd partner. Vader zal het kind moeten erkennen bij de burgerlijke stand (gemeente) om een juridische vaderschapsband te creëren. Erkenning kan ook nu al (ongeboren kind) maar voor erkenning heeft hij jouw toestemming nodig. Als je dat niet wil zou hij naar de kantonrechter kunnen om vervangende toestemming te krijgen als hij de verwekker van het kind is. Na erkenning staat het kind zowel in familierechtelijke relatie tot jou als tot vader. Het kind wordt dan ook toekomstig erfgenaam van jou (zowieso) en van vader (na de erkennning).

Met de erkenning is niet het gezamenlijk gezag geregeld. Het gezag zal in eerste instantie bij jou als moeder berusten. Na de erkenning blijft dat zo. Indien je gezamenlijk gezag over het kind wil, zal dat gezamenlijk aangevraagd moeten worden bij de rechtbank. Dit is grotendeels een papieren procedure, maar deze moet wel gevolgd worden als je papa (mede)gezag wil geven over het kind.

Voor onderhoudsverplichtingen kent de wet ook een aantal bepalingen. Papa zal als verwekker van het kind zowieso verplicht zijn tot het voorzien in de kosten van verzorging en opvoeding van het kind en, bij meerderjarigheid van het kind, kosten van levensonderhoud en studie tot 21 jaar. Als ouder (erkenning) heeft hij deze verplichting net zo goed. Daarover een contract maken is leuk maar voegt weinig toe. Indien pa niet of stopt met betalen aan de kosten van verzorging zal je met een contract naar de rechter moeten en zonder contract ook.

Hopelijk ben je met deze informatie enigszins geholpen. Bedenk dat je als moeder enige macht hebt op dit moment ten aanzien van erkenning en gezamenlijk gezag.

[Eva]

@wekkel: Ja maar het gaat er nu juist om dat ze er gezamenlijk uit willen komen. Tuurlijk heeft de vader een juridische verplichting tot levensonderhoud en is daar een bedrag voor vastgesteld maar als zij samen zelf iets anders willen regelen kan dat natuurlijk. Dat kan in principe ook een lager bedrag zijn natuurlijk, hoewel het me sterk lijkt dat jullie dat willen, maar het kan wel. Net als je een veel hoger bedrag kunt afspreken en daar zal de vader zich dan gewoon aan moeten houden, als hij ondertekent heeft. Je kan alles zelf erover bepalen natuurlijk, tot een van de twee het er niet mee eens is, dan kan je het via de rechter gaan aanpakken. Maar als je er samen uit kunt komen lijkt dat me prima. Hou alleen ook rekening met dingen die in de toekomst kunnen gebeuren, als bv een van de twee een nieuwe partner krijgt, dan wordt het soms allemaal wat ingewikkelder en heb je misschien spijt van dingen die je eerder hebt afgesproken.

[Help!]

Wij hebben op dat vlak alles al afgesproken, hij moet geen allimentatie betalen, behalve kosten voor school en opvang. Ook moet hij gedeeltelijk mee de kosten van het levensonderhoud bepalen(wij hadden zelf een gedrag van 100 euro per maand in gedacht, natuurlijk dat dit niet alle kosten dekt, maar we zijn dit nu zo overeen gekomen).
Hij erkent het kind als het geboren is en er komt ook een DNA-test. De vader wou dit zo en ik heb er geen enkel probleem mee.
Op vlak van verantwoordelijkheid, ik neem de verantwoordelijkheid op mij.
De vader heeft bezoekrecht: om de twee weken een weekend.
Enige waar we niet uitraken is dat hij niet wil dat het kind zijn familienaam draagt, terwijl ik daar op sta...

[Eva]

Oke, nou zo te zien hebben jullie het al vrij goed geregeld. Je kan dan dus zelf een soort akte opstellen waarin je al die punten zet.

Waarom wil je graag dat het kind zijn achternaam krijgt? Als het jouw achternaam krijgt zegt dit dus helemaal niets over gezag of erkenning. Als jullie kind wordt geboren terwijl jullie niet getrouwd zijn ( en dat is dus zo begrijp ik) en de vader erkent het kind dan heeft de baby in beginsel jouw achternaam tenzij jullie gezamenlijk verklaren dat het de achternaam van de vader krijgt. Je kunt dit dus niet afdwingen want jullie moeten het allebei goed vinden. Misschien moet je dat punt dus maar laten vallen of nog eens met hem praten. Maar zoals ik al zei, het is meer symbolisch want het heeft voorderest geen gevolgen ofzo.

Over die alimentatie, dat wordt gewoonlijk bepaald naar draagkracht. Heeft de vader van je kind het dus niet al te ruim dan zou een bedrag van 100 euro genoeg kunnen zijn maar volgens mij is het niet raar als dat bedrag een stukje hoger ligt( ik weet die bedragen even niet precies). Bedenk dus even goed of je het hier wel écht mee eens bent en of je niet aan een hoger bedrag moet denken ( volgens mij kost 1 pak luiers al 25 euro ofzo!). En kosten voor school en opvang is misschien een beetje vaag gedefinieerd. Kun je dat niet wat duidelijk afspreken? Dus in concrete bedragen. Lijkt misschien allemaal een beetje mierenneukerig maar zo krijg je dus geen problemen achteraf, als alles getekend is.