bezwaar t.a.v. art. 19 Wro

[yogi]

Hoi ik vind dit dus echt een shit vak... haha! het trekt mij gewoonweg niet maar ja moet er toch doorheen he.

Ik moet een bezwaarschrift schrijven en hier vervolgens zelf op reageren (alsof ik de gemeenteraad ben)

Het gaat om het volgende probleem:
De heer X wil op grond van Art. 19 Wro vrijstelling hebben, om in zijn tuinhuis te wonen. hij heeft +- 20 jaar geleden toezeggingen gekregen van de toenmalige burgemeester in de betreffende gemeente; dat het gedoogd werd en geen problemen zouden ontstaan als hij er echt introk.
Daarnaast wijst hij erop dat hij er sinds jaren al woont (met de nodige verbouwingen) en de buren dit kunnen beamen.
de heer X schrijft dit in zijn bezwaar waarbij hij een brief van de burgemeester toevoegd.

Mijn vraag is dus; dit bewijs kan toch niet meer worden aanvaard? het is toch veel te oud? Bovendien is die burgemeester allang niet meer aangesteld nu... Verder zijn zulke toezeggingen toch zowieso onvoldoende voor vrijstelling als bedoeld in art. 19 Wro?


vriendelijk bedankt voor jullie reactie alvast!

[StevenK]

Waarom zou die toezegging van de burgemeester niks waard zijn ? Je kent kleuterschool Babbel toch ?

[bona fides]

Een burgemeester moet je (in deze context) niet verwarren met de persoon die toevallig de functie vervult.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[yogi]

nee ok, de burgemeester was bevoegd toendertijd! maar nu gelden die toezeggingen van de burgemeester toch niet meer?

[jacq]

[bona fides]

Heeft de heer X nu plots een vrijstelling nodig omdat de gemeente moeilijk gaat doen?
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[yogi]

mmm... ik zit nog steeds vast.... zou iemand iets concreter kunnen zijn? sorry

[bona fides]

Zoals ik het begrijp heeft de man precies gedaan wat toen met de burgemeester is afgesproken. Hij is in het huisje gaan wonen, en de gemeente heeft dat al die tijd gedoogd. Als de gemeente daar nu plots op terug wil komen zullen daar gewichtige redenen voor moeten zijn.

Het zou m.i. anders zijn als de man na 20 jaar stilzitten (dus zonder van de toezegging gebruik te maken) opeens de gemeente aan een oude belofte wil houden. In dat geval zou de gemeente zich denk ik kunnen verweren met "sorry, inmiddels is ons beleid gewijzigd".

Maar waarom wil X nu een vrijstelling hebben, of waarom wil de gemeente hem nu uit het huisje hebben?
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[yogi]

het ligt ietsje anders; de burgemeester heeft toendertijd toezeggingen gedaan dat het wel mocht ( het wonen in het tuinhuis) Maar de heer X heeft toen verder niks ondernomen en dus gewoon alles laten zitten, ervan uitgaand dat het wel ok was!
Nu wordt de strijdige bewoning van het tuinhuis gedoogd totdat de heer X het tuinhuis heeft verlaten!

Dan zit het toch wel anders? want de heer X heeft al die tijd niets ondernomen.... toch???

[bona fides]

Wat hield de toezegging dan precies in? Je schrijft zelf "dat het gedoogd werd en geen problemen zouden ontstaan als hij er echt introk". En verder schrijf je dat hij al een hele tijd in het huisje zit. Wat bedoel je dan met "Maar de heer X heeft toen verder niks ondernomen"? Wat had hij nog verder moeten ondernemen als hem te kennen is gegeven dat het gedoogd wordt als hij in het huisje gaat wonen, en hij ook in het huisje is gaan wonen?

En nu schrijf je ook "de burgemeester heeft toendertijd toezeggingen gedaan dat het wel mocht". Zeg je daar dan niet mee dat X gelijk had met "ervan uitgaand dat het wel ok was!"?

Met andere woorden, wees nauwkeurig. (Of lees ik ergens overheen?)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[yogi]

ok sorry!
Jah het is me ook niet helemaal zelf duidelijk vandaar dat het een wir war is geworden!

Maar het zit dus als volg (zoals ik het opvat):
De heer X heeft toezeggingen van de burgemeester, die toen aangesteld was, gekregen dat het geen problemen op zou leveren als hij in zijn tuinhuis ging wonen. Hij is hier dan ook vanuit gegaan!

Ik dacht dus dat hij dan evengoed toestemming moet vragen via art. 19 Wro dan wel anderzijds.... maar ik begrijp dat dit dus niet nodig is?

Nu bijna 20 jaar later heeft de gemeente een bestemmingsplan.. waardoor de heer X dan toch vrijstelling zal moeten vragen om zijn tuinhuis als woning te houden! (dit staat niet in de casus maar maak ik er zelf uit op).
Deze vrijstelling wordt dan geweigerd door de gemeente!
De heer X maakt bezwaar waarin hij de toezeggingen van de toenmalige burgemeester aanreikt (waarvan een brief met toezegging)

Is dit nu genoeg om dan toch vrijstelling te krijgen of kan de gemeente blijven bij het idee van: beleid is gewijzigd, pech gehad!??

[bona fides]

Ik denk dat het mogelijk is dat de gemeente geen vergunning mag verlenen omdat bijv. niet voldaan is aan de eisen van art 19 WRO (geen idee of dat zo is), terwijl de gemeente tegelijkertijd niet tot handhaving mag overgaan ivm het lange gedogen (versterkt door de toezegging).
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[yogi]

ok dankje, denk dat ik eruit ben...
In de brief van de burgemeester staat dat het gedoogd beleid (van het tuinhuis) is gelegaliseerd.
Dus dat zou betekenen dat de gemeente niets kan ondernemen (met bestemmingsplan) dus geen dwangsom en of bestuursdwang.
Vrijstelling kan niet gegeven worden door de gemeente omdat de heer X niet aan de vereisten van 19 Wro voldoet met zijn verzoek.

Nu gaat de gemeente proberen via de mediationweg er samen met de heer X uit te komen (dit geeft mijn overige info van de casus aan of dat nu gebruikelijk is of niet)!