Strafbaar feit in zaak Holloway

[cia76]

Uit de oefenvragen van mijn boek blijkt dat het belangrijk is dat de daad wordt waargenomen omdat dan eerder het verband aangenomen wordt, maar het is niet zonder meer een noodzakelijk vereiste.

[bona fides]

De andere mogelijkheid die uit het arrest volgt is "directe confrontatie met de ernstige gevolgen van het ongeval".

[cia76]

[bona fides]

Het arrest biedt daar m.i. geen aanknopingspunten voor. De vraag is dan waar je boek dit op baseert.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[cia76]

[bona fides]

VR 2001, 87 is zo te zien het arrest dat in cassatie het onderwerp was van het Taxibus-arrest. De advocaat herhaalt min of meer de voorwaarden die uit het Taxibus-arrest volgen. Er lijkt mij dus niet iets uit af leiden dat niet ook uit het Taxibus-arrest valt af te leiden.

Uit geen van beide teksten leid ik af dat onder "directe confrontatie met (de gevolgen van) de gebeurtenis" ook een confrontatie met de toestand van het slachtoffer in bijv. het ziekenhuis kan vallen. Grammaticaal valt het misschien nog wel zo te lezen (het probleem lijkt mij echter het woord "direct"), maar volgens mij worden duidelijk de gevolgen ter plekke van het ongeval bedoeld. Zie rov. 5.2 en de uitleg van de A-G.

De reden voor die beperking zit m.i. in het relativiteitsvereiste: de geschonden norm strekt wel tot bescherming van de geestelijke gezondheid van personen met een affectieve band die met de ernstige gevolgen op de plek van het ongeluk worden geconfronteerd, maar daar houdt het dan toch mee op.

Het klopt dat het Taxibus-arrest niet zegt dat een minder directe confrontatie per definitie niet tot aansprakelijkheid zal leiden; hoe de HR in de toekomst zal oordelen valt niet te voorspellen. Maar het Taxibus-arrest geeft m.i. wel aan waar de huidige "grens" ligt.

Het Hof Den Bosch 5 februari 2008, LJN BC4848 ziet het Taxibus-arrest overigens wel als limitatieve opsomming van de mogelijkheden, zie rov. 4.12.2. Zie ook rov. 4.14.4 over de vraag of bij een opzet-delict minder zwaar moet worden getild aan het vereiste van de "directe confrontatie".
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[bona fides]

De rechtbank Arnhem (LJN AW2774) en de rechtbank Den Bosch hebben wel het criterium "directe confrontatie" opgerekt. Zie dit overzicht van recente jurisprudentie over shockschade.

De commentator merkt op dat door deze rechtbanken een ruimere uitleg is gegeven dan uit het Taxibus-arrest kan worden afgeleid. Het idee achter die uitleg is in ieder geval dat de geschonden norm van een andere orde was. (Maar waarom zou een verkeersveiligheidnorm niet strekken tot bescherming van thuiszittende familieleden van het slachtoffer en de norm dat je iemand niet met opzet iets mag aandoen wel?)

De genoemde zaak die bij de rechtbank Maastricht speelde lijkt te hebben geleid tot het hoger beroep bij het Hof Den Bosch in mijn vorige bericht. In die twee uitspraken werd bij een doodslag-delict dus wel strikt vastgehouden aan de eis van een "directe confrontatie".
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[bona fides]

Rb. Arnhem 21 mei 2008, LJN BD2057.

De rechtbank acht de shockschadevordering van de moeder op de dader toewijsbaar als kan worden aangetoond dat de moeder van het slachtoffer geestelijk letsel heeft opgelopen in de vorm van een in de psychiatrie erkend ziektebeeld.

Lijkt mij een onjuiste uitleg van het Taxibus-arrest (zie de voorgaande berichten). Als je rov. 4.9 leest begrijp je dat moeder een tik heeft opgelopen, maar in mijn ogen niet als gevolg van een "directe confrontatie". Het lijkt mij niet dat de norm die stelt dat je niet mag moorden ziet op de bescherming van de moeder van het slachtoffer tegen de klap die ze oploopt als ze bij het voorbereiden van haar dochter op de uitvaart het (door de sectie, neem ik aan) losse hoofd beetpakt. Je kunt je eigen geestelijke letsel ook opzoeken...

Alle vorderingen tegen de ouders van de dader zijn zoals verwacht afgewezen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[cia76]

Het begin van RO 4.10 is interessant:

[bona fides]

Meer precies heb ik mijn twijfels bij de daaropvolgende regels:

[Tragic1911]

Ze riskeren zo wel een ruimte mogelijkheid t.a.v. de schrikschade jurisprudentie. Buiten dat kan ik me wel vinden in de argumentatie van de rechtbank. Hoe ernstiger de normschending des te eerder men als gevolg daarvan de eis van directe confrontatie zal mogen aannemen.. Vanuit dogmatisch oogpunt is dit arrest dan ook wel interessant. Zeker als men in hoger beroep gaat. Hoe ver kunnen we gaan met het verruimen van deze jurisprudentie? of dat wenselijk is, is een andere vraag.

Buiten dat lees ik uit de door bona fides aangehaalde regels van de rechtbank dat de mate van ernst wel belangrijk is. Hoe ernstiger het feit, laten we het voorbeeld nemen van een persoon die een slachtoffer in brand steekt, hoe sneller je de eis van directe confrontatie zal kunnen aannemen voor directe familieleden, zelfs als deze niet direct daarbij aanwezig zijn maar 10 minuten later... Ik denk dan ook dat de rechtbank daarop doelt.
[/b]

[bona fides]

[abraxes]

Interessant Bona Fides. Ik vind het best frustie dat op basis van summiere informatie (in de kern interpretatie van slechts enkele zinnen uit rechterlijke uitspraken) zal moeten worden begrepen. LJN BC4848 rov. 4.14.4 lijkt inderdaad wat op gespannen voet te staan met onderhavige uitspraak. Dat de HR zich zal gaan uitspreken is wenselijk. Ik verwacht overigens niet dat daarmee de aangenomen relativiteit* in onderhavige uitspraak zal worden geacht te zijn 'onverenigbaar met' (...).

[bona fides]

Ik begrijp wat je bedoelt met je verwijzing naar "verder", nl. dat wat ervóór komt reeds als dragend moet worden gezien voor het oordeel van de rechtbank.

Maar ik lees de overweging een beetje anders (al maakt het denk ik niet heel veel uit wat de rechtbank nu precies heeft bedoeld met haar rangschikking van de zinnen, zie hieronder). De eerste helft van de eerste zin bevat eigenlijk al de conclusie:

[abraxes]