|
|
| Auteur |
Bericht |
Tess07
Leeftijd: 51
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Berichten: 5
|
 Geplaatst: di 15 jan 2008 12:56 Onderwerp: Alimentatie na 8 jaar? |
   |
|
Hallo,
Het volgende is het geval.
Ik heb mijn huidige echtgenoot 8 jaar geleden leren kennen. Mijn achtgenoot noem ik in dit verhaal B. Voordat wij een relatie kregen was B een aantal jaar vrijgezel en in die tijd heeft hij een paar keer met een vrouw geslapen, die ik voor het gemak A zal noemen. A was een vriendin van een vriendin van B.
A heeft in die tijd aangegeven aan B dat zij graag een kind van hem wilde. Zij heeft ook aan wederzijdse vrienden verteld dat zij dit hoe dan ook voor elkaar wilde krijgen. Aangezien er geen sprake was van een relatie, heeft B haar gezegd dat hij dit absoluut niet wilde. A is met de aticonceptiepil gestopt terwijl zij aan B vertelde dat zij deze wel gebruikte. Zij hebben toen nog een paar keer gemeenschap gehad. In die tijd sliepen zij beiden ook met anderen.
Op een gegeven moment heeft A aan B verteld dat zij zwanger was. Zij heeft hem ook gezegd dat zij dit moedwillig buiten zijn medeweten had geprobeerd te worden. Zij heeft gezegd ervan overtuigd te zijn dat B de vader was. B heeft haar gevraagd een abortus te plegen. omdat hij van te voren duidelijk had aangegeven geen vaderwens te hebben. A wilde het kind (zoals gepland) houden en B heeft haar verteld hier niets mee te maken willen hebben.
Het kind is inmiddels 8 jaar oud. B heeft nooit meer contact gehad met de moeder en nog nooit contact gehad met het kind.
Inmiddels zijn B en ik ruim 5 jaar getrouwd.
Afgelopen week heeft A contact gezocht met B, omdat het kind graag contact wil met haar vader. Nu staat nergens vast dat B ook daadwerkelijk de vader is, maar hij heeft gezegd dat als het meisje eens met hem wil praten, dit mogelijk is. Het kind kan er tenslotte niets aan doen.
Van horen zeggen weten we dat het kind best veel op B lijkt, dus hij zou heel goed de biologische vader kunnen zijn. Hij heeft echter nogsteeds niet de behoefte om ineens actief vader te zijn.
Nu hebben wij een aantal vragen:
Op het moment dat hij afspreekt met het kind om eens te praten, wordt dit dan gezien als een onofficiele erkenning?
Kan de moeder hem dwingen om het kind te erkennen, ondanks dat hij inmiddels met een ander getrouwd is?
Kan de moeder mijn man na zoveel jaar dwingen tot het betalen van alimentatie? En kan dat dan ook met terugwerkende kracht?
Kan zij een DNA test afdwingen? En kan hij deze eventueel weigeren?
Bij voorbaat dank voor uw antwoord.
Met vriendelijke groet,
Tessa |
|
|
|
|
 |
arizona
Leeftijd: 49
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 721
|
| Geplaatst: di 15 jan 2008 21:11 Onderwerp: Re: Alimentatie na 8 jaar? |
|
|
| Tess07 schreef: | | Op het moment dat hij afspreekt met het kind om eens te praten, wordt dit dan gezien als een onofficiele erkenning? |
Nee, d.w.z. ik weet niet wat je met "onofficieel" bedoelt. Officieel is het zeker geen erkenning. Het kan bij de rechter wel meewegen als bewijs van zijn vaderschap misschien, maar omdat een dna-test kan worden afgedwongen zal men toch sowieso wel daartoe overgaan als je man niet meewerkt.
Verder moet je 2 dingen uitelkaar houden.
"Erkennen" betekent officieel dat je man de juridische vader van het kind wordt.
Maar ook als hij níet de juridische vader is/wordt, heeft hij als biologische vader óók rechten en plichten, o.a. om in het onderhoud van het kind te voorzien (naar draagkracht).
| Quote: |
Kan de moeder hem dwingen om het kind te erkennen, ondanks dat hij inmiddels met een ander getrouwd is? |
Hier weet ik niet zoveel van, maar uit art. 1:204 lid 1 onder e BW maak ik op dat dat waarschijnlijk in de door jou beschreven situatie niet kan.
| Quote: | Art. 204. Nietige erkenning:
1. De erkenning is nietig, indien zij is gedaan:
e. door een op het tijdstip van de erkenning met een andere vrouw gehuwd man, tenzij de rechtbank heeft vastgesteld dat aannemelijk is dat tussen de man en de moeder een band bestaat of heeft bestaan die in voldoende mate met een huwelijk op één lijn valt te stellen of dat tussen de man en het kind een nauwe persoonlijke betrekking bestaat; |
Uit oogpunt van dit artikel kan het misschien onverstandig zijn contacten aan te gaan met het kind (maar dat weet ik niet zeker).
| Quote: |
Kan de moeder mijn man na zoveel jaar dwingen tot het betalen van alimentatie? En kan dat dan ook met terugwerkende kracht? |
.
Ja, volgens mij kan dat. Dit heet overigens volgens mij geen alimentatie maar een bijdrage in het onderhoud.
| Quote: |
Art. 394. Onderhoudsplicht verwekker of daarmee gelijkgestelde man:
De verwekker van een kind dat alleen een moeder heeft, alsmede de man die als levensgezel van de moeder ingestemd heeft met een daad die de verwekking van het kind tot gevolg kan hebben gehad, is als ware hij ouder verplicht tot het voorzien in de kosten van verzorging en opvoeding van het kind dan wel, na het bereiken van de meerderjarigheid van het kind, tot het voorzien in de kosten van levensonderhoud en studie overeenkomstig de artikelen 395a en 395b. Nadien bestaat deze verplichting slechts in geval van behoeftigheid van het kind. |
Of dit met terugwerkende kracht kan weet ik niet.
| Quote: | | Kan zij een DNA test afdwingen? En kan hij deze eventueel weigeren? |
Ja. En ja. De rechter kan de man verplichten een dna-test te ondergaan, maar we hebben in een andere draad een keer besproken dat het misschien de vraag is of als puntje bij paaltje komt de man de man fysiek hiertoe gedwongen kan/zal worden. |
|
|
|
|
|
tikSimone
Leeftijd: 59
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): EUR
Studieomgeving (MA): EUR
Berichten: 12147
|
| Geplaatst: di 15 jan 2008 21:15 Onderwerp: |
|
|
In dit geval heeft de man misschien juist wel belang bij een dna-test, toch? Dan weet hij het tenminste zeker.
_________________
Nait soez'n, moar doun! |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht: 
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: di 15 jan 2008 21:38 Onderwerp: Re: Alimentatie na 8 jaar? |
|
|
| arizona schreef: | | Quote: | | Kan de moeder hem dwingen om het kind te erkennen, ondanks dat hij inmiddels met een ander getrouwd is? |
Hier weet ik niet zoveel van, maar uit art. 1:204 lid 1 onder e BW maak ik op dat dat waarschijnlijk in de door jou beschreven situatie niet kan. |
Tot erkenning van een kind kan een man volgens mij niet gedwongen worden. De moeder (of het kind) kan echter wel een verzoek doen tot vaststelling van het vaderschap op de grond dat hij de verwekker is (art. 1:207 BW), en dat komt eigenlijk op hetzelfde neer (nl. dat hij de juridische vader wordt).
Maar nu zie ik dat art. 1:207 lid 3 BW een limiet stelt van 5 jaar na de geboorte van het kind. Voor vaststelling van het vaderschap op verzoek van de moeder lijkt het dus te laat te zijn. Op verzoek van het kind kan het nog wel. Ik weet niet of het kind daarvoor een bepaalde leeftijd moet hebben, en ik weet ook niet of de moeder namens het kind zo'n verzoek kan doen.
Het kind zou volgens mij zelfs na overlijden van de vader nog om vaststelling van het vaderschap kunnen vragen om zo alsnog in aanmerking te komen voor de erfenis of de legitieme portie.
Over de bijdrage in het onderhoud:
| Quote: | | Of dit met terugwerkende kracht kan weet ik niet. |
Zie art. 1:403 BW. Tot 5 jaar voorafgaand aan het tijdstip van indienen van het verzoek.
| Quote: | | Quote: | | Kan zij een DNA test afdwingen? En kan hij deze eventueel weigeren? |
Ja. En ja. De rechter kan de man verplichten een dna-test te ondergaan, maar we hebben in een andere draad een keer besproken dat het misschien de vraag is of als puntje bij paaltje komt de man de man fysiek hiertoe gedwongen kan/zal worden. |
Zoals ik het begrijp kan de man weigeren, maar kan de rechter aan deze weigering de conclusie verbinden dat de man de verwekker is. (Maar de rechter kan er ook voor kiezen die conclusie er niet aan te verbinden.)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
arizona
Leeftijd: 49
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 721
|
| Geplaatst: di 15 jan 2008 22:18 Onderwerp: |
|
|
| Ja ik denk dat bona fides gelijk heeft m.b.t. de gerechtelijke vaststelling van het vaderschap en ik ernaast zat met mijn erkenning. |
|
|
|
|
|
Tess07
Leeftijd: 51
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 5
|
| Geplaatst: wo 16 jan 2008 0:33 Onderwerp: |
|
|
Alvast ontzettend bedankt voor jullie antwoorden! heb er zeker een hoop aan.
Mochten jullie nog dingen te binnen schieten......  |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: wo 16 jan 2008 0:56 Onderwerp: |
|
|
| arizona schreef: | | Ja ik denk dat bona fides gelijk heeft m.b.t. de gerechtelijke vaststelling van het vaderschap en ik ernaast zat met mijn erkenning. |
Het lijkt er echter op dat je wel degelijk gelijk hebt op het punt van erkenning. (Maar vaststelling van het vaderschap blijft natuurlijk een mogelijkheid.)
In HR 3 april 1992, NJ 1993, 286 heeft de Hoge Raad opgemerkt dat er onder omstandigheden op de man een plicht kan rusten om tot erkenning over te gaan. Hij kan dan worden veroordeeld tot erkenning, en deze veroordeling kan desnoods via art. 3:300 jo. 326 BW worden geëxecuteerd. Deze uitspraak schijnt ook nu nog (ondanks het bestaan van art. 1:207 BW) van belang te zijn.
Het is dus niet helemaal uit te sluiten dat art. 1:204 BW (en daarmee ook lid 1 sub e) een rol speelt. Maar de kans van een beroep door het kind op art. 1:207 BW lijkt mij groter. (Ik weet nog steeds niet goed of de moeder dit verzoek ook namens het kind kan doen.)
edit: wat betreft dat laatste, in afstammingszaken wordt een minderjarig kind vertegenwoordigd door een bijzondere curator (art. 1:212 BW). Vermoedelijk kan de moeder de rechtbank verzoeken zo'n bijzondere curator te benoemen (zolang het kind minderjarig is). Die curator kan dan namens het kind verzoeken om vaststelling van het vaderschap.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
arizona
Leeftijd: 49
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 721
|
| Geplaatst: wo 16 jan 2008 19:25 Onderwerp: |
|
|
| Ik kan het niet in de wet vinden, maar ik zou het toch ik verrassend vinden als de moeder (evt via het laten benoemen van een curator) de vijfjaarstermijn zou kunnen omzeilen door namens haar minderjarige kind te verzoeken om vaststelling van het vaderschap. Wat is dan het nut van die vijfjaarstermijn? |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: wo 16 jan 2008 20:24 Onderwerp: |
|
|
De bijzondere curator zal opkomen voor de belangen van het kind. Als die anders zijn dan de belangen van de moeder, dan maakt het dus wel verschil dat moeder niet zelf het minderjarige kind kan vertegenwoordigen.
Ik ben het wel eens dat er iets geks in zit.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22911
|
| Geplaatst: di 22 jan 2008 1:44 Onderwerp: |
|
|
Ik vond nog HR 31 oktober 2003, NJ 2004, 315, m.nt. JdB, LJN AJ3261. Het gaat niet om art. 1:207 BW, maar om vertegenwoording van het minderjarige kind door een bijzondere curator bij een verzoek op grond van art. 1:200 BW (ontkenning van het vaderschap). Bij dat artikel speelt echter dezelfde problematiek, zie lid 5 en lid 6. De HR komt tot het oordeel dat in een procedure op grond van art. 1:200 BW ook een zeer jeugdig kind kan worden vertegenwoordigd door een bijzondere curator.
| HR schreef: | | 3.4 Bij de beoordeling van het hiertegen gerichte middel wordt vooropgesteld dat, naar ook het hof kennelijk tot uitgangspunt heeft genomen, de tekst van art. 1:200 BW zich niet ertegen verzet dat het kind gedurende zijn minderjarigheid, vertegenwoordigd door een daartoe benoemde bijzondere curator, het vaderschap ontkent en een verzoek tot gegrondverklaring van de ontkenning bij de rechtbank indient en dat de wettekst evenmin aanknopingspunten biedt voor het stellen van de eis dat het kind in staat is tot een redelijke waardering van de belangen die bij een dergelijk verzoek van hemzelf een rol spelen. Voor het in cassatie bestreden oordeel dat vertegenwoordiging door een bijzondere curator in dit geval niet mogelijk is wegens het ontbreken van de nodige rijpheid van het kind, heeft het hof steun gezocht in de hiervóór in 3.3 onder a vermelde passage uit de wetsgeschiedenis. Deze passage betreft echter, naar uit de weergave van de parlementaire behandeling in de conclusie van de Advocaat-Generaal onder 2.4 en 2.5 blijkt, de vraag of de in art. 1:200 lid 5 BW gestelde termijn van één jaar na de geboorte voor de indiening van het verzoek tot gegrondverklaring van de ontkenning door de moeder niet zou moeten worden aangevuld met een hardheidsclausule en niet de vraag in welke gevallen vertegenwoordiging van een nog zeer jeugdig kind door een bijzondere curator mogelijk is. Dat bedoeld zou zijn de bevoegdheid van de bijzondere curator tot vertegenwoordiging in het kader van een procedure tot ontkenning van vaderschap te binden aan de eis van een zekere rijpheid van het kind, is niet aannemelijk. Daarbij is mede in aanmerking te nemen dat de bijzondere curator bevoegd is het kind te vertegenwoordigen in een door de moeder of door de wettige vader ingeleide procedure tot ontkenning van vaderschap, welke procedure ingevolge art. 200 lid 5 BW moet worden ingeleid binnen een jaar na de geboorte van het kind, onderscheidenlijk een jaar nadat de wettige vader bekend is geworden met het feit dat hij vermoedelijk niet de biologische vader is van het kind. De wetgever heeft derhalve in het ingrijpende karakter van de hier aan de orde zijnde kwesties op zichzelf geen beletsel gezien voor de vertegenwoordiging te dier zake van een nog zeer jeugdig kind door een bijzondere curator. Weliswaar gaat het bij de zo-even genoemde procedures om gevallen waarin het kind, anders dan in het onderhavige geval, niet zelf het initiatief tot de ontkenning neemt, maar ook in die gevallen zal de bijzondere curator bij de bepaling van het in rechte naar voren te brengen standpunt van het kind moeten betrekken niet alleen of de ontkenning van het vaderschap gegrond moet worden verklaard, maar ook of het belang van het kind niet vergt dat een beslissing over het vaderschap pas wordt genomen wanneer het kind zelf zich daarover een weloverwogen oordeel kan vormen. |
Ten aanzien van het argument dat de moeder zo de termijn van lid 5 kan ontduiken schrijft de A-G:
| A-G schreef: | | 2.15. Een tegenwerping zou kunnen zijn dat de termijn van één jaar, als bedoeld in art. 1:200 lid 5 BW, wordt ontdoken indien de moeder na het verstrijken van die termijn, zoals in dit geval, de benoeming van een bijzondere curator kan uitlokken die namens het kind het vaderschap ontkent en een daartoe strekkend verzoekschrift indient(11). Deze veronderstelde tegenwerping gaat m.i. niet op. De strekking van de termijnen in art. 1:200 BW is de rechtszekerheid: wie wil beweren dat de wettige vader niet de biologische vader is, mag de overige betrokkenen niet in onzekerheid laten over hun rechtspositie. Dit belang wordt niet geschaad: nu de moeder de termijn van art. 1:200 lid 5 BW heeft laten verlopen, hebben de overige betrokkenen de zekerheid dat de moeder het vaderschap niet langer kan ontkennen. De vraag of namens het kind een verzoekschrift zal worden ingediend tot gegrondverklaring van de ontkenning van het vaderschap staat niet ter beoordeling van de moeder, maar staat ter beoordeling van de bijzondere curator. Dat het onderhavige verzoekschrift is ingediend binnen de termijn van het zesde lid van art. 1:200 BW staat niet ter discussie. |
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
