|
Auteur |
Bericht |
Anna27
Leeftijd: 31 Geslacht: Sterrenbeeld: Studieomgeving (BA): EUR
Berichten: 18
|
Geplaatst: do 19 jan 2012 21:51 Onderwerp: |
|
|
Hartelijk dank Bona Fides en excuses voor mijn onduidelijk geformuleerde vraag. De vraag was:
de jurisprudentie die geldt voor de wegbeheerder, over de aansprakelijkheid voor gladheidssituaties, kan die naar analogie worden toegepast op de aansprakelijkheid voor bedrijven ?
Dus wanneer een particulier de overheid als wegbeheerder aansprakelijk stelt doordat zij een gladheidssituatie niet voldoende heeft bestreden, geldt de rechtsregel uit dat arrest dan ook wanneer een particulier een bedrijf aansprakelijk stelt doordat deze de gladheid niet voldoende heeft bestreden?
Ik hoop dat mijn vraag zo duidelijk is.
Ik heb gezocht in de parlementaire geschiedenis en tekst& commentaar, maar ik heb het antwoord niet kunnen vinden. |
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22893
|
Geplaatst: do 19 jan 2012 22:38 Onderwerp: |
|
|
Aha, een heel andere vraag dus dan die ik probeerde te beantwoorden.
De regel van art. 6:174 lid 1 BW geldt voor iedereen, maar bij de uitwerking daarvan kan het natuurlijk wel verschil maken of het gaat om een openbare weg of om een tuinpad. Ook bij de toepassing van de tenzij-clausule kan er verschil zijn: in sommige situaties zal van de overheid wel iets mogen verwacht dat van je buurman niet kan worden verwacht.
Hetzelfde geldt voor wegbeheerdersaansprakelijkheid die onder art. 6:162 BW valt.
Dus de rechtsregels lijken mij hetzelfde, alleen kunnen er bij de toepassing op de feiten heel snel verschillen optreden. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
Anna27
Leeftijd: 31 Geslacht: Sterrenbeeld: Studieomgeving (BA): EUR
Berichten: 18
|
Geplaatst: vr 20 jan 2012 11:07 Onderwerp: |
|
|
Bedankt!
Zoiets dacht ik al.
Kan ik dit aannemen zonder te verwijzen naar een bron? Ik heb namelijk gezocht in de parlementaire geschiedenis, tekst en commentaar etc, maar kan niet vinden waar dit expliciet wordt gezegd.
Ik wil bijvoorbeeld het volgende arrest toepassen op de situatie voor een particulier sneeuwruimersbedrijf.
Rb. Amsterdam 1 augustus 2001, rolnr 99/2983.
Op de gemeente rust een inspanningsplicht om bij bevriezing maatregelen te nemen de gladheid te bestrijden. Uitgangspunt is dat van de gemeente niet kan worden verwacht dat zij binnen haar grondgebied instaat voor de afwezigheid van gladheid.
Mag ik hieruit afleiden dat voor de een particulier bedrijf de zorgvuldigheidsnorm een inspanningsplicht betreft en dat van haar niet kan worden gevergd dat zij instaat voor afwezigheid van gladheid ? |
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22893
|
Geplaatst: vr 20 jan 2012 18:19 Onderwerp: |
|
|
Hmm, misschien is het beter om de vraag of zo'n verplichting bestaat te beantwoorden aan de hand van de Kelderluik-criteria. Het bestaan van zo'n verplichting lijkt me af te hangen van de omstandigheden van het concrete geval, zodat het gevaarlijk is om iets af te leiden uit de feitelijke vaststellingen in een andere zaak.
Quote: | voor een particulier sneeuwruimersbedrijf |
Dit doet me weer denken aan wat ik eerder schreef. Wordt dat bedrijf ingehuurd door een wegbeheerder ten einde aan zijn verplichtingen te voldoen? Dan is er sowieso sprake van een heel andere situatie.
Het (ingehuurde) sneeuwruimersbedrijf heeft verplichtingen jegens de inhuurder (bijv. de gemeente), niet jegens de gebruikers van de weg. Uitlegging van de overeenkomst tussen sneeuwruimersbedrijf en inhuurder zal moeten opleveren of het gaat om een inspanningsverplichting of een resultaatverplichting. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|