|
Auteur |
Bericht |
vraagteken77
Leeftijd: 47 Geslacht: Sterrenbeeld: Studieomgeving (BA): HvA
Berichten: 30
|
Geplaatst: vr 17 okt 2014 11:59 Onderwerp: verjaring vordering mobiele provider en verhuizing |
|
|
Iemand krijgt per mail een rekening van een incassobureau om €2800,00 te voldoen. Oorspronkelijke facturen stammen uit april 2009. Uit de inlogpagina van het incassobureau blijkt dat ze zijn oude adres gebruiken, waar hij al jaren niet meer woont. Vanaf juli 2009 staat hij in Nederland geregistreerd als geëmigreerd en een jaar later staat hij weer in Nederland ingeschreven.
Zijn verhuizing is nooit doorgegeven aan de schuldeiser. Kan je nu een beroep doen op verjaring, iig heeft hij tot de mail nooit wat van de schuldeiser of het incassubureau vernomen.
https://www.consuwijzer.nl/thema/verjaring
Op consuwijzer wordt aangegeven dat je het een ondernemer niet kwalijk kan nemen als hij zonder een adreswijziging de facturen naar een verkeerd adres stuurt. Maar stuit het niet doorgeven van een adreswijziging de verjaring? |
|
|
|
|
DENNIS79
Leeftijd: 44 Geslacht: Sterrenbeeld: Studieomgeving (BA): UvT Studieomgeving (MA): UvT Berichten: 1754
|
Geplaatst: vr 17 okt 2014 12:06 Onderwerp: |
|
|
Ik zal niet zeggen dat het recht altijd rechtvaardig is. Probeer bij beantwoording van je eigen vraag echter wel aan te nemen dat het recht in beginsel wel rechtvaardig probeert te zijn.
Als je dan zo tegen de casus aankijkt; wat zou dan je eerste gedachte zijn? _________________ "Nusquam est, qui ubique est" |
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22889
|
Geplaatst: za 18 okt 2014 1:08 Onderwerp: Re: verjaring vordering mobiele provider en verhuizing |
|
|
Misschien vergis ik mij, maar dit lijkt me geen huiswerkvraag. TS heeft zelfs al relevante informatie op consuwijzer gevonden. Ik geef daarom antwoord.
vraagteken77 schreef: | Op consuwijzer wordt aangegeven dat je het een ondernemer niet kwalijk kan nemen als hij zonder een adreswijziging de facturen naar een verkeerd adres stuurt. Maar stuit het niet doorgeven van een adreswijziging de verjaring? |
De verjaring wordt niet gestuit door het "niet doorgeven". Maar er zijn ongetwijfeld aanmaningen verstuurd. In beginsel heeft een aanmaning pas stuitende werking als zij de schuldenaar heeft bereikt. Hierop geldt echter een uitzondering in het geval het niet bereiken van de schuldenaar het gevolg is van diens eigen handeling of van andere omstandigheden die zijn persoon betreffen en rechtvaardigen dat hij het nadeel draagt (art. 3:37 lid 3 BW).
Simpel gezegd: laat je na je schuldenaar te informeren over een adreswijziging, dan worden aanmaningen die naar het oude adres zijn verstuurd geacht jou te hebben bereikt. Die aanmaningen hebben de verjaring dus gestuit.
De schuldeiser zal nog wel aannemelijk moeten maken dat er aanmaningen zijn verstuurd, maar dat is waarschijnlijk geen probleem. Het ligt erg voor de hand dat aanmaningen zijn verstuurd en jij hebt waarschijnlijk geen mogelijkheid om dat serieus te betwisten. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
UwJurist.nl
Leeftijd: 58 Geslacht: Sterrenbeeld: Studieomgeving (BA): RUN Studieomgeving (MA): RUN Berichten: 1012
|
Geplaatst: za 18 okt 2014 8:30 Onderwerp: |
|
|
Quote: | De schuldeiser zal nog wel aannemelijk moeten maken dat er aanmaningen zijn verstuurd, maar dat is waarschijnlijk geen probleem. Het ligt erg voor de hand dat aanmaningen zijn verstuurd en jij hebt waarschijnlijk geen mogelijkheid om dat serieus te betwisten. |
De verzend- en ontvangsttheorie lijkt mij van toepassing. De verzender moet m.i. de goede en tijdige ontvangst/weigering/retour komen van de brieven/stukken kunnen bewijzen, niet alleen maar aannemelijk maken. _________________ Met vriendelijke groet,
mr. Monique Doomernik
UwJurist.nl |
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22889
|
Geplaatst: za 18 okt 2014 13:07 Onderwerp: |
|
|
UwJurist.nl schreef: | Quote: | De schuldeiser zal nog wel aannemelijk moeten maken dat er aanmaningen zijn verstuurd, maar dat is waarschijnlijk geen probleem. Het ligt erg voor de hand dat aanmaningen zijn verstuurd en jij hebt waarschijnlijk geen mogelijkheid om dat serieus te betwisten. |
De verzend- en ontvangsttheorie lijkt mij van toepassing. De verzender moet m.i. de goede en tijdige ontvangst/weigering/retour komen van de brieven/stukken kunnen bewijzen, niet alleen maar aannemelijk maken. |
Als de schuldeiser aannemelijk maakt dat hij aanmaningen heeft verstuurd, maakt hij daarmee ook aannemelijk dat die aanmaningen zijn aangekomen. TS heeft waarschijnlijk geen mogelijkheid om dat "voldoende" te betwisten (art. 149 lid 1 Rv) omdat hij nu eenmaal niet meer op het oude adres woont en dus niet kan weten wat daar is binnengekomen. (Goed, het kan natuurlijk dat hij een afspraak heeft met de nieuwe bewoners over het doorsturen van post, maar daar lijkt het niet op.)
Het kan niet zo zijn dat TS alleen maar hoeft te zeggen dat er een kleine kans bestaat dat een verzonden brief nooit op dat oude adres is aangekomen. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22889
|
Geplaatst: za 18 okt 2014 14:49 Onderwerp: |
|
|
bona fides schreef: | Als de schuldeiser aannemelijk maakt dat hij aanmaningen heeft verstuurd, maakt hij daarmee ook aannemelijk dat die aanmaningen zijn aangekomen. |
De HR is het daar niet noodzakelijk mee eens. HR 4 juni 2004, LJN AO5122:
HR schreef: | 3.5 In zijn arrest van 16 oktober 1998, C97/154, NJ 1998, 897, heeft de Hoge Raad geoordeeld dat de afzender van een aangetekende brief, wanneer de geadresseerde stelt dat de brief hem niet (tijdig) heeft bereikt, dient te bewijzen dat hij de brief aangetekend en naar het juiste adres heeft verzonden en bovendien aannemelijk dient te maken dat de brief (tijdig) aan de geadresseerde is aangeboden op de wijze die daartoe ter plaatse van bestemming is voorgeschreven.
3.6 In het onderhavige geval heeft de rechtbank bij haar oordeel dat de omstandigheden, kort gezegd: dat de brief juist was geadresseerd en niet is teruggekomen, tot het vermoeden leiden dat de brief [eiser] heeft bereikt, hetzij blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting, hetzij haar oordeel onvoldoende gemotiveerd.
Van een onjuiste rechtsopvatting is sprake, indien het oordeel berust op de gedachte dat een juiste adressering en aangetekende verzending op zichzelf voldoende aannemelijk maken dat de brief (tijdig) aan de geadresseerde is aangeboden. De hiervoor in 3.5 vermelde regel houdt immers in dat de afzender van een aangetekende brief de verzending naar het juiste adres moet bewijzen en bovendien de (tijdige) correcte aanbieding aan de geadresseerde aannemelijk dient te maken.
Van een onvoldoende motivering is sprake indien het vermoeden dat de brief [eiser] heeft bereikt, alleen is gebaseerd op het gegeven dat de juist geadresseerde brief niet is geretourneerd. Dat gegeven is zonder nadere motivering, die ontbreekt, onvoldoende om zulk een vermoeden te schragen. |
Toch lijkt het mijn persoonlijk nodig dat de (niet-)ontvanger enige grond heeft om te stellen dat de brief nooit is aangekomen. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
UwJurist.nl
Leeftijd: 58 Geslacht: Sterrenbeeld: Studieomgeving (BA): RUN Studieomgeving (MA): RUN Berichten: 1012
|
Geplaatst: zo 19 okt 2014 11:00 Onderwerp: |
|
|
Ik ken de rechtspraak hierover. Vandaar mijn stellingen. _________________ Met vriendelijke groet,
mr. Monique Doomernik
UwJurist.nl |
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22889
|
Geplaatst: zo 19 okt 2014 20:05 Onderwerp: |
|
|
UwJurist.nl schreef: | Ik ken de rechtspraak hierover. Vandaar mijn stellingen. |
Dan ken je misschien ook een zaak waarin de geadresseerde verzuimd had zijn adreswijziging door te geven en vervolgens toch wegkwam met het argument "er is een theoretische kans dat de brief nooit is aangekomen op mijn oude adres, ook al heb ik daar zelf geen idee van, dus de verzender moet maar bewijzen dat de brief is aangekomen"? Ik houd me aanbevolen. _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL Studieomgeving (MA): UL Berichten: 22889
|
Geplaatst: zo 19 okt 2014 21:01 Onderwerp: Re: verjaring vordering mobiele provider en verhuizing |
|
|
vraagteken77 schreef: | Op consuwijzer wordt aangegeven dat je het een ondernemer niet kwalijk kan nemen als hij zonder een adreswijziging de facturen naar een verkeerd adres stuurt. |
Consuwijzer heeft het hierbij ook over aanmaningen/herinneringen/stuitingshandelingen:
Consuwijzer schreef: | Doet u dit niet? Dan kunt u het de ondernemer niet kwalijk nemen dat hij de rekening en eventuele herinneringen naar het verkeerde adres stuurt. |
Maar in sommige gevallen lijkt de rechtspraak het iets anders te zien. Bijv. Rb Zwolle-Lelystad 23 oktober 2012, LJN BY0876:
Quote: | 4. De kantonrechter is van oordeel dat voor de geldigheid van de stuitingshandeling onvoldoende is dat het niet doorgeven van de adreswijziging toegerekend kan worden aan [gedaagde partij]. Naar het oordeel van kantonrechter mag van degene die een verjaring wenst te stuiten worden verwacht dat hij verifieert waar de betrokkene woont of in ieder geval gebruik dient te maken van aangetekende verzending. Dit geldt te meer voor een professionele partij als ING aangezien zij op relatief eenvoudige wijze door recherche op de hoogte had kunnen komen van het juiste adres van [gedaagde partij]. |
De tweede zin lijkt mij, los van de derde zin, veel te algemeen. Maar er lijken dus omstandigheden mogelijk waaronder verhuizing zonder het doorgeven van een adreswijziging ervoor zorgt dat brieven verstuurd naar het oude adres geen werking hebben.
Nog wat meer rechtspraak: HR 14 juni 2013, ECLI:NL:HR:2013:BZ4104:
HR schreef: | 3.3.2 Bij de beoordeling van deze klacht wordt het volgende vooropgesteld.
Art. 3:37 lid 3 BW houdt, voor zover thans van belang, in dat een tot een bepaalde persoon gerichte verklaring, om haar werking te hebben, die persoon moet hebben bereikt. Met betrekking tot een schriftelijke verklaring geldt als uitgangspunt dat deze de geadresseerde heeft bereikt als zij door hem is ontvangen. Het antwoord op de vraag wanneer kan worden gezegd dat een verklaring door de geadresseerde is ontvangen, wordt noch in de wettekst noch in de daarbij behorende toelichting gegeven. Indien de ontvangst van de verklaring wordt betwist, brengt een redelijke, op de behoeften van de praktijk afgestemde, uitleg mee dat de afzender in beginsel feiten of omstandigheden dient te stellen en zonodig te bewijzen waaruit volgt dat de verklaring door hem is verzonden naar een adres waarvan hij redelijkerwijs mocht aannemen dat de geadresseerde aldaar door hem kon worden bereikt, en dat de verklaring aldaar is aangekomen. Als adres in vorenbedoelde zin kan in beginsel - behoudens andersluidend beding - worden aangemerkt de woonplaats van de geadresseerde in de zin van art. 1:10 BW, dan wel, indien de mededeling een zakelijke kwestie betreft, het zakelijke adres van de geadresseerde, en voorts het adres waarvan de afzender op grond van verklaringen of gedragingen van de geadresseerde mocht aannemen dat deze aldaar door hem kon worden bereikt, bijvoorbeeld diens postbus, e-mailadres of ander adres dat bij recente contacten tussen partijen door de geadresseerde is gebruikt. |
Dit legt m.i. art. 3:37 lid 3 BW in zijn geheel uit, weliswaar "voor zover thans van belang" (en ziet dus niet alleen op de eerste volzin van lid 3, wat bijv. Rb. Midden-Nederland 2 oktober 2013, ECLI:NL:RBMNE:2013:3888, in rov. 4.4 lijkt te denken).
In het geval van TS is de eerste vraag dus of de afzender "op grond van verklaringen of gedragingen van de geadresseerde mocht aannemen dat deze aldaar door hem kon worden bereikt, bijvoorbeeld diens postbus, e-mailadres of ander adres dat bij recente contacten tussen partijen door de geadresseerde is gebruikt". Als het laatste contact in 2009 was, doet de "bijvoorbeeld" situatie zich niet voor. Maar toch kunnen er m.i. redenen zijn waarom de afzender ervan mocht uitgaan dat TS een adreswijziging zou doorgeven. Het zal afhangen van de concrete omstandigheden.
Aangenomen dat de afzender mocht uitgaan van het oude adres, zal hij dus moeten stellen, en zonodig bewijzen, dat hij stuitingsbrieven naar het oude adres heeft gestuurd en dat die daar zijn aangekomen. Stellen is niet zo moeilijk, bewijzen is lastiger (uiteraard tenzij de afzender aangetekend heeft verstuurd met bewijs van ontvangst). Maar bewijzen is pas nodig wanneer ontvangst voldoende betwist is, en ik betwijfel nog steeds dat iemand die inmiddels is verhuisd en (een aanname:) geen afspraken heeft met de nieuwe bewoners over het doorsturen of bewaren van post in staat is ontvangst "voldoende te betwisten". _________________ Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|