Wie controleert de Deken?

[Parcifal]

Symptoom bestrijding Amsterdamse Deken?
 
Lak aan regels is het argument van de Amsterdamse deken en wordt in de zaak Moskowicz wel heel erg selectief toegepast. Naar de aanval van de Amsterdamse Deken op Bram Moskowicz kan een heel stuk genuanceerd naar gekeken worden. Niet dat Moskowicz mogelijk al dan niet iets te verwijten zou zijn maar de manier waarop de Deken daarmee omgaat kan uitgelegd worden als symptoom bestrijding en wendt de aandacht af van het probleem waarmee het advocatentuchtrecht in de voorfase bij de deken mee kampen. Volksvertegenwoordiging: laat u breder informeren over het functioneren van de voorfase van het Advocatentuchtrecht?
 
Het komt de Orde nu blijkbaar goed uit, met de plannen van Teeven, om de samenleving te laten zien dat de Orde zijn bekendste strafpleiter van het land, de glamouradvocaat, de flamboyante spreker durft aan te pakken. Moskowicz wordt al dan terecht als smeermiddel gebruikt om de politiek en de samenleving goed te stemmen. Hierbij spreek ik de hoop uit dat onze volksvertegenwoordigers niet het zand in de ogen laten strooien en doorpakken met de wetsvoorstellen van Teeven en oog hebben dat dekens zelf aantoonbaar lak hebben aan regels en het debat over de wetsvoorstellen van Teeven in een veel breder perspectief zien en de ervaringen van burgers met lokale en algemeen dekens hierin zorgvuldig betrekken. De vragen in de casus Moskowicz die daarbij opkomen is waarom heeft de Amsterdamse Deken dit zo lang laten slepen en is het zo dat alleen het verwijt: ‘lak aan de regels’ hebben alleen Moskowicz treft?
 
De ervaring van burgers die te maken krijgen met de voorfase van het advocatentuchtrecht bij lokale dekens tonen aan dat dekens structureel lak hebben aan wettelijke en eigen regels. Het is aantoonbaar dat de wijze waarop dekens de Advocatenwet de Gedragsregels uitleggen strijdig zijn met wat de wetgever heeft beoogd. Burgers behoren daarmee de tuchtrechtspraak aan hun kant te hebben, de wetsgeschiedenis is daar duidelijk in. Zie: ‘Memorie van Antwoord’ nr. 6 (16094), pagina 1. Ook hebben wetsgeleerde van statuur destijds een aantal uitspraken gedaan over: ‘Het proces in het advocatentuchtrecht’ die in het belang van burgers kunnen worden uitgelegd, zie: verslag van het Symposium, Utrecht, 11 oktober 2007. Probeer deze argumenten bij de lokale dekens maar eens behandeld te krijgen, een schier onmogelijke opgave. Ook hier hebben lokale dekens lak aan de regels. Voorheen was dit verslag van het Symposium ter inzage op de website van de Orde, maar is niet meer beschikbaar zodra een burger daar een beroep op heeft gedaan. Daarmee heeft de Orde alle schijn tegen niet transparant te zijn. Gebrek aan transparantie sluit aan op wat Docters van Leeuwen en mr. Hoekstra ook signaleerde in hun onderzoeken.
 
De handelswijze van (lokale) dekens zijn oncontroleerbaar en geven aanleiding met burgers tot slepende discussies in sommige gevallen meer dan zes jaar. Dekens maken misbruik omdat de Advocatenwet nog lang niet is uitgekristalliseerd en noopt tot aanpassingen zoals Teeven nu heeft neergelegd bij de Tweede Kamer der Staten-Generaal. Kort to-the-point: WIE CONTROLEERT DE DEKEN?
 
Dekens leggen de voor hun geldende wettelijke regels, zoals die zijn af te leiden uit de wetsgeschiedenis, anders uit dan de wetgever heeft beoogd, en die regels gelden nog steeds. Van een Deken mag worden verwacht dat hij deze wettelijke regels zorgvuldig naleeft, maar ook dat handelt als een zorgvuldig advocaat zoals een deken betaamt. Burgers maar ook Docters van Leeuwen hebben meerdere knelpunten gesignaleerd in de voorfase van het advocatentuchtrecht die zowel van stelselmatig, cyclische als van structurele aard zijn. Probeer deze knelpunten bij de lokale dekens maar behandeld te krijgen, dit is een schier onmogelijke opgave.
 
De Orde wekt in de casus Moskovisch op een misplaatse wijze te hoge verwachtingen naar de samenleving en politiek dat alleen Moskowicz vermeend lak aan regels heeft. Dekens hebben zelf structureel lak aan regels als burgers zich melden bij de lokale deken met klachten over hun advocaat. Zelden worden burgers met het vereiste begrip tegemoet getreden. De wijze waarop dekens de burger tegemoet dient te treden valt ook af te leiden uit de wetsgeschiedenis, zie MvA nr. 6 (16094) pagina 20-21. Dekens dienen op verzoek van de burger hun klachten feitelijk en juridisch adequaat te herformuleren, ook dat is een onmogelijke opgave om dekens hiertoe te bewegen.
 
Bezwaren tegen de klachtomschrijving zijn kort to-the-point dat het klachtenonderzoek van dekens in veel gevallen aantoonbaar alle schijn tegen zich hebben dat de aanbiedingsbrieven aan de Raad van Discipline zodanig worden opgesteld dat het handelen of van de beklaagde advocaten een voor hun zo gunstig mogelijk beeld laat zien zgn. Window dressing.
 
Voor de bevindingen van de dekens ontbreekt in veel gevallen elk feitelijk bewijs en ontbeert het aan motivatie. Dekens geven een totaal verkeerd beeld van de feiten en omstandigheden zoals burgers bij de dekens hebben overlegd. Vervolgens gaan de raden en Hof van Discipline bijna altijd discussieloos uit van de klachtomschrijving van de Deken. Uit de jurisprudentie van de raden en Hof van Discipline blijkt dat het terugverwijzen van de klachten naar de Deken voor nader onderzoek of debat slechts sporadisch voorkomt. Het advocatentuchtrecht is onderhevig aan een grondige revisie en zou feitelijk volledig uit de directe influence van de Deken weggehaald moeten worden, het zelfreinigende systeem werkt aantoonbaar niet.
 
De werkingssfeer van het recht van burgers is gericht op de bescherming van wettelijke gewaarborgde en erkende rechten en beginselen. Dekens doen voorkomen dat het (te) gesloten tuchtrechtsysteem daarop een uitzondering is door ondermeer een ongemotiveerd beroep te doen op hun beleidsvrijheid. Dekens eigen daarmee ten onrechte zelf het recht toe dat zij zelf de keuze maken welke overlegde feiten van de burger zij willen voorleggen aan de tuchtrechter. Indien er een discussie ontstaat over de klachtomschrijving van de Deken, wordt gedreigd het dossier te sluiten of zonder toestemming van de burger het ter discussie gestelde klachtomschrijving door te sturen naar de Raad van Discipline. En zo behoort dat niet te werken in een rechtstaat. Zie de opmerking van Docters van leeuwen in zijn advies: ‘Het bestaande is geen alternatief’ (pagina 60). Ook voor deze argumenten hebben dekens lak aan de regels en wat onder andere Docters van Leeuwen en de bevindingen va mr. Hoekstra in zijn onderzoek: ‘Tussenrapportage bevindingen interim rapporteur toezicht advocatuur’ van 12 juni 2012.

[Regin]

[Parcifal]

[Parcifal]

[Parcifal]

[mhemminga]

Wij zijn net gestart met de procedure met de deken...dit i.v.m een klacht tegen een advocaat. Het is voor ons helemaal nieuw en we verbazen ons enorm! Er heeft een bemiddelingsgesprek plaats gevonden en we zijn niet tot concrete oplossingen gekomen. Wel moesten wij ons afvragen wat het voor een advocaat betekend dat er een klacht ingediend werd tegen haar???
Ook werd er steeds geprobeerd de klacht te negeren en ons op een dwaalspoor te zetten omdat er meerder klachten van onze kant zijn...ze nemen maar een klacht in behandeling?
Wij zijn door de nalatigheid van de advocaat €150.00 verloren en hebben dus een enorme schade....maar zegt de deken; jullie hebben gelukkig elkaar nog!
Al met al een bijzonder gesprek en weten we nog niet veel meer....
de advocaat gaat een gesprek regelen met de klachtenfunctionaris van het kantoor. Dit wordt een herhaling van zetten want daar zijn we al geweest...de aansprakelijkheidsverzekering wil niet uitkeren en daar moeten we ons bij neerleggen.
Wel lastig want het gaat hier niet om een pakje suiker.
Wie heeft ervaring en kan ons helpen toch door deze muur heen te komen?

[theod]

[bona fides]

[mhemminga]

Bedankt voor uw reactie. Het kantoor heeft wel aangegeven dat er niet netjes gewerkt en geeft ook aan dat er niets in het dossier te vinden is. Hiermee bedoel ik een aantekening dat ik gewezen ben op de risico's van een hoger beroep. Het kantoor geeft toe dat ik voorlichting had moeten krijgen.

De verzekering heeft de stelling dat iedereen vanzelfsprekend op de hoogte kan zijn van een hoger beroep en dat het daarmee afgewezen is om tot vergoeding te komen.

Een volgende klacht is dat de advocaat de uitspraak niet kritisch heeft nagerekend toen er een hele afwijkende uitspraak kwam. We hadden ons er maar bij neer te leggen en konden er niets meer aan veranderen. De enige mogelijkheid was er geweest als wij veranderingen in privé omstandigheden hadden die aanleiding waren voor herziening....op dat moment was er niets veranderd in onze situatie en zijn wij niet overgegaan tot het vragen van een herziening....

pas na 14 maanden werd gezien dat er een rekenfout in de uitspraak was gemaakt. Maar in die tussenliggende tijd ben ik extra veel gaan werken, dubbele banen enz enz...waardoor mijn inkomen is gestegen en er nu niet meer aantoonbaar is dat ik het niet kan betalen....
Dit extra werken kost me wel mijn hele sociale leven en alle reserves dit er zijn....

Maar waar het mij omgaat is dat de advocaat direct had moeten zien dat er iets niet klopt. De advocaat zegt de uitspraak wel tekstueel gelezen te hebben maar niet nagerekend! ze vinden dit geen fout?

Allemaal erg lastig omdat het een opeenstapeling is geworden.

Iedereen maakt fouten en we willen ook echt niet iemand beschuldigen, het zou wel heel prettig zijn om deze misser te herkennen zodat we samen krachtig naar de verzekering kunnen stappen en de schade te beperken. Wat is er nou fijner om tot een oplossing te komen en een ander hiermee te helpen.

Weet u ook of het daadwerkelijk aan de verzekering is om te beslissen of er wel of geen fouten zijn gemaakt?

[bona fides]