|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Strafrecht |
Geplaatst: di 17 nov 2015 1:55—
|
Wanneer persoon A zegt dat persoon B hem heeft bedreigd, en B vervolgens een paar uur later wordt opgepakt door de politie en tegenover de politie ook soortgelijke bedreigingen tegenover A uitspreekt, is bedreiging dan voldoende bewezen? Het lijk mij dat persoon A in de tussentijd opgefokt geraakt kan zijn en daardoor in de politieauto zit te razen en te tieren? Wil toch niet zeggen dat persoon A tegen persoon B dezelfde bedreigingen heeft gedaan?
Het gaat om een kennis van mij die zijn ex-vriendin, volgens deze ex-vriendin, heeft bedreigd. Hij ontkend dit echter. In de tussentijd van de ruzie en de aanhouding was hij zo boos geworden dat hij overstuur door de politie werd aangehouden en toen wel ernstige dingen over die vriendin heeft gezegd. Hij heeft dit echter volgens zeggen niet tegen zijn ex-vriendin zelf gezegd. Ik dacht, unus testis en onvoldoende steunbewijs? Of denken jullie daar anders over? |
Geplaatst: di 17 nov 2015 19:32—
|
Als hij boos is geworden en tegen de politie heeft gezegd dat hij (bijvoorbeeld) z'n ex zal vermoorden heeft ie toch echt een probleem.
De verklaring tegen een opsporingsambtenaar is namelijk uitgesloten van de "een getuige is geen getuige" regel. Tweede Boek. Strafvordering in eersten aanleg Titel VI. Behandeling van de zaak door de rechtbank Derde afdeeling. Bewijs Artikel 344 2. Het bewijs dat de verdachte het telastegelegde feit heeft gepleegd, kan door den rechter worden aangenomen op het proces-verbaal van een opsporingsambtenaar. |
Geplaatst: wo 18 nov 2015 12:52—
Ik ben geen strafrechtspecialist, maar ik denk dat de verklaring van de politie-agent over de toestand en uitlatingen van de verdachte direct na de aanhouding, als steunbewijs kan worden gebruikt voor de verklaring van het slachtoffer. Steunbewijs hoeft namelijk niet te zien op precies hetzelfde feit, maar het moet het andere bewijsmiddel ondersteunen. Zie hier een interessante verhandeling over bewijsminimumregels bij zedenzaken.
Bedreiging is strafbaar gesteld in artikel 285 Sr. Voor zover ik kan nagaan, is voor bedreiging vereist dat het slachtoffer op de hoogte is van de bedreiging. Een bedreiging gericht tegen het slachtoffer, maar alleen uitgesproken tegenover een politie-agent, is dan niet strafbaar op grond van artikel 285 Sr. Dat de verklaring van de politie-agent is uitgezonderd van de één-getuige-regel maakt niet uit, omdat die verklaring op zich niet de bedreiging bewezen kan verklaren. Zonder de verklaring van het slachtoffer, is dus geen sprake van bedreiging. De verdachte zou misschien wel gestraft kunnen worden wegens het voornemen van het plegen van het strafbare feit waar de bedreiging op ziet, bijvoorbeeld mishandeling. Maar daarvoor is wel vereist dat de verdachte ook een begin van uitvoering heeft gegeven aan het misdrijf en daar lijkt in dit geval geen sprake van. |
Geplaatst: vr 20 nov 2015 16:12—
|
Het slachtoffer was al op de hoogte van de bedreiging, daarom was de verdachte namelijk aangehouden.
Het staat er inderdaad een beetje krom zie ik, maar ik wilde aangeven dat de een getuige geen getuige regel hier in ieder geval niet opging. Er was een bedreiging, die later nogmaals werd geuit tegen de agenten. De agenten maken pv bevindingen, als steunbewijs voor de zaak tegen de verdachte. |
Geplaatst: di 24 nov 2015 19:03—
| Nee toch? Mevrouw zegt dat de man haar heeft bedreigd maar dit is volgens de man niet zo De man wordt later opgepakt, en is in de tussentijd zo boos op de vrouw geworden dat hij niet meer kan stoppen met vloeken en schelden. Dan zegt hij vervolgens in de politie auto dat hij de vrouw wel wat aan wil doen. Dan is het toch niet bewezen dat hij dergelijke uitspraken ook tegen de vrouw heeft gezegd? Hij heeft in de politieauto niet gezegd dat hij zulke gelijke uitspraken tegen de vrouw heeft gezegd. Het is toch mogelijk dat de man na de ruzie met de vrouw zo boos is geworden dat hij vervolgens allemaal nare dingen heeft gezegd welke hij niet tegen de vrouw heeft gezegd? |
Geplaatst: do 26 nov 2015 11:53—
We zijn het eens over de uitkomst, maar volgens mij gaat die regel wel op. De verklaring van het slachtoffer is op zich onvoldoende voor een veroordeling. Maar de verklaring van de agent kan waarschijnlijk dienen als steunbewijs voor de verklaring van het slachtoffer, ook al blijkt uit dat steunbewijs niet precies hetzelfde feit. In het hypothetische geval dat er geen verklaring van het slachtoffer zou zijn, maar wel een bedreiging gericht tegen het slachtoffer die was uitgesproken tegen de agent, dan zou dat feit geen bedreiging opleveren, omdat die bedreiging -- nogmaals, in dit hypothetische geval -- het slachtoffer niet zou hebben bereikt. Dat de verklaring van de agent is uitgezonderd van de een-getuige-regel doet er niet toe, omdat die verklaring -- weer: in dit hypothetische geval -- onvoldoende feiten voor een veroordeling bevat.
U stelt te hoge eisen aan het steunbewijs. Het steunbewijs (in dit geval: de verklaring van de agent over de bedreigingen die de verdachte in de politie-auto heeft gedaan) ziet weliswaar niet op precies hetzelfde feit als de verklaring van het slachtoffer, maar biedt in dit geval -- volgens mij -- voldoende steun aan die verklaring. De verdachte zou dan op grond van de verklaring van het slachtoffer en het steunbewijs van de verklaring van de agent, kunnen worden veroordeeld voor bedreiging. |
|
Rechtenforum.nl -> Strafrecht
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl