|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Arbeidsrecht & Sociale zekerheidsrecht |
Geplaatst: vr 22 nov 2013 16:40—
|
Ik ben al ruim 8 jaar bezig aan een rechtszaak (sinds 14-9-2005) tegen de Abn amro (waarvan de Nederlandse overheid grootaandeelhouder is) en begin te wanhopen of er ooit nog een einde aan komt. Deze zaak loopt al 6 jaar bij het Hof (sinds 2007, waarvan 1 ½ jaar bij de Hoge Raad), waarin het al grofweg 15 keer een arrest “aangehouden” heeft, de Abn amro meerdere keren heeft geadviseerd te schikken en bovendien mijn vordering verminderd heeft.
De volgende beschrijving begint ruim 10 jaar geleden. In juli 2003 werd een “reorganisatie“ van mijn afdeling gestart in het kader van de geplande outsourcing naar het bedrijf TCS. Vanaf september 2003 werd ik in 6 projecten in 3 verschillende functies tegelijk ingezet. Ik begon in deze periode last te krijgen van psychische problemen. Er waren ook diverse pesterijen, zoals toen een “collega” een beker koffie over mijn kleding leegde. Vanaf begin december was mijn inzet in alle 6 de projecten beëindigd. Vanaf 22-12-2003 werd ik ingezet in 1 project waarbij 2 keer projectmedewerkers speciaal naar mijn bureau kwamen om mij toe te bijten dat ze zich al een tijd over me liepen “op te vreten”. Op 2-2-2004 werd mij een "eenzijdige inzetovereenkomst" opgelegd, waarin ongeveer stond: dat ik alles moest doen wat me gezegd werd, oplossingen voor alle mogelijke problemen moest aandragen en beter moest communiceren. Ik weigerde deze te ondertekenen, waarna ik van dit project afgehaald werd. Vanaf begin februari 2004 waren nog maar weinig bureaus op mijn kantoor in gebruik (ik had hier vreemde verklaringen voor). Op 3-2-2004 was ik mijn portemonnee kwijt. Ik kwam bij de receptie, waar de receptionist me vroeg naar de inhoud; ik verwachtte de vraag hoe de portemonnee eruit zag en wist niet meteen antwoord te geven. Toen de receptionist even later zijn middelvinger naar me opstak, verbrak ik dit gesprek. Ik kreeg op 9-2-2004 een berisping, waarin stond: dat ik agressief en bedreigend was, me misdroeg en niet in staat was nog te communiceren. Mijn familie had vanaf 6-2-2004 regelmatig telefonisch contact met mijn leidinggevende en de arbo-arts. Mijn huisarts deed op 7-2-2004 een crisismelding bij het Mentrum en nam ook contact op met de arbo-arts. Ik heb diverse malen gevraagd de berisping te bespreken, ik was het er niet mee eens, dat zou gebeuren op 17-2-2004. Toen werd ik ineens tot een gesprek met de arbo-arts gedwongen in aanwezigheid van mijn leidinggevende en diens leidinggevende. Op 1-3-2004 verscheen ik niet meer op mijn werk; ik werd vervolgens op staande voet ontslagen. Na mijn ontslag hebben mijn familie en huisarts diverse keren met de Abn amro gebeld en hebben een brief verstuurd aan mijn leidinggevende. Ik was op dit moment paranoïde, ik dacht onder anderen: 1) Abn amro in samenwerking met de AIVD en CIA mij bespioneren en tegenwerken; 2) vakbonden samenspannen met grote bedrijven; 3) rechters en advocaten alleen opkomen voor de rijken; 4) alle gedetineerden “politieke gevangenen” zijn; 5) iedereen systematisch bespioneerd wordt op internet en door GSM’s, beveiligingscamera’s en satellieten; 6) mensen geïndoctrineerd worden door (subliminal messages via) de TV; 7) regelmatig moorden gepleegd worden door de geheime politie;  mensen voor gek verklaard worden omdat ze niet geloven in de indoctrinatie om vervolgens met “medicijnen” makkelijker te brainwashen worden; 9) het christendom een synoniem is voor slavernij; 10) de slavernij nooit afgeschaft is; 11) West-Europa sinds 1945 bezet is door de VS; 12) nooit een Amerikaan op de maan heeft gelopen; 14) nooit vliegtuigen in het WTC gevlogen zijn.
Op 27-12-2004 werd een medische verklaring opgesteld, zonder dat ik onderzocht was door een psychiater; op 27-1-2005 werd ik met een Rechterlijke Machtiging gedwongen opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis (van de rechtszitting wist ik niet en daarbij was ik niet aanwezig). Tot en met 24-2-2005 werd ik geïsoleerd gehouden, waarbij 3 keer een compleet team van de Mobiele Eenheid tegen me werd ingezet, ik was namelijk: gestopt met spreken, in hongerstaking gegaan en lag ruim 23 ½ uur per etmaal op een matras; ook heb ik “dwangmedicatie” toegediend gekregen. Ik ben tot en met 18-7-2005 opgesloten in het psychiatrisch “ziekenhuis”. Kort nadat ik vrijgelaten werd, sprak ik een advocaat om een rechtszaak tegen de Abn amro te starten. Op 14-9-2005 stuurde deze advocaat een brief aan de Abn amro om te protesteren tegen mijn ontslag. Op 27-1-2006 was de zitting in kort geding bij de kantonrechter, mijn advocaat bepleitte: 1) Abn amro wist dat ik ziek was (en mijn familie had me ziek gemeld); 2) mijn ouders hadden tijdig tegen mijn ontslag geprotesteerd; 3) ik zelf – omdat ik dat wegens psychische ziekte niet eerder kon – had tijdig naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid geprotesteerd op 14-9-2005. De Abn amro bepleitte kort gezegd: 1) we wisten dat hij ziek was (en dat ik me alleen zelf ziek had kunnen melden); 2) mijn ouders niet tegen mijn ontslag geprotesteerd hadden; 3) niet weersproken dat ik niet eerder kon protesteren, maar omdat mijn vordering verjaard was (vanaf 6 maanden na mijn ontslag) al mijn argumenten niet relevant waren. Deze kantonrechter wees mijn vordering af: omdat mijn vordering op 14-9-2005 al verjaard was, waren alle andere argumenten niet relevant. Daarna is in de hele rechtszaak niets nieuws ingebracht. Daarna is mijn advocaat een bodemprocedure gestart; de kantonrechter wees mijn vordering af op 2-5-2007 en herhaalde de eerdere uitspraak in het kort geding. Mijn advocaat is tegen deze uitspraak in hoger beroep gegaan bij het Gerechtshof: nadat hij zijn Memorie van grieven indiende reageerde de Abn amro daarop in mei 2008; vervolgens begon het lange wachten. Op 21-7-2009 wees het Hof eindelijk een “arrest” (dat is gepubliceerd met LJN BO9813), dat is samen te vatten met: “Wij bevelen een comparitie aan om de mogelijkheid tot een schikking te onderzoeken”. Toen ik hierover telefonisch contact opnam met mijn advocaat, viel deze me in de rede - voordat ik de kans kreeg te klagen dat het Hof nog steeds GEEN arrest had gewezen – en vertelde dat hij zeer tevreden was. Op 15-12-2009 was de comparitie: er werd bijna alleen maar gesproken over voorbeelden waaruit bleek dat ik in 2004 psychisch ziek was, waarbij het Hof benadrukte dat Abn amro dat wist. Ook opvallend was dat mijn advocaat behandeld werd als een grote schoft, die vreselijk misbruik maakte van de domheid (van de advocaat) van de Abn amro. Op 12-10-2010 werd eindelijk – na diverse keren uitgesteld te zijn – door het Hof een “tweede tussentijds arrest” gewezen (dat is gepubliceerd met LJN BO4969), waarin het oordeelt dat het naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn als mijn loonvordering verjaard zou zijn (en dat ik mijn vordering verminderd had tot 1-6-2006). De Abn amro stelde op 12-1-2011 Principale cassatie in; ik stelde op 11-3-2011 Incidentele cassatie in (tegen de vermindering van mijn vordering). Op 22-6-2012 gaf de Hoge Raad mij in zowel de principale als incidentele cassatie gelijk (dit arrest is gepubliceerd met LJN BW5695). Het arrest van 12-10-2010 hield dus stand, behalve de “vermindering van eis”, waartoe het Hof besloten had. Nadat mijn (nieuwe) advocaat de rechtszaak met dagvaarding opnieuw aanhangig had gemaakt bij het Hof, heeft deze op 8-1-2013 een “Memorie na verwijzing” ingediend. De Abn amro moest op 5-3-2013 daarop reageren, op 7-3-2013 vertelde mijn advocaat deze nog steeds niet ontvangen te hebben, dat de rolgemachtigde van het Hof deze ook nog niet ontvangen had, maar ik er toch van uit moest gaan dat deze tijdig ingediend was. Nadat ik op 9-3-2013 mijn advocaat vroeg om de stukken te “fourneren” en daarbij de Memorie van de Abn amro buiten beschouwing te laten, antwoordde deze die Memorie misschien toch al op 6-3-2013 ontvangen te hebben en deze niet fourneren alleen maar vertragend zou werken. Toen stelde het Gerechtshof 11-6-2013 vast als datum voor het wijzen van arrest. Op 11-6-2013 werd het arrest uitgesteld tot 9-7-2013, vervolgens tot 22-10-2013, 5-11-2013 en tot 6-5-2014. Wat het Hof al geoordeeld had op 12-10-2010 (dit staat vast en is al bevestigd door de Hoge Raad): “2.17. Het voorgaande betekent dat de arbeidsovereenkomst na het (niet rechtsgeldige) ontslag op staande voet is blijven voortbestaan en dat [ Appellant ] in beginsel overeenkomstig zijn primaire vordering nakoming daarvan kan vorderen. Voor zover [ Appellant ] opkomt tegen het andersluidende oordeel van de kantonrechter zijn de grieven gegrond. 2.22. Reeds thans overweegt het hof dat het geen grond ziet voor matiging van de loonvordering, noch voor matiging van de wettelijke rente of de wettelijke verhoging. Voor zover de loonvordering betrekking heeft op de ziekteperiode van [ Appellant ] bestaat voor matiging van de loonvordering hoe dan ook geen aanleiding. (…) 3. Slotsom De primaire vordering is in elk geval toewijsbaar over de periode van 1 maart 2004 tot 1 maart 2006. In zoverre slagen de grieven. Het hof wenst nadere inlichtingen te verkrijgen over de arbeids(on)geschiktheid van [ Appellant ] in de periode van 1 maart 2006 tot 1 juni 2006. Partijen kunnen daarover desgewenst voortprocederen. Daartoe wordt de zaak verwezen naar de rol.” Het komt er op neer dat de enige reden voor matiging is gelegen in mijn eventuele arbeidsongeschiktheid tussen 1-3-2006 en 1-6-2006; het Hof is dus al 8 maanden aan het “nadenken” of ik ook voor deze 3 maanden recht heb op loon, in welke periode mijn vordering met 8 maandsalarissen is toegenomen! Bijna 10 jaar na mijn ontslag denk ik niet alleen nog steeds veel van de dingen, die me in 2004 angstig maakte: ik hoef maar even op internet zoeken en vind daar bewijs voor. Ik denk verder dat zelfs psychiaters en de dames en heren in toga iets hebben dat op “een geweten” lijkt. En als een paar duizend mensen hun GSM en TV bij de vuilnis gooien, dan ... breekt de grote paniek uit. Laatst aangepast door Firestarter op zo 09 nov 2014 15:31, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: do 15 mei 2014 11:01—
| Op 6-5-2014 heeft het Gerechtshof besloten om het arrest aan te houden tot 3-6-2014. |
Geplaatst: do 15 mei 2014 11:20—
Uitstel van arrest is meer regel dan uitzondering. Komend jaar zal er waarschijnlijk wel een uitspraak te verwachten zijn. |
Geplaatst: vr 06 jun 2014 11:26—
| Op 3-6-2014 heeft het Gerechtshof besloten het arrest aan te houden tot 1-7-2014. |
Geplaatst: do 03 jul 2014 15:14—
| Op 1-7-2014 heeft het Gerechtshof besloten het arrest aan te houden tot 29-7-2014. |
Geplaatst: di 05 aug 2014 14:54—
|
Op 29-7-2014 heeft het Gerechtshof besloten het arrest aan te houden tot 26-8-2014.
Op 15-10-2013 diende ik een klacht in tegen 2 bedrijfsartsen bij het RTG (Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg) van 3 klachtonderdelen: 1) Schenden zorgplicht. De bedrijfsartsen hebben Abn amro geholpen om mij weg te pesten. 2) Schenden medisch geheim. De bedrijfsartsen hebben uitgebreid met mijn leidinggevende, de leidinggevende van mijn leidinggevende en het hoofd van de afdeling over mij gesproken. 3) Vals voorlichten. Eén van de bedrijfsartsen heeft tegen mijn huisarts verteld dat hij mij ziek gemeld heeft en dat ik agressief was. Op 6-1-2014 diende ik een nieuwe klacht in: 4) De bedrijfsartsen hebben informatie uit het door mij opgevraagde medisch dossier verwijderd. Het is inmiddels 9 ½ maand geleden dat ik mijn (eerste) klacht indiende. Wat is er in deze tijd gebeurd? - Op 31-10-2013 deed ik een wrakingsverzoek van de voorzitter van het lokale RTG voor het aftroggelen van een verklaring om inbreuk te maken op vertrouwelijk informatie (een phishing brief). Op 28-11-2013 deed ik een nieuw wrakingsverzoek, omdat mijn eerdere wrakingsverzoek niet in behandeling genomen was. Op 10-12-2013 werden mijn wrakingsverzoeken afgewezen. Ik heb cassatie ingesteld bij de Hoge Raad en klachten/ingebrekestellingen ingediend tegen Procureur-Generaal en Griffier, omdat ze deze niet in behandeling laten nemen. - Op 24-11-2013 is een verweerschrift namens de bedrijfsartsen ingediend. - Op 11-7-2014 was het mondeling verhoor in het “vooronderzoek”. Ik sluit af met het verweer van de bedrijfsartsen: 1) Het was onze plicht om Abn amro te helpen “Firestarter” op staande voet te ontslaan. 2) De gesprekken waren eenrichtingsverkeer (inhoudend dat we alleen maar geluisterd hebben). 3) De huisarts heeft gelogen. 4) Ons computersysteem heeft gegevens uit het medisch dossier verwijderd. |
Geplaatst: za 30 aug 2014 11:17—
| Op 26-8-2014 heeft het Gerechtshof besloten het arrest aan te houden tot 23-9-2014. |
Geplaatst: ma 01 sep 2014 9:31—
|
Wat is hier eigenlijk de vraag?
Ik lees een veel te gedetailleerd verslag van iemand die vindt dat hem 0% te verwijten valt, dat verder werkelijk iedereen die op zijn pad is gekomen 100% te verwijten valt en die vastberaden lijkt om tot zijn dood door te procederen. Veel plezier zou ik zeggen. Maar waarom moet dit op dit forum? |
Geplaatst: ma 01 sep 2014 21:17—
Dat hoort bij het syndroom, neem ik aan. |
Geplaatst: wo 10 sep 2014 15:27—
|
Op 8-9-2014 heeft de griffier me geïnformeerd dat mijn cassatieberoep, tegen het afwijzen van mijn wrakingsverzoeken door het RTG, in behandeling genomen is door de civiele kamer van de Hoge Raad.
In een dictatuur als Nederland is schijnbaar mijn enige "rechtsmiddel" het plaatsen van informatie op internet. Als ik de reacties goed begrijp, vinden sommigen dat ik geen recht heb op een eerlijk proces. |
Geplaatst: wo 10 sep 2014 16:18—
De Hoge Raad heeft Firestarter in het gelijk gesteld. Zie een wat gestructureerder versie van zijn verhaal hier. Heel kort gezegd heeft de werkgever Firestarter op staande voet ontslagen, terwijl de werkgever wist dat hij arbeidsongeschikt was. Arbeidsongeschikte werknemers mogen in beginsel niet ontslagen worden. Maar juist vanwege zijn arbeidsongeschiktheid kon Firestarter niet binnen zes maanden de nietigheid van het ontslag inroepen. Het Hof en de Hoge Raad hebben (m.i. terecht) geoordeeld dat de werkgever zich in redelijkheid niet mag beroepen op het verstrijken van die termijn. Firestarter wacht nu sinds 2012, toen de zaak is terugverwezen van de Hoge Raad naar het hof Amstedam, op een (hopelijk definitieve) uitspraak. Dat duurt best lang, als je bedenkt dat het (onterechte) ontslag op staande voet in 2004 is gegeven. |
Geplaatst: za 13 sep 2014 11:54—
|
Dank je Regin, dat is een verhelderende uiteenzetting. Schizofrenie, dat maakt een hoop duidelijk. En kennelijk wist ABN Amro dat de familie bezig was met dwangopname. Excuses aan Firestarter voor mijn gestrekte been.
Met dit artikel in de hand onderschrijf ik de mening van jou en Firestarter: dit is een uitputtingsslag geworden waar gevoel voor rechtvaardigheid ook snelheid voorschrijft. Toch 1 puntje van nuance: een werkgever is geen psychiater. Van een groot bedrijf als ABN Amro mag je - op basis van Gezond BoerenVerstand - verwachten dat ze de ernst van de situatie inzien, maar in principe kun je niet eisen dat een werkgever weet wanneer ongewenst gedrag van een werknemer voortkomt uit een ziekte en wanneer niet. Zeker niet als die werknemer die ziekte niet communiceert. Hetzij door gebrekkig ziekte-inzicht (een kennis van me is ontslagen wegens disfunctioneren vanwege een neurologisch defect waar hij zelf de omvang niet van kan inzien), hetzij door emotioneel overweldigd zijn (een alleenstaande verzorgende die niemand had verteld dat ze terminale kanker had en door haar werkgever werd ontslagen omdat haar werk niet langer voldeed). |
Geplaatst: za 20 sep 2014 16:17—
|
Op 16-9-2014 heeft het Hof dan eindelijk “vervroegd” arrest gewezen, waarin het oordeelt:
1) Abn amro moet mij het salaris betalen over de periode van 1-3-2004 tot 1-3-2006, vermeerderd met de wettelijke verhoging en rente. 2) Abn amro hoeft mij geen salaris te betalen over de periode van 1-3-2006 tot 1-6-2006, omdat ik te laat heb bewezen dat ik (een deel van) die periode arbeidsgeschikt was. 3) Abn amro moet mij het salaris betalen over de periode van 1-6-2006 tot op het moment dat mijn arbeidsovereenkomst rechtgeldig beëindigd wordt (mijn ontslag is immers vernietigd). 4) Verminderd met het bedrag dat ik verdiend heb in de periode 6-6-2006 tot 7-7-2008 (EUR 85.000,-). Dit komt grofweg neer op een totaalbedrag van EUR 550.000,- bruto (het arrest van 12-10-2010 was ongeveer EUR 200.000,-). Vanzelfsprekend heb ik kritiek: - Over de periode van 1-6-2006 tot op heden heeft het Hof geen wettelijke verhoging en rente toegekend, hiervoor is geen enkele reden. - De vermindering van EUR 85.000,- kan niet, omdat Abn amro dat pas als reden voor matiging heeft ingebracht bij Memorie van antwoord na verwijzing (dat is te laat). Waarom de advocaat van Abn amro dit verzuimd heeft? Iemand wordt niet op basis van intelligentie een duurbetaalde advocaat bij een groot kantoor, maar op basis van familiebanden. - Dat ik pas te laat ingebracht heb dat ik (een deel van) periode van 1-3-2006 tot 1-6-2006 arbeidsgeschikt was, komt door het nalatig handelen van Mentrum (als ik nu een advocaat kan vinden die Mentrum aansprakelijk wil stellen?!). - Bovendien heeft het Hof in het arrest geen totaalbedrag vermeld, waarmee ik ruim 10 ½ jaar na mijn ontslag en 9 jaar na het inroepen van de nietigheid, nog steeds geen duidelijkheid heb over het bedrag waar ik recht op heb. Ik vertrouw erop dat Abn amro en ik hier geen overeenstemming over zullen bereiken (waarmee er nog steeds geen einde van deze rechtszaak in zicht is). Al met al kosten deze onjuiste rechtsopvattingen me ruim EUR 350.000,-. En voor de mensen die vinden dat ik te veel verwacht. Abn amro heeft de afgelopen 15 jaar duizenden mensen weggepest (al dan niet bij een reorganisatie). Bedenk maar eens waarom ze een reorganisatie starten (gebaseerd op CMM), nadat ze besloten hebben de hele afdeling af te stoten. Abn amro wordt hierbij gesteund door: Orde van advocaten, vakbonden (waar advocaten een belangrijk invloed hebben) en de blinde, doofstomme (staats)media. Ik zou nog bijna vergeten dat ik een half jaar gemarteld ben in een psychiatrisch “ziekenhuis”, waarbij ik vergiftigd ben met “medicijnen” waardoor ik waarschijnlijk 25 jaar eerder sterf (ook de psychiatrie leveren zijn bijdrage). Ik hoop niet dat het getuigt van een psychische stoornis dat ik nog steeds twijfels heb of ik ook nog (voor mijn dood) daadwerkelijk dit geld krijg. |
Geplaatst: za 20 sep 2014 18:01—
Maar toch gefeliciteerd... Het arrest lijkt (nog) niet te zijn gepubliceerd op rechtspraak.nl.
Is er ook geen reden voor gegeven? De rechter heeft de verhoging gematigd tot 0%? Het Hof had ook de loonvordering kunnen matigen (art. 7:680a BW), maar heeft dat blijkbaar niet gedaan. Ik weet niet hoe gebruikelijk het is dat achterstallig loon over een periode van 10 jaar wordt uitbetaald. Had ABN AMRO niet al lang geleden de arbeidsovereenkomst door de kantonrechter kunnen laten ontbinden?
Daar durf ik niets over te zeggen.
Maar als ik het goed begrijp is het dienstverband nog niet beëindigd. Over het totaalbedrag kan dus nog geen duidelijkheid bestaan? |
Geplaatst: di 30 sep 2014 16:00—
|
Op 26-9-2014 stuurde de advocaat die “mij” sinds 26-7-2012 vertegenwoordigt, na diverse verzoeken/instructies, mij de conceptbrief voor de advocaat van ABN AMRO, die een regelrechte aanfluiting is, niet in de laatste plaats vanwege een berekening van mijn loonvordering die EUR 350.000,- te hoog is. Om in de begeleidende mail te zetten dat het “afwachten” is hoe de Abn amro hierop reageert. Op 27-9-2014 liet ik “mijn” advocaat weten dat ze wanprestatie geleverd had, met een gedetailleerde uitwerking (van het relevante deel) van de te verzenden brief, waarna ze reageerde niet te begrijpen wat zo slecht is aan deze brief. Eerder vandaag liet deze advocaat weten te weigeren Abn amro te sommeren tot betaling over te gaan, omdat bij mij "kennelijk het vertrouwen ontbreekt in mijn kwaliteiten".
Zo kan deze advocaat dan dus nog eindeloos vertragen dat ik ook daadwerkelijk ooit (voor mijn dood) iets van dit geld tegemoet kan zien. Het is geenszins de eerste keer dat deze advocaat me zwaar teleurstelt, ik zal - mogelijk op een later tijdstip enige van deze voorvallen beschrijven - voor nu e.e.a. vermelden over haar arbeidsverleden/nevenactiviteiten. - Ombudsman: ze heeft voor de Ombudsman gewerkt. De Ombudsman is het overheidsorgaan dat beschikt over een stapel mooie folders dat de overheid alleen incidenteel onbetamelijk handelt en de Ombudsman graag benadeelde burgers helpt. In werkelijkheid is de doelstelling van de Ombudsman: het in de doofpot houden, dat de overheid een criminele organisatie is, door klachten (niet) te behandelen. Ik heb zelf klachten ingediend bij de Ombudsman over de handelswijze van de lokale deken, die hij niet behandelde (ondanks dat hij daartoe de plicht heeft). Op grond van de AWB kan geen beroep tegen de Ombudsman ingesteld worden omdat hij geen “bestuursorgaan is”. Het “toezicht” op de Ombudsman wordt gedaan door de tweede kamer op basis van het jaarlijkse verslag dat de Ombudsman over zijn eigen functioneren opstelt. Ik begrijp dat mijn huidige advocaat zo knap klachten heeft afgewimpeld, dat ze als beloning advocaat en (plaatsvervangend) kantonrechter mocht worden. - Kantonrechter: ze is plaatsvervangend kantonrechter. Rechters in Nederland worden benoemd door ons staatshoofd en komen alleen op voor de elite. - Kluwer: ze werkt voor Kluwer. In twee publicaties van Kluwer staat met vermelding van mijn naam dat ik 6 maanden opgesloten ben in een psychiatrische instelling (omdat ik gevaarlijk ben vanwege een ernstige stoornis van mijn geestvermogens). Bij Kluwer is de cassatieadvocaat die tegen mij pleitte hoofdredacteur arbeidsrecht; in één van zijn publicaties wordt betoogd dat het Hof op 12-10-2010 onterecht in mijn voordeel oordeelde. Mijn advocaat heeft me op 26-7-2012 aangeboden mij ook bij te staan v.w.b. deze publicaties, waarna ze hierover overlegde met twee van de betreffende uitgevers (waaronder Kluwer). Deze publicaties worden nog steeds verkocht. Kluwer heeft nog daarna een nieuwe publicatie met mijn naam uitgegeven. Nadat ik erachter kwam dat ze voor Kluwer werkte, beklaagde ik me hierover, waarna ze schreef betamelijk gehandeld te hebben en ontkende hierover met (haar werkgever) Kluwer gecommuniceerd te hebben. - Höcker advocaten. Ze heeft jaren voor Höcker gewerkt; ik heb nog geen bewijs gevonden van het verband tussen Abn amro en Höcker. - Melchersfonds: ze werkt voor het Melchersfonds. Hans Melchers’ dochter werd langdurig ontvoerd, waarbij “losgeld” in de vorm van drugs geëist werd. In de staatsmedia verschenen vervolgens berichten dat Melchers een drugshandelaar is. Melchers heeft vervolgens een fonds opgezet waar mensen, die gedupeerd zijn door publicaties, kunnen aankloppen voor steun. Het effect dat een kantonrechter als mijn advocaat de aanvragen beoordeelt, is dat het: de persvrijheid verder beknot en de staatsmedia steunt die onbetamelijk berichten over personae nog gratae. Het was overigens geen toeval dat dit gijzelingsdrama zo lang duurde, dat er onbetamelijke bericht werd in de staatsmedia of dat zijn advocaat niet in actie kwam: Melchers is dus niet zo populair bij de overheid. Ik heb inmiddels de volgende balans opgemaakt: sinds januari 2005 (toen ik met een Rechterlijke Machtiging werd opgesloten in een psychiatrisch “ziekenhuis”) tot op heden (de plaatsvervangend kantonrechter) ben ik door totaal 7 advocaten(kantoren) vertegenwoordigd; 6 hiervan hebben in strijd met mijn belangen gehandeld. De enige advocaat die niet in strijd met mijn belangen handelde, is de advocaat die vanaf september 2005 tot maart 2012 bepleit heeft dat mijn ontslag onterecht was, omdat Abn amro wist dat ik stapelgek was (ik had graag een andere invalshoek gehanteerd). Je hebt vast wel eens de spreuk gehoord: "Alles wat je zegt kan tegen je gebruikt worden". In een dictatuur als Nederland verzint je advocaat met de rechter desnoods wel leugens om te voorkomen dat je je onschuld kunt bewijzen. Laatst aangepast door Firestarter op wo 01 okt 2014 11:18, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: wo 01 okt 2014 0:14—
|
Iedereen zit achter je aan...
Ik neem aan dat je begrijpt dat je last hebt gehad van ernstige psychische stoornissen. Anders had je die rechtszaak immers nooit kunnen winnen (en zouden om te beginnen je problemen nooit begonnen zijn). Ik hoop dat je een goede behandelaar hebt. |
Geplaatst: wo 08 okt 2014 15:45—
|
Nadat ik op 2-10-2014 mijn eigen advocaat heb gesommeerd de Abn amro te sommeren te betalen; liet deze mij op 3-10-2014 weten: "Gezien het gebrek aan vertrouwen dat u in mijn capaciteiten heeft, zal ik mijn werkzaamheden voor u staken".
Op 6-10-2014 heb ik zelf maar mijn sommatiebrief aan (de advocaat van) de Abn amro verstuurd. Op 7-10-2014 heb ik mijn 4e wrakingsverzoek gedaan van het RTG, de vorige 3 zijn afgewezen omdat het schijnbaar geen plicht heeft om de wet na te leven, de belangrijkste misdragingen: - Vertragen klacht: Ik heb in december 2013 een klacht ingediend tegen een psychiater; tot op heden is het “vooronderzoek” nog niet afgesloten (met het vaststellen van een (openbare) rechtszitting). - Niet in behandeling nemen klacht: Ik heb in augustus 2014 een nieuwe klacht ingediend tegen 4 andere psychiaters; het RTG eist dat ik een formulier onderteken, dat niets toevoegt aan de klacht. - Ontvangstweigering aanvullend bewijs: Op 1-10-2014 diende ik een aanvullend bewijsstuk in beide klachten tegen de psychiaters in; op 2-10-2014 weigerde het RTG de ontvangst, omdat “Uw zaak is behandeld in raadkamer”. - Niet (behoorlijk) behandelen wrakingsverzoeken: mijn vorige wrakingsverzoeken zijn niet behandeld zoals het hoort; deze moeten behandeld worden in een rechtszitting waar ik toelichting kan geven en de wrakingskamer moet samengesteld worden met 3 “leden artsen”, terwijl er geen enkele “lid arts” deel van uitmaakte (artikel 55 leden 1 en 2 van de Wet BIG). Mijn tuchtklachten tegen de psychiaters zijn niets minder dan: 1) liegen in geneeskundige verklaringen (op grond waarvan ik vervolgens opgesloten ben), 2) schenden van meerdere artikelen van de Wet BOPZ, 3) wederrechtelijke vrijheidsberoving en 4) martelen. Het is trouwens het CTG dat moet waken voor onnodige vertraging door het RTG. Op 26-9-2014 heeft A-G Langemeijer geconcludeerd dat mijn cassatie tegen de uitspraak van het RTG op mijn eerste 2 wrakingsverzoeken niet-ontvankelijk is, omdat: 1) alleen de Procureur-Generaal bevoegd is om cassatie in te stellen, 2) geen cassatie ingesteld kan worden vanwege artikel 515 lid 5 van het Wetboek van strafvordering en 3) ik alleen kan procederen vertegenwoordigd door een advocaat die is ingeschreven bij de Hoge Raad. Al die lafbekken die psychiatrische patiënten lachend nawijzen, omdat deze door de medicijnen waggelend lopen en wazig kijken, moeten zich eens realiseren dat ze er zelf medeschuldig aan zijn dat politieke gevangenen als proefkonijn voor de farmaceutische industrie worden gebruikt. Ik ben er inmiddels achter dat die juridische kromspraak niets voor mij is. Misschien kan ik me beter verdiepen in de vernuftige daden van "Don Quichot" of misschien de "lof der zotheid" zingen, omdat "yahoos" - die alles geloven wat ze op de "telescreen" horen - mij "de idioot" noemen. En wees maar gerust: zodra het middel "soma" voltooid is, heb je geen last meer van mensen die er een andere mening op nahouden. |
Geplaatst: wo 08 okt 2014 17:32—
|
Aan je taalkundige vermogens mankeert niets en ondanks het feit dat je een leger van tegenstanders hebt gecreëerd, verweer je je kranig.
Bij zaken met een groot belang zijn vaak grote advocaten kantoren betrokken die zo hun netwerk in de rechtelijke macht hebben. Hoe meer gelijk je als kleine man zou moeten hebben hoe meer er zich allerlei obstakels en vertragingen zich lijken voor te doen. Van arresten waarvan de beroeps mogelijkheden op Nederlands niveau zijn uitgeput kun je altijd een zaak aanspannen bij het Europese Hof. Zaak is dat je zo helder en eenvoudig mogelijk je zaak presenteert. Hoe je ook tegen ons rechtssysteem aankijkt, met het doorlopen van de verschillende procedure niveaus komt steeds duidelijke naar boven waar het in feite om gaat. En, zolang je je gezondheid niet verder ondermijnt, zou ik gewoon tot het bittere eide doorvechten. |
Geplaatst: za 08 nov 2014 12:20—
|
Ik heb gewonnen!
De Abn amro heeft ongeveer EUR 95.000,- gestort (nog lang niet het volledige bedrag, maar een mooi begin). Bij nader inzien is een advocaat toch niet nodig om Abn amro te dwingen te betalen. Het is een deurwaarder die executiorale maatregelen neemt van een bij voorraad uitvoerbaar arrest. In principe kan ik zelf een deurwaarder aanstellen, wel vereist is het origineel van het vonnis (de grosse). Ik heb nog een rechtsklacht gevonden tegen de uitspraak van 16-9-2014. Bij een loonvordering – zoals bij mij – kan alleen gematigd worden op basis van artikel 6:248 lid 2 BW (de redelijkheid en billijkheid). Abn amro heeft alleen een beroep gedaan op matiging langs de band van artikel 7:680a BW, terwijl het Hof ongemotiveerd de wettelijke rente en verhoging tot nihil heeft gematigd voor de periode vanaf 1-6-2006 en mijn vordering heeft gematigd met het bedrag dat ik tussentijds verdiende bij een ander bedrijf op grond van van artikel 7:680a BW. Ik heb alweer met 5 cassatieadvocaten contact opgenomen. De enige die ik nog in overweging houd, heeft mij op 4-11-2014 een rekening gestuurd van EUR 3.000,- voor “beslommeringen”. Ik had deze advocaat al laten weten dat ik niet voor hem kies zo lang ik geen duidelijkheid krijg over de financiële consequenties. De enige reden dat deze advocaat nog niet is afgevallen, is dat hij een deurwaarder heeft benaderd om over te gaan tot executie van het vonnis. Op 6-11-2014 kreeg ik een brief dat de Hoge Raad op 7-11-2014 uitspraak doet in de door mij ingestelde cassatie tegen het afwijzen van mijn eerste 2 wrakingsverzoeken door het RTG. |
Geplaatst: zo 09 nov 2014 4:09—
|
Het arrest van 16 september 2014 staat intussen op rechtspraak.nl: ECLI:NL:GHAMS:2014:4060.
Voor het gemak:
Die vermindering is gebaseerd op het feit dat je een periode gewerkt hebt en toen 85.000 euro hebt verdiend. Misschien vergis ik mij, maar dat feit lijkt pas in de memorie na verwijzing te zijn ingebracht. Dat mocht blijkbaar omdat het Hof in zijn tussenarrest gelegenheid had gegeven om meer inzicht te bieden over de arbeids(on)geschiktheid van 1 maart 2006 tot 1 juni 2006, terwijl door het cassatieberoep de periode vanaf 1 juni 2006 ook weer in aanmerking kwam. ABN AMRO mocht in de memorie van antwoord daarom een nieuw verweer baseren op dat nieuwe feit. Als ik dit inderdaad goed heb begrepen, dan snap ik ook:
Het Hof gaat voorbij aan het verweer dat al eerder gevoerd had kunnen worden, maar behandelt (en verwerpt) wél het argument dat gebaseerd is op de door appellant (ik begrijp: bij de memorie van akte) overgelegde stukken. De vermindering met 85.000 euro lijkt me procedureel dus in orde. Ik ben het met je eens dat ABN AMRO zeer veel steken heeft laten vallen. Is ABN AMRO intussen al begonnen met een ontslagprocedure, of is men van plan je tot je pensioen in dienst te houden?
Inderdaad geen enkele reden, terwijl wettelijke verhoging en wettelijke rente ook over die periode wel degelijk zijn gevorderd (blijkt bijv. uit Hof Amsterdam 12 oktober 2010, LJN BO4969, rov. 2.2).
Op het punt van de wettelijke rente en verhoging voor de periode vanaf 1 juni 2006 geef ik je gelijk. Maar ik zie niet direct in waarom matiging op grond van art. 7:680a BW niet zou kunnen. Matiging op grond van art. 6:248 lid 2 BW lijkt me overigens juist niet te kunnen; met die bepaling kan de rechter in bijzondere gevallen een regel buiten toepassing laten, maar niet lukraak toe te wijzen bedragen verhogen of verlagen.
Het gaat hier volgens mij om een vordering tot doorbetaling van loon die gegrond is op de vernietigbaarheid van de opzegging van de arbeidsovereenkomst. Misschien bedoel je dat jouw vordering gegrond is op de vernietiging van de opzegging? Het lijkt mij dat art. 7:680a BW zo ook moet worden begrepen. Is de "vernietigbare" opzegging niet daadwerkelijk vernietigd, dan blijft de overeenkomst opgezegd en kan er geen sprake zijn van doorbetaling. |
Geplaatst: zo 09 nov 2014 4:51—
OK, dat kan blijkbaar wel. HR 28 september 2012, LJN BW9867:
Matiging op grond van art. 6:248 lid 2 BW kan blijkbaar, maar dus niet waneer art. 7:680a BW van toepassing is. In mijn ogen een wat merkwaardige toepassing van art. 6:248 lid 2 BW... Interessant is verder dat dezelfde maatstaf moet worden aangelegd (wat art. 7:680a BW dus volstrekt overbodig maakt, maar goed). Matiging van de loonvordering kan dus alleen wanneer volledige toekenning naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn. Ik vraag me eerlijk gezegd af of dat zo is voor toewijzing van die 85.000 euro.
Het enkele "geen rechtvaardiging aanwezig" lijkt mij onvoldoende. Een rechtvaardiging is niet nodig voor de normale toepassing van een regel. Waar nu juist naar gezocht moet worden is een bijzonder groot bezwaar tegen de toepassing van de regel. Misschien kan de HR dit gladstrijken (als hij vindt dat "dubbel belonen" onaanvaardbaar is), maar als je toch in cassatie gaat zou ik hier ook maar over klagen. Dat je via cassatie de wettelijke rente over de tweede periode toegekend kunt krijgen lijkt me een duidelijke zaak. Wellicht heeft ABN AMRO geen behoefte om die strijd aan te gaan en wil men je op dat punt tegemoet komen. Matiging van de wettelijke verhoging over de tweede periode lijkt me in beginsel wel mogelijk. Ik weet niet of ABN AMRO daarvoor (tjidig) goede argumenten heeft aangevoerd, maar rov. 2.22 van het arrest van 12 oktober 2010 lijkt ABN AMRO bijzonder weinig hoop te bieden. Je schreef dat de "onjuiste rechtsopvattingen" van het Hof je 350.000 euro kosten. Je schreef ook dat je advocaat in haar brief aan ABN AMRO een berekening van je loonvordering had gegeven die 350.000 euro te hoog was. Misschien probeerde je advocaat ABN AMRO juist duidelijk te maken dat je via cassatie die 350.000 euro er waarschijnlijk wel bij zult krijgen, zodat ABN AMRO zich de moeite maar beter kan besparen door het volledige bedrag te betalen? |
Geplaatst: ma 10 nov 2014 12:27—
|
Ik dacht dat het arrest van 16-9-2014 niet gepubliceerd zou worden, omdat de fouten “niet vaststellen hoogte vordering” en “ongemotiveerd afwijzen van wettelijke verhoging en rente” wat al te duidelijk zijn. Nog afgezien dat het Hof op 12-10-2010 al bepaald had dat er geen reden is voor matiging en om de hoogte van het bedrag vast te stellen alleen mijn arbeids(on)geschiktheid van maart t/m mei 2006 nog van belang is (het juridisch team van de Abn amro heeft zeker ook nog nooit gehoord van voorwaardelijke cassatie).
Misschien zou er iets moeten zijn als een grondrecht “Openbaarheid van rechtspraak” om te voorkomen dat rechters slecht gemotiveerde vonnissen wijzen en dat misdragingen van grote organisaties in de doofpot blijven. Als in Nederland “No cure, no pay” toegestaan wordt, proberen advocaten een maximale schadevergoeding te krijgen. Met als uiteindelijk resultaat dat de (grote) bedrijven de klant als koning behandelen. |
Geplaatst: zo 23 nov 2014 14:44—
|
Op 17-11-2014 liet de ene cassatieadvocaat, die ik nog overwoog, weten niet meer geïnteresseerd te zijn in mijn opdracht.
Op 20-11-2014 verzocht ik de deurwaarder om gewoon verder te gaan met executie van het arrest. Op 21-11-2014 liet deze weten dit te weigeren en het dossier te sluiten. In een dictatuur als Nederland worden ook alle gerechtsdeurwaarders benoemd door ons staatshoofd. Op 7-11-2014 beoordeelde de Hoge Raad mijn cassatieberoep tegen het afwijzen van mijn eerste 2 wrakingsverzoeken van het RTG niet ontvankelijk; op 20-11-2014 ging ik daartegen in verzet. |
Geplaatst: zo 23 nov 2014 18:54—
| Ik dacht dat deurwaarders een ministerieplicht hadden en een opdracht tot executie van een vonnis niet mogen weigeren. |
Geplaatst: za 06 dec 2014 12:09—
|
Gerechtsdeurwaarders hebben inderdaad de ambtelijke plicht om een verzoek tot executie van een vonnis uit te voeren; ik heb op 1-12-2014 een klacht tegen de betreffende deurwaarder ingediend.
De Abn amro heeft inmiddels nog een aanzienlijk deel van mijn loonvordering betaald. Op 27-11-2014 reageerde Abn amro pas op mijn brief van 6-10-2014 en nodigde me uit voor een “hernieuwd kennismakingsgesprek” op 3-12-2014. Op 2-12-2014 verzocht ik de Abn amro: mij eerst beter te informeren, mijn personeelsdossier toe te zenden en een verklaring te geven voor het ruim EUR 170.000,- te lage bedrag dat mij uitgekeerd was. Op 20-11-2014 ging ik in verzet tegen het niet ontvankelijk oordeel van 7-11-2014 door de Hoge Raad van mijn cassatie tegen het afwijzen van mijn eerste 2 wrakingsverzoeken door het RTG. Op 17-11-2014 wees het RTG ook mijn vierde wrakingsverzoek af. Op 12-9-2014 had het RTG mijn klachten tegen de bedrijfsartsen kennelijk ongegrond beoordeeld (zonder openbare terechtzitting). Deze werd (samen met de uitspraak op mijn vierde wrakingsverzoek, die geen verband houdt met de klachten tegen de bedrijfsartsen) pas op 24-11-2014 verzonden. |
Geplaatst: za 06 dec 2014 14:24—
| Je bent helaas zelf je grootste vijand in deze zaak. |
Geplaatst: vr 12 dec 2014 13:26—
|
Op 4-12-2014 ontving ik de grosse van het arrest van 16-9-2014. Op 8-12-2014 betekende “mijn” deurwaarder dit.
Op 11-11-2014 benaderde ik cassatieadvocaat V. (een directielid van de stichting Advocaten voor advocaten). Op 21-11-2014 eiste V. dat ik: mijn rechtsklachten in cassatie verduidelijkte en uiterlijk 26-11-2014 € 10.000,- stortte. Ik beschreef mijn rechtsklachten en bood aan € 3.850,- te betalen. V. ging akkkoord met € 3.850,- en eiste op 24-11-2014 dat hij het volledige procesdossier zou ontvangen (die W. vanzelfsprekend niet verzond). Op 25-11-2014 stuurde ik zelf het procesdossier. Op 26-11-2014 liet hij weten dat hij (niet van mij maar van W.) het dossier ontvangen had maar het geld nog niet. Op 27-11-2014 werd het geld overgemaakt, wat V. een dag later bevestigde. Hij zou “proberen” mij in de loop van volgende week te informeren over zijn cassatieadvies. Op 8-12-2014 om 14:58 uur stuurde V. mij een standaard documentje “cassatieadvies”, waarin hij zonder onderbouwng concludeert dat ik geen cassatie in KAN stellen. Het is onmogelijk dat iemand meer dan 1 uurtje heeft besteed aan dit documentje, daarom bood V. aan € 800,- terug te storten. Op 9-12-2014 stelde ik V. aansprakelijk wegens het niet kunnen instellen van cassatie voor een bedrag van ruim € 350.000,-. V. reageerde nog dezelfde dag dat het niet aan hem te wijten is dat ik geen cassatie in kan stellen en € 3.000,- voor het cassatieadvies zeer redelijk is. De afgelopen 4 weken ben ik bijna 10 kg gewicht verloren, doordat mij giftig voedsel verkocht is. Gezien mijn korte levensverwachting begrijp ik niet dat geen advocaat cassatie namens mij in wil stellen. Mijn grootste vijand is de ter kwader trouw handelende Nederlandse kudde. |
Geplaatst: di 16 dec 2014 17:04—
|
Ik ben er dus niet in geslaagd om cassatie in te stellen tegen het arrest van 16-9-2014 (dat had ik uiterlijk vandaag moeten doen).
Op 5-12-2014 sommeerde Abn amro mij voor een gesprek op 9-12-2014. Op 9-12-2014 stuurde ik een brief dat het onredelijk is mij te sommeren binnen 2 werkdagen, alvorens: behoorlijk te reageren op mijn brieven van 6-10-2014 en 2-12-2014 en het arrest 16-9-2014 uit te voeren. Op 15-12-2014 ging ik in hoger beroep tegen het kennelijk ongegrond oordeel van het RTG van mijn klachten tegen de bedrijfsartsen. |
Geplaatst: wo 24 dec 2014 14:53—
|
Op 17-12-2014 liet mijn deurwaarder weten dat als ik vind dat het bedrag dat Abn amro betaald heeft te laag is, ik me tot de rechter moet wenden, maar desondanks graag verder te willen gaan met executie van het arrest van 16-9-2014.
Op 16-12-2014 heeft Abn amro me opnieuw gesommeerd voor een gesprek – deze keer op 7-1-2015. Ze zegt dat onenigheid over de hoogte van mijn (achterstallig) salaris geen reden is werk te “weigeren”, dat dit zich goed leent voor een mondelinge bespreking en als ik geen gehoor geef aan deze oproep mijn salaris gestopt wordt. Ik heb nog steeds geen enkele reactie ontvangen van de Hoge Raad op mijn verzetschrift van 20-11-2014 tegen het niet ontvankelijk oordeel van mijn cassatie tegen het afwijzen van mijn eerste 2 wrakingsverzoeken door het RTG. |
Geplaatst: di 30 dec 2014 14:04—
|
Op 29-12-2014 ontving ik de nieuwe Conclusie A-G van 23-12-2014 n.a.v. mijn verzetschrift van 20-11-2014 over het afwijzen van mijn eerste 2 wrakingsverzoeken door het RTG. De A-G concludeert dat mijn verzet niet-ontvankelijk is, omdat:
- Art. 143 Rv. is niet toepasselijk (aangezien dit alleen geldt wanneer een gedaagde bij verstek is veroordeeld). - Art. 6 en 13 van het EVRM zijn niet relevant, omdat het EVRM niet van toepassing is. Ik kan uiterlijk binnen 2 weken (d.w.z. 6-1-2015) reageren op deze Conclusie. Het arrest van de Hoge Raad van 7-11-2014 is trouwens gepubliceerd met: ECLI:NL:HR:2014:3123. De eerdere Conclusie van de A-G van 26-9-2014 is gepubliceerd met: ECLI:NL:PHR:2014:1818. Een opvallende fout in deze conclusie is dat de A-G onder noot 2 verwijst naar een arrest in een zaak waarbij ik niet betrokken ben. |
Geplaatst: vr 02 jan 2015 14:25—
|
Na het betekeningsexploot van 8-12-2014 (van het arrest van 16-9-2014), verzocht ik "mijn" deurwaarder op 16-12-2014 mij te informeren over de eventuele communicatie van ABN AMRO.
Op 24-12-2014 herhaalde ik dat verzoek en verzocht bovendien mij de grosse van het arrest van 16-9-2014 toe te zenden. Ik gaf aan dat ik niet wenste dat de deurwaarder verder zou gaan met executie. Toen ik helemaal geen reactie kreeg, heb ik op 1-1-2015 de deurwaarder gesommeerd om de verzoeken van 24-12-2014 uit te voeren. |
Geplaatst: za 17 jan 2015 18:12—
|
Op 13-1-2015 heeft Abn amro me opnieuw gesommeerd voor een gesprek: deze keer op 21-1-2015. Omdat ik niet verschenen was op 7-1-2015 hebben ze - volgens deze brief - mijn salaris stopgezet per 8-1-2015, terwijl ze me in december 2014 al geen salaris betaald hadden.
In mijn laatste brief van 6-1-2015 heb ik aangegeven, dat omdat ik nog steeds in dienst ben van de afdeling, die in 2005 geoutsourcd is naar TCS, ik geen leidinggevende heb en zelf kan bepalen hoe ik me inzet voor de belangen van de Abn amro. Op 5-1-2015 ging ik hoogstpersoonlijk langs bij de deurwaarder en kreeg “gewoon” de grosse van het arrest van 16-9-2014 overhandigd. |
Geplaatst: ma 09 feb 2015 12:18—
|
Op 2-12-2014 stuurde ik een mail aan advocaat M. (voorzitter van de vereniging VJAA) of die mij zou willen bijstaan in mijn geschil tegen Abn amro.
Omdat hij eerder geen tijd had, spraken we pas op 5-1-2015, waarbij hij aangaf dat hij mij in principe zou willen vertegenwoordigen, maar ik eerst een definitief “aanbod” met de financiële afspraken moest afwachten. Tot op heden heeft het aanbod van M. op zich laten wachten… De brievenwisseling met Abn amro is “gewoon” door gegaan, waarbij Abn amro mij sommeert tot een gesprek en ik stel dat ik niet gesommeerd kan worden zo lang Abn amro mij niet betaalt waar ik recht op heb. Deze brieven hebben als datums: 13-1-2015 (Abn amro), 19-1-2015 (Firestarter), 21-1-2015 (Abn amro) en 6-2-2015 (Firestarter). Abn amro heeft nog geen duimbreed toegegeven, maar heeft me wel op 21-1-2015 een hele stapel CAO’s gestuurd. Ik heb Abn amro gevraagd tot uitbetaling van mijn vakantie-uren over 2004 tot 2014, wat alleen al een bedrag van ongeveer EUR 50.000,- is. |
Geplaatst: do 19 feb 2015 12:25—
|
Op 17-2-2015 liet Abn amro mij weten dat ze zich zeer “coulant” opgesteld heeft, maar - vanwege mijn opstelling - geen andere keuze heeft dan via hun advocaat de kantonrechter te verzoeken de arbeidsovereenkomst te ontbinden.
Ze gaven me hierbij in “dringende” overweging mijn advocaat (ik heb ze laten weten dat ik die niet heb) hiervoor uiterlijk 20-2-2015 om 12:00 uur contact op te laten nemen met hun advocaat. |
Geplaatst: do 19 feb 2015 16:23—
|
Geplaatst: za 28 feb 2015 12:39—
|
Ik ben inmiddels (sinds januari 2005) aan mijn negende advocaat toe.
Op 7-2-2015 sprak ik advocaat E.; niet alleen zijn we binnen 3 weken tot afspraken gekomen, maar heeft hij ook al (op 26-2-2015) een brief verstuurd aan de Abn amro. Het is nu dus afwachten of Abn amro anders reageert op de brief van advocaat E. dan op mijn brieven. Op 20-2-2015 oordeelde de Hoge Raad ook mijn verzet tegen het niet ontvankelijk oordeel van mijn cassatie tegen het afwijzen van mijn eerste 2 wrakingsverzoeken van het RTG niet ontvankelijk (gepubliceerd met ECLI:NL:HR:2015:419). |
Geplaatst: za 14 mrt 2015 12:08—
|
Op 3-3-2015 verweerden de bedrijfsartsen van Abn amro zich in het hoger beroep van mijn medische tuchtklacht. Zij stellen dat ze – gelet op hun zorgplicht – geen andere keuze hadden dan:
1) Het medisch geheim te schenden. 2) Abn amro te helpen mij weg te pesten. 3) Mijn huisarts en psychiater voor te liegen, zodat ik de behandeling kon krijgen, die ik verdien. Aangezien het in een dictatuur als Nederland het toppunt van medische zorgvuldigheid is, als artsen in aan te geven gevallen de gezondheid van hun patiënten schaden, is het oordeel van het CTG voorspelbaar. Toen ik in 2005 gemarteld werd in een psychiatrisch ziekenhuis verschenen er geen verhalen in de staatsmedia, dat het in strijd is met de beginselen van een democratische rechtsstaat dat, lid van de Raad van State, Piet-Hein Donner minister van justitie was. Ik denk niet dat er anno 2015 verhalen in de staatsmedia komen, dat: - Hofnarren Opstelten en Teeven gestraft zijn, omdat Firestarter nog steeds op vrije voeten is. - De toegangspoortjes op treinstations gesloten moeten worden, om te voorkomen dat Firestarter “vergeet” uit te checken op zijn aankomststation, terwijl hij ook al geen GSM bij zich heeft. |
Geplaatst: di 24 mrt 2015 12:58—
|
Op 6-3-2015 heeft Abn amro een verzoekschrift ingediend om de arbeidsovereenkomst met mij te ontbinden. Ze geeft hiervoor als redenen:
I) Ik geen gehoor gaf aan de oproepen voor een gesprek. II) De afdeling, waarvoor ik tot februari 2004, werkte niet meer bestaat. III) Ik meerdere stellingen in mijn brieven herhaald heb. En dat het hierbij (primair) niet relevant is dat Abn amro mij ruim EUR 100.000,- te weinig betaald heeft en (subsidiar) dat het aan mij uitgekeerde bedrag correct is berekend en het niet te lang geduurd heeft voordat Abn amro op 26-11-2014 betaalde (na het arrest van 16-9-2014 en mijn brief van 6-10-2014). Ter illustratie van de juistheid van het uitgekeerde bedrag: Abn amro heeft mij totaal aan wettelijke rente over mijn salaris van 1-3-2004 tot 1-3-2006 een bedrag van EUR 3.320,81 betaald. |
Geplaatst: di 14 apr 2015 11:14—
|
Op 23-3-2015 ontving ik pas van advocaat E. het verzoekschrift van Abn amro van 6-3-2015. Op 30-3-2015 informeerde ik E. dat ik persoonlijk verweer voer in de ontbindingsprocedure met het verzoek mij de brieven van de rechtbank toe te sturen (wat E. weigerde).
Op 7-4-2015 deed ik een verzoekschrift aan de rechtbank: - primair: om Abn amro niet ontvankelijk te verklaren wegens het bedrog dat zij E. onder druk gezet hebben in strijd met mijn belangen te handelen; - subsidiair: mij een uitstel te verlenen van 17 dagen in de ontbindingsprocedure en mij te informeren over de eventueel verschuldigde griffierechten (ik weet nog steeds niet of ik die moet betalen voor een verweerschrift). Op 13-4-2015 heb ik een wrakingsverzoek gedaan van het CTG dat oordeelt over mijn hoger beroep van mijn klachten tegen de bedrijfsartsen van Abn amro. Op grond van art. 56 van de Wet BIG moet de kamer die oordeelt bestaan uit 3 juristen (waaronder de voorzitter/rechter) en 2 leden beroepsgenoten. Van deze kamer zijn de leden beroepsgenoten geen bedrijfsartsen, maar juristen (met de titel mr.). Behalve dat dit reden voor wraking is, werkt één van deze juristen voor het UWV, dat op 20-12-2011 een presentatie van cassatieadvocaat S. (die mij op dat moment vertegenwoordigde) op de site zette, waarin met mijn naam vermeld is dat ik langdurig gedetineerd ben in een psychiatrisch ziekenhuis. De andere zogenaamde bedrijfsarts werkt voor de Arbo Unie, waarvan Maas – de Brouwer commissaris is, die van 2000 tot 2010 commissaris van Abn amro was. Vanaf december 2014 reis ik door heel Nederland voor mijn boodschappen; ik ben weer bijna op mijn oude gewicht. |
Geplaatst: do 23 apr 2015 11:24—
| Ik heb nog steeds geen enkele reactie van de kantonrechter gekregen op mijn verzoekschrift van 7-4-2015. Op 22-4-2015 heb ik zowel een wrakingsverzoek als verweerschrift ingediend in de ontbindingsprocedure tegen Abn amro (ik hoop maar dat ik geen griffierechten verschuldigd ben om dat verweerschrift in te dienen). |
Geplaatst: wo 29 apr 2015 11:48—
|
Op 28-4-2015 heb ik wrakingsverzoeken 2 en 3 gedaan van het CTG in de klachten tegen de bedrijfsartsen van Abn amro.
Wrakingsverzoek 2 is de aanvullende reden voor wraking dat één van de juristen, die voor bedrijfsarts door moet gaan, een presentatie gaf met een advocaat arbeidsrecht van BarentsKrans. BarentsKrans vertegenwoordigt Abn amro in vele rechtszaken arbeidsrecht (o.a. die tegen mij). Wrakingsverzoek 3 betreft de kamer van het CTG die mijn wrakingsverzoek 1 beoordeelt: - De rechtszitting is 8 weken na mijn wrakingsverzoek van 13-4-2015: dat is te laat. - Beide leden beroepsgenoten zijn verpleegsters, terwijl dat bedrijfsartsen moeten zijn. - Twee van de vijf werken voor Kluwer uitgevers. Kluwer heeft al in twee publicaties mijn naam geopenbaard met vermelding dat ik een half jaar gedetineerd ben in een psychiatrisch ziekenhuis. Ook cassatieadvocaat S. en advocaat W, die namens mij in strijd met mijn belangen handelden, werken voor Kluwer. - De voorzitter (rechter) van deze kamer is (plv) voorzitter van het RTG te Amsterdam. Dat is hetzelfde RTG, dat mijn klachten kennelijk ongegrond beoordeeld heeft. Een interessant aspect van het 1984 dat Orwell beschreef, is geschiedvervalsing door de overheid. Ik heb regelmatig gezien dat informatie, van internet en thuis bewaard, verwijderd of aangepast wordt. Recent zag ik een arbeidsjuridisch voorbeeld. In juli 2012 las ik de uitspraak gepubliceerd met: ECLI:NL:GHAMS:2012:BV8922. Het ging in deze zaak om een topmanager (een CEO) die recht had op een hoge ontslagvergoeding, omdat UWV de Abn amro geholpen had met nog even snel een vergunning om de arbeidsovereenkomst op te zeggen, zonder ontslagvergoeding. In de aangepaste uitspraak is "Abn amro" vervangen door "ING" (zowel op internet als in mijn mailaccount). Volgens de staatsmedia moet Abn amro een modelbank worden, blijkbaar is de manier om dit te bereiken: het verwijderen van informatie waaruit het tegendeel blijkt. |
Geplaatst: wo 29 apr 2015 20:20—
En je was natuurlijk helemaal niet in de war, of zo. Deze pagina heeft de geheime dienst(?) ook netjes aangepast. En deze, en deze en deze... |
Geplaatst: zo 03 mei 2015 15:11—
| Op 28-4-2015 heeft de kantonrechter in de ontbindingsprocedure de ontvangst geweigerd van: het verzoekschrift van 7-4-2015, het verweerschrift van 22-4-2015 en het wrakingsverzoek van 22-4-2015. |
Geplaatst: wo 13 mei 2015 11:40—
|
Op 13-5-2015 heb ik een tweede wrakingsverzoek gedaan van de kantonrechter in de ontbindingsprocedure tegen Abn amro, behalve voor: de ontvangstweigering van 28-4-2015 op het verzoekschrift van 7-4-2015 en zowel het wrakingsverzoek als verweerschrift van 22-4-2015, ook nog het volgende.
De kantonrechter was betrokken bij de Werkgroep van de Vereniging voor Arbeidsrecht (VvA) dat een advies uitbracht over het (inmiddels aangenomen) wetsvoorstel WWZ. Eén van de andere deelnemers aan deze werkgroep was mr. R. Hansma: het hoofd van Labour Affairs van Abn amro. Labour Affairs is de afdeling die mij al sinds juli 2003 (toen de reorganisatie Inspiration gestart werd) tevergeefs probeert op staande voet te ontslaan. |
Geplaatst: wo 03 jun 2015 16:53—
| Op 1-6-2015 heb ik bij de Hoge Raad cassatie ingesteld wegens het niet in behandeling nemen van mijn wrakingsverzoeken in de ontbindingsprocedure tegen de Abn amro. |
Geplaatst: wo 10 jun 2015 12:19—
|
Ik denk dat dit een mooi moment is om mijn vrienden van Kluwer uitgevers (deel van Wolters Kluwer, de grootste uitgeverij van Nederland) eens in het zonnetje te zetten.
Ik ben al door drie advocaten vertegenwoordigd, die voor Kluwer werken. Ik heb deze asociaal nette juristen op niet mis te verstane wijze duidelijk gemaakt, dat ik ontevreden over ze was. Ze hebben daardoor min of meer de helft van hun opdracht goed uitgevoerd. Dit was precies die helft, die mij een maximaal positief resultaat heeft opgeleverd! Ook een aantal advocaten van BarentsKrans, dat Abn amro met dramatische gevolgen bijstaat, werken voor Kluwer. Kluwer heeft in minimaal twee publicaties vermeld, dat ik vanwege een ernstige psychische ziekte een half jaar ben opgesloten in een psychiatrisch ziekenhuis. Laat ik dat nu net (ingebracht m.b.v. een advocaat van Kluwer) gebruikt hebben, om te onderbouwen dat ik maar moeilijk een baan kan vinden – overgenomen door het Hof op 16-9-2014. In 2005 ben ik een half jaar gemarteld in een kliniek van het Mentrum in het BovenIJ ziekenhuis. In het bestuur van het BovenIJ zit een advocaat van BarentsKrans, die voor Kluwer werkt. In het CTG, dat mijn klachten tegen de bedrijfsartsen van Abn amro behandelt, zitten twee juristen van Kluwer. Eén daarvan was heel sluw overgestapt van het RTG te Amsterdam, dat mijn klachten in eerste instantie beoordeelde, naar het CTG, om zich zo nogmaals met mij bezig te kunnen houden. Ik heb deze twee leden gewraakt, maar dat is afgewezen... Op 5-6-2015 bevestigde de kantonrechter eindelijk, dat mijn wrakingsverzoek van 12-5-2015 (van de rechter in de ontbindingsprocedure) behandeld wordt; één van de leden van de wrakingskamer heeft voor Kluwer gewerkt. Een bijzonder groot compliment verdient mr. R.A.A. Duk (niets minder dan een beroemdheid binnen de advocatuur). Toen hij in februari 2011 Abn amro bijstond, weerhield hem dat er niet van om tevens mij te vertegenwoordigen in mijn rechtszaak tegen Abn amro. Om vervolgens tijdens de procedure in cassatie over te stappen van De Brauw Blackstone Westbroek naar BarentsKrans. Waar heb ik dit aan verdiend? Ze hebben me er al van beschuldigd, dat ik “behoorlijk agressieve mails” stuur (ik heb met mijn daarop volgende brief overtuigend bewezen, dat mijn mails nog redelijk vriendelijk van toonzetting waren). Ik heb ook nog geprobeerd ze ervan te overtuigen, dat ik maar een simpele arbeiderszoon ben. Gezien de seksuele voorkeur voor kinderen van de Nederlandse elite, kan het in ieder geval niet komen vanwege mijn fysieke aantrekkingskracht. Ben ik nu werkelijk de enige, die het durft op te nemen tegen een Kluwer, dat: rechter, advocaat, vakpers, universiteit en martelinstelling in één vertolkt?! |
Geplaatst: ma 15 jun 2015 14:17—
|
Je bent echt niet de enige die aandringt op een onpartijdige behandeling van zijn zaak.
Alleen is het bij jou wel allemaal heel complex geworden. Dat het integriteitsprobleem bij de rechtelijke macht met de rechtersplaatsvervangers van vaak grote advocatenkantoren een actuele zaak is, staat zonder meer vast en ik ga direct met je mee dat de vonnissenfabriek van de overheid verre van inzichtelijk is voor wat betreft de zakelijke en privé verbanden van de rechtadviserende en rechtsprekende deelnemers. Bij een enkele zaak waarbij ik betrokken ben, lijkt het dat je gewoon niet mag winnen omdat er kennelijk te grote belangen van de heersende elite in het spel zijn. De Chipshol affaire is daar een duidelijk voorbeeld van. Toch wil het er bij mij niet in dat er geen integere mensen met een rechte rug zijn. |
Geplaatst: do 16 jul 2015 11:07—
| De voorzieningenrechter die op 8-7-2015 beschikte, dat E. ook beslag mag leggen op mijn volledige spaarrekening bij Rabobank, ook die werkt voor zowel Kluwer als het RTG te Amsterdam. |
Geplaatst: wo 12 aug 2015 14:26—
|
Ik ben me al enkele jaren aan het verdiepen in de Nederlandse "rechtsstaat" en kom iedere keer tot conclusies als: corrupte, narcistische beroepsleugenaars.
Een onafhankelijke rechter is een voorwaarde voor een eerlijk proces. Dan kun je wel een wrakingsverzoek doen, maar dat is waardeloos als wrakingskamers al even corrupt zijn als de gewraakte rechter. Zo is dan mijn enige "rechtsmiddel" het plaatsen van informatie op internet. Hier een overzichtje van enkele wrakingsverzoeken. Op 13-4-2015 verzocht ik in mijn tuchtklachten tegen de bedrijfsartsen van Abn amro bij het CTG om wraking van mr. drs. M.J. Kelder en mr. drs. W.A. Faas. Kelder werkt voor Arbo Unie: diverse werknemers jobhoppen tussen Abn amro en Arbo Unie dus zijn deze organisaties niet onafhankelijk (zie ook het commissariaat van Trude Maas – de Brouwer). Bovendien gaf Kelder op 14-4-2014 een presentatie met een advocaat arbeidsrecht van BarentsKrans, dat Abn amro bijstaat in onze rechtszaak zonder einde. Faas is helemaal geen bedrijfsarts en werkt voor UWV, dat een presentatie op de eigen website plaatste, waaruit - met vermelding van mijn naam – blijkt dat ik een half jaar ben opgesloten in het gekkenhuis. Zo draagt UWV eraan bij dat ik geen betaald werk kan krijgen. Ik heb bovendien een wrakingsverzoek gedaan van de voorzitter (van deze kamer) van het CTG voor het niet met de gepaste snelheid afhandelen van dit wrakingsverzoek. Deze 2 wrakingsverzoeken zijn nog steeds niet afgehandeld (de zitting was op 9-6-2015). Op 28-4-2015 verzocht ik om wraking van de wrakingskamer in mijn wrakingsverzoek van 13-4-2015. Mr. T.L. de Vries en mr. J.P. Balkema werken voor Kluwer, waarvan diverse advocaten namens mij in strijd met mijn belangen handelden en die meerdere publicaties uitgaven waaruit blijkt, dat ik een half jaar ben opgesloten in het gekkenhuis. De Vries werkte bovendien voor het RTG te Amsterdam, dat mijn klacht in eerste instantie afwees. Dit wrakingsverzoek werd direct op de zitting van 9-6-2015 afgewezen. Op 18-5-2015 deed ik een wrakingsverzoek van het CTG in de behandeling van mijn tuchtklacht tegen de psychiater, die mij zonder persoonlijk onderzoek als psychotisch, schizofreen en syndroom van Asperger beoordeelde, wat leidde tot een half jaar marteling in het gekkenhuis. Eén van deze leden werkt voor GGZ Centraal, dat op diverse vlakken samenwerkt met Arkin. Ook deze zitting was op 9-6-2015. Dit verzoek werd afgewezen op 16-6-2015, waarbij ik (ontvangen op 17-6-2015) meteen uitgenodigd werd voor de zitting op 18-6-2015 (zelfs als ik niet te kampen had met een beslaglegging op al mijn banktegoeden, had ik me in minder dan een dag niet kunnen voorbereiden). Op 1-6-2015 stelde ik cassatie in bij de Hoge Raad over het niet behandelen van mijn wrakingsverzoek van mr. E.F.A. van Buitenen in de ontbindingsprocedure, die als deelnemer aan de werkgroep ontslagrecht van de Vva samenwerkte met het hoofd Labour Affairs van Abn amro als ook diverse andere juristen die niet onafhankelijk zijn van Abn amro en die bovendien de door mij ingediende stukken niet behoorlijk behandelde (waaronder de ontvangst weigeren van mijn Verweerschrift). Op 5-6-2015 werd dit wrakingsverzoek ineens toch in behandeling genomen door de kantonrechter, waarvoor de zitting vastgesteld werd op 12-6-2015. Op 10-6-2015 deed ik een wrakingsverzoek van mr. E.R.S.M. Marres en mr. P.B. Martens van deze wrakingskamer. Marres werkt sinds 2000 voor Delta Lloyd, dat sinds 2003 samenwerkt met Abn amro in de Delta Lloyd Abn amro verzekeringen Holding B.V.. Martens werkt ook al voor Kluwer. Zonder uitnodiging voor de zitting werd dit verzoek afgewezen. Heel bijzonder is de afwijzing van mijn wrakingsverzoek van Marres, omdat deze geen deel uitmaakt van de wrakingskamer (ik heb de uitnodiging er nog eens op nagelezen). Ook de rechter die oordeelt over mijn Incidentele conclusie in de bodemprocedure tegen advocaat E. (over de misdadige beslaglegging op mijn bankrekeningen) is mr. E.R.S.M. Marres. Ik heb op 11-8-2015 verzocht om diens wraking, misschien dat hij opnieuw verdwenen is. Mijn klacht van 1-12-2014 tegen de deurwaarder, die niet zijn ambtelijke plicht deed, door executie van het arrest van 16-9-2014 te weigeren, is op 28-7-2015 ineens als kennelijk ongegrond afgewezen. Hierbij bleek dat de deurwaarder op 2-1-2015 een verweerschrift had ingediend. Op 11-8-2015 ging ik hiertegen in verzet (hiervoor had ik 2 weekjes). Ik zou het bijna vergeten: ik ben nog steeds in dienst van de Abn amro, rechter Van Buitenen heeft 29-9-2015 vastgesteld voor de rechtszitting in de ontbindingsprocedure. |
Geplaatst: wo 16 sep 2015 14:08—
|
Ook mijn wrakingsverzoek van 13-4-2015 van het CTG in de tuchtklacht tegen de bedrijfsartsen van Abn amro is op 20-8-2015 afgewezen.
Op 10-9-2015 heeft het CTG mijn klacht tegen de psychiater, die met Abn amro overlegde hoe ik in het gekkenhuis opgesloten kon worden (zodat ik gemarteld kon worden), ongegrond beoordeeld. Blijkbaar negeren “onafhankelijke” rechters de feiten en relevante stellingen, om met leugens onrechtvaardige uitspraken te onderbouwen. |
Geplaatst: wo 30 sep 2015 14:07—
|
Op 29-9-2015 was de zitting in de ontbindingsprocedure tegen Abn amro. De advocaat van Abn amro werd vergezeld door "mijn" leidinggevende en een jurist, die al 32 jaar voor (de voorloper van) Abn amro werkt.
De advocaat stelde, dat de arbeidsovereenkomst ontbonden moet worden (zonder vergoeding), omdat ik niet alleen geen gehoor gaf aan de oproepen voor een gesprek, maar me inflexibel opstelde, door zelfs geen genoegen te nemen met een "onafhankelijke" mediator om te beoordelen of Abn amro voldoende betaald had. Waarbij het heel jammer is dat ik niet vertegenwoordigd wordt door een advocaat, omdat het dan zo opgelost is. Ik gaf als redenen dat het verzoekschrift van 6-3-2015 niet ontvankelijk is: 1) ik ben niet behoorlijk opgeroepen om in het geding te verschijnen, 2) Abn amro heeft zich niet gedragen als goed werkgever (o.a. door me ruim EUR 100.000,- te weinig te betalen), 3) de gevolgen van het einde van de arbeidsovereenkomst zijn te ernstig, omdat ik door diverse niet-anonieme publicaties geen ander werk kan vinden en 4) door hongersnood sinds begin juni ben ik arbeidsongeschikt wegens ziekte. Waarbij ik subsidiair concludeerde, dat als de arbeidsovereenkomst ontbonden wordt, ik recht heb op een ontslagvergoeding conform de kantonrechtersformule (oud recht), waarbij de correctiefactor C op minimaal 10 vastgesteld moet worden. De rechter stelde enkele kritische vragen. Aan mij, omdat ik geen gehoor gaf aan de oproepen voor een gesprek en ik niet mijn eigen salarisberekening aan Abn amro stuurde. Ik reageerde, dat ik op grond van art. 6:262 BW geen plicht had om gehoor te geven aan de sommaties en dat ik in detail heb beschreven door welke niet uitgekeerde componenten het uitbetaalde bedrag veel te laag is. Aan Abn amro, dat het uitbetaalde bedrag te laag is (vooral door maar EUR 3.200,- wettelijke rente en geen pensioen). Abn amro reageerde, dat per ongeluk te weinig betaald is en dat als ik voor een gesprek was gekomen, dat meteen opgelost was. De uitspraak is te verwachten binnen 3 weken. |
Geplaatst: di 13 okt 2015 19:23—
|
Op 13-10-2015 was de zitting in de behandeling van mijn verzetschrift en klaagschrift (van 1-12-2014) tegen de deurwaarder, die in november 2014 weigerde de executie van het arrest van 16-9-2014 uit te voeren, ondanks dat hij daartoe de ambtelijke plicht had.
De uitspraak kan ik verwachten op 24-11-2015. |
Geplaatst: vr 23 okt 2015 14:17—
|
Op 20-10-2015 heeft de kantonrechter in haar oneindige onafhankelijkheid besloten dat mijn arbeidsovereenkomst met Abn amro ontbonden wordt per 1-12-2015, waarbij mij een ontslagvergoeding is toegekend conform de kantonrechtersformule (oud recht) met een correctiefactor (C) van 0,5. Basis voor deze uitspraak is dat Abn amro ten onrechte veel te weinig van mijn achterstallig salaris betaald had, maar dat dit geen reden was om niet mijn werkzaamheden te hervatten (omdat wel een groot deel betaald was).
Mijn vraag is dan: waarom betalen bedrijven salaris, als de werknemer ook als ruim een ton te weinig loon betaald wordt nog steeds de plicht heeft om te werken? Blijkbaar kunnen in Nederland bedrijven te weinig salaris betalen om zo een reden te maken om van een werknemer af te komen. Dat dit getuigt van een onjuiste rechtsopvatting blijkt bijvoorbeeld uit: 19 december 2003, NJ 2004, 269 en 29 september 2006, JAR 2006/263. De kantonrechter heeft ook nog maar eens even fijntjes geïmpliceerd, dat mijn psychische ziekte blijkt, omdat: ik ontzettend rigide ben in mijn opvattingen en communicatie (per slot van rekening vond ik ruim een ton te weinig aan salaris al een reden om niet te werken en mijn communicatieve vaardigheden slecht…) en ik wantrouwig ben (ik deed namelijk een wrakingsverzoek van hare edelminachtbaarheid, zonder dat ik een sterkere reden had, dan dat ze had samengewerkt met het hoofd Labour Affairs van Abn amro, mr. R. Hansma). Dit wordt helemaal bizar nu 1 van de vele argumenten die over het hoofd gezien zijn: mijn bewijs dat de huisarts in juli 2015 oordeelde dat ik ziek ben als gevolg van ernstige ondervoeding, waarmee sprake is van het ontslagverbod door ziekte. Ik denk trouwens niet dat ik de enige ben, die zowel fysieke als psychische problemen krijgt door ondervoeding. De afwijzing van mijn wrakingsverzoek van de kantonrechter van 12-6-2015 is trouwens gepubliceerd met ECLI:NL:RBAMS:2015:6796. Op 22-10-2015 diende ik een tuchtklacht in tegen de deurwaarder, die op 8-12-2014 het arrest van 16-9-2015 betekende zonder dwangbevel, zodat ik om beslag te kunnen leggen dit eerst nogmaals moet laten betekenen. Om vervolgens te melden dat ik, om te voorkomen dat ik executoriale maatregelen kon nemen, eerst de rechter om toestemming moet vragen. |
Geplaatst: do 29 okt 2015 15:05—
|
In mijn beschrijving van de sector "corrupte beroepsleugenaars" op Rechtenforum, is de beroepsgroep gerechtsdeurwaarders wat onderbelicht.
Deurwaarders hebben de ambtelijke plicht ambtshandelingen te verrichten (ook wel aangeduid met ministerieplicht), conform artikel 11 van de Gerechtsdeurwaarderswet. Dit klinkt in theorie goed, maar de praktijk is anders. Op 15-10-2015 verzocht ik de griffier van het Gerechtshof om een nieuwe grosse van het arrest van 16-9-2014; op 20-10-2015 ontving ik deze al. Deurwaarder 1 weigerde op 21-10-2015 de executie hiervan, omdat "we" te weinig expertise hebben in arbeidsrecht. Deurwaarder 2 weigerde op 21-10-2015, omdat de deurwaarder die op 8-12-2014 dit betekende een ministerieplicht heeft en dat hij, om te voorkomen dat ik executoriale maatregelen kan nemen, een geding bij de rechter aan zou spannen. Deurwaarder 3 weigerde op 21-10-2015, omdat een executiegeschil te verwachten is, waarin "wij" u niet kunnen bijstaan. Deurwaarder 4 weigerde op 22-10-2015, omdat "we" geen particulieren bijstaan. Op 22-10-2015 ontving ik de beschikking van 20-10-2015, waarin mij een ontslagvergoeding van EUR 26.560,- bruto is toegekend. Op 23-10-2015 kwam ik opnieuw bij deurwaarder 3, die op mij de minst slechte indruk gemaakt had. Nu werd ik (helaas) te woord gestaan door de deurwaarder zelf, die me maar wat graag de grosse van het arrest 16-9-2014 afhandig wilde maken. Deze beloofde de beschikking van 20-10-2015 te executeren. Op 28-10-2015 verzocht ik per mail om de status van het betekeningsexploot, vanzelfsprekend zonder resultaat. Zo is voor een slachtoffer van staatsterrorisme een rechterlijke uitspraak een waardeloos stukje papier. |
Geplaatst: zo 08 nov 2015 13:59—
|
Dat ik dit nog mee mag maken: "mijn" deurwaarder heeft op 4-11-2015 de beschikking van 20-10-2015 betekend (dus binnen 9 werkdagen nadat ik dit vroeg)!
Als de Abn amro niet betaalt, kan de deurwaarder misschien ook nog (binnen 9 werkdagen?) overgaan tot beslaglegging. |
Geplaatst: wo 11 nov 2015 15:16—
|
Nadat ik op 9-11-2015 om 9:09 uur per mail de deurwaarder verzocht: nadat Abn amro het geld gestort had, dit direct over te maken op mijn bankrekening, of als Abn amro nog niet betaald had nog dezelfde dag executoriaal beslag te leggen, kreeg ik op 10-11-2015 om 9:23 uur bericht dat Abn amro inmiddels EUR 12.839,15 had overgemaakt (van de EUR 26.560,- bruto + 90,65 explootkosten, die ze moest betalen). De deurwaarder had i.p.v. beslag te leggen, Abn amro nog 3 dagen extra gegund.
Op 10-11-2015 om 9:31 uur vroeg ik nogmaals om dit te storten en om 15:49 uur stelde ik de deurwaarder in gebreke voor het niet tijdig overmaken van dit bedrag. Op 10-11-2015 om 17:08 uur liet de deurwaarder weten dat zij een termijn van 14 dagen, na ontvangst van het bedrag op 9-11-2015, redelijk vinden en daarom mijn ingebrekestelling van de hand wijzen. Op 6-11-2015 is mijn cassatieberoep wegens het niet behandelen van mijn wrakingsverzoek van 1-6-2015 van kantonrechter Van Buitenen door de Hoge Raad niet-ontvankelijk verklaard, omdat ik daarin niet vertegenwoordigd wordt door een cassatieadvocaat. |
Geplaatst: zo 15 nov 2015 14:53—
|
Eerder vandaag constateerde ik tot mijn verrassing, dat de deurwaarder een bedrag van EUR 12.000,- gestort heeft (dus binnen een week na ontvangst van Abn amro). Ik heb het dus ruim 5 maanden volgehouden, na de onrechtmatige blokkade van mijn bankrekeningen door Rabobank, van EUR 1.500,- (EUR 1.400,- door DWI als voorschot en EUR 100,- geleend van Regenboog).
Ik ben (vanaf 2-9-2015) maar enkele keren vergiftigd, weer bijna op mijn oude gewicht en heb nog steeds mijn huurwoning. Ik denk dat ik binnen een week mijn betalingsachterstanden en administratie weer op orde kan hebben. |
Geplaatst: ma 16 nov 2015 9:01—
|
ik heb met verbijstering de lappen tekst gelezen. Het komt me voor alsof half juridisch Nederland bij de zaak betrokken is (geweest), het 1001 verhaal dat zich aan elkaar rijgt.
Los van (on)gelijk der betrokkenen: de zaak lijkt tevens een doel op zichzelf te worden en ik vraag me af :wat straks als het definitief klaar is? zijn er (nog) mensen in uw omgeving over die u dan wel vertrouwt ? U bent een solist dus een dienstverband elders lijkt me niet aan de orde. na zoveel jaar heeft u behoorlijk stukje recht in uw gereedschapskistje, wellicht een hint om daar iets mee te gaan doen, ten nutte van anderen ? |
Geplaatst: di 17 nov 2015 15:30—
|
Gehersenspoelde randdebielen willen de akelige waarheid niet geloven: terwijl ze de meest belachelijke leugens voor zoete koek slikken als die maar vaak genoeg herhaald worden (bijvoorbeeld de poolster). Op het eerste gezicht weldenkende mensen kun je zelfs met feiten niet overtuigen, dat de overheden wereldwijd terroristische organisaties zijn.
Ik denk dat dit het moment moet zijn, om misschien wel de smerigste misdaad die mij en mijn omgeving aangedaan is, openbaar te maken.
Nu stel jij min of meer, dat ik moet gaan vissen voor anderen. Mijn strategie is zo veel mogelijk mensen te leren vissen, dit heeft het voordeel dat de strijd die ik voer onafhankelijk kan worden van mezelf, zodat als mijn fysieke lichaam vermoord wordt, mijn geest verder leeft. Toen ik zelf nog een kleuter was, werd ik met een mengeling van vrees en ontzag bekeken door de (andere) kleuters, omdat ik slimmer was dan de kleuterjuf. Toen ik elf jaar was, jaagde ik de directeur van de basisschool weg. Bij de laatste 2 organisaties waar ik werkte (in 2006 en 2007), jaagde ik de directeuren weg. Met achttien jaar moest ik bezwaar maken tegen het besluit om me geen aanvullende studiefinanciering toe te kennen, omdat de overheid blijkbaar vond dat ik geen recht heb om een universitaire opleiding te doen. Nadat ik op 1-11-2002 (met 28 jaar oud) geopereerd werd aan mijn knie, verdwenen een groot deel van mijn vrienden, die vervangen werden door mislukte acteurs. Vanaf september 2003 volgde (de overgebleven leden van) mijn familie. De misdadigers, die de rol van mijn naaste familie speelden, hebben verklaard dat ze uitgebreid overlegden met mijn leidinggevende bij Abn amro om me opgesloten te krijgen in het gekkenhuis. Het is volstrekt onmogelijk, dat ze in staat zouden zijn mijn leidinggevende, bij een bedrijf van tienduizenden werknemers, telefonisch te spreken (nog los van dat het onwaarschijnlijk is dat mijn familie mijn chef had willen spreken). Het was geen toeval dat deze mislukte acteurs in maart 2004 een brief om te “protesteren” tegen het ontslag op staande voet niet-aangetekend verstuurden, zodat Abn amro de ontvangst hiervan kon ontkennen. Toen ik vanaf 27-1-2005 een half jaar gemarteld werd in het gekkenhuis, werd ik eerst vier weken in de isoleercel opsloten, zodat ik uit protest in hongerstaking ging (dus vier weken niet eten). In april 2005 begon een personeelslid tegen me te schreeuwen, dat ik moest ophouden de patiënten in opstand te brengen. Diverse zogenaamde verpleegkundigen vonden dat ik zo slecht behandeld werd, dat ze me bemoedigend toespraken of me tips gaven over wat ik moest zeggen tegen de psychiater (ik maakte er overigens geen geheim van dat ik deze medeplichtig vond aan het martelen van politieke gevangenen). In april 2005 heb ik de eerste verantwoordelijke psychiater weggejaagd. Op 18-5-2005, toen ik inmiddels vanaf 27-4-2005 zonder wettelijke grondslag was opgesloten, was de zitting in het Hoger beroep van de Voorlopige Rechterlijke Machtiging van 27-1-2005 van drie maanden (hoger beroep is op grond van de Wet BOPZ helemaal niet mogelijk). De rechter benadrukte hierbij dat als ik geen goede verklaring gaf, waarom ik gestopt was met werken, duidelijk was dat ik niet normaal ben. Op 20-5-2005 volgde de Rechterlijke machtiging voor nog 1 jaar, op 18-7-2005 ontsnapte ik al uit het psychiatrisch ziekenhuis. Kun je het je voorstellen dat bij een rechtszitting in juli 2014 de rechter begon te stamelen: “Nu moet u me niet zo boos aankijken?!”. Met blijdschap vertelden de mislukte acteurs, die mijn familie speelden, tegen tientallen mensen (waaronder mijn leidinggevende bij Abn amro), dat ik nu dan toch eindelijk opgesloten was in het gekkenhuis. Ze waren kortom zeer tevreden dat ik de marteling kreeg, die ik verdiende. En wat ik allemaal voor gevaarlijke, krankzinnige dingen deed? 1) Door vergif moest ik honderden keren per dag rochelen, zodat gezegd werd dat ik naar mensen spuwde; 2) toen mijn portemonnee gestolen werd door Abn amro en de receptiemedewerker zijn middelvinger naar me opstak, werd ik boos; 3) op zekere dag in februari 2004 draaide ik mijn toetsenbord om, waarna ik (alsof er niets aan de hand was) met mijn toetsenbord achterste voren typte. Je begrijpt dat het levensgevaarlijk en ontzettend paranoïde was, dat ik niets te maken wilde hebben met de misdadigers, die de plek van mijn familie ingenomen hadden.
|
Geplaatst: vr 20 nov 2015 10:52—
|
uw strijd begon dus al vroeg in uw leven merk ik wel.
Als niet misdadige jurist en wel aardig persoon wil ik eea opmerken: intelligent bent u zeker, maar u springt als een kat in het nauw, van onderwerp naar onderwerp. lastig voor uw omgeving om daar de draad van te volgen en/of (nog) betrokken bij te zijn of blijven. De lat van kwaliteit legt u ook enorm hoog voor anderen, daar is moeilijk aan te voldoen; los van het (on)gelijk van u of hulpverlener. De laatste advocaat moet denkelijk het meest bezuren: veel dossiers doorspitten, de zaak doorgronden en uw spreeksnelheid/verhaalslijn kunnen volgen. Vergevingsgezindheid komt vermoedelijk niet voor in uw belevingswereld, jammer genoeg want dat zou meer in relatie tot anderen kunnen opleveren dan steeds op de barricades (hoezeer terecht of ten onrechte) te staan. als u de mensen wilt leren vissen (u heeft mijn hint goed verwoord) dan zou u kunnen overwegen eea in boekvorm te verwerken. Heeft voor u meer dan 1 voordeel.... voor mijn nieuwsgierigheid (wellicht heb ik er over heen gelezen in uw verslagleggingen): de diagnose 'paranoide' zal zeker gevallen zijn. welke diagnostiek werd er nog meer 'getrokken' ? |
Geplaatst: vr 20 nov 2015 20:01—
|
Kun je je voorstellen dat veel egoïsten me niet paranoïde, maar juist naïef vinden (vooral vrouwen krijgen bij mij iets van een moedersinstinct en willen me in bescherming nemen of waarschuwen voor de grote, boze wereld)?
Op 27-12-2004 fantaseerde een psychiater met de verstandelijke vermogens van een kleuter een geneeskundige verklaring op basis van de informatie van Abn amro. Hij stelde de diagnoses Syndroom van Asperger en schizofrenie. Schizofrenie is een chronische psychische aandoening, die meestal gepaard gaat met psychoses, waandenkbeelden en paranoia. In het algemeen gaan psychische ziektes gepaard met verminderende capaciteiten en dit geldt in het bijzonder voor schizofrenie, dit zou betekenen dat als ik sinds 2003 schizofreen ben, ik inmiddels dus zwakzinnig moet zijn (misschien zou ik nog net geacht kunnen worden om zelf mijn veters te strikken). Ook het syndroom van Asperger is chronisch en is een psychische ziekte in het autistische spectrum. Dit zou betekenen dat ik niet in staat ben tot enig begrip van gevoelens of sociale relaties, dus onder andere niet in staat ben tot een adequaat begrip van de (veelal denigrerende) reacties op de door mij geplaatste "lappen tekst". Autisme brengt met zich mee moeilijk kunnen praten over niet-exacte onderwerpen. Per slot van rekening heb ik een universitaire opleiding natuurkunde met goed gevolg afgerond; veel mensen beweren dat studenten die goed zijn in wiskunde op zijn minst halve autisten zijn. Vervolgens hebben diverse psychiaters me daadwerkelijk persoonlijk onderzocht. Het gekkenhuis waarin ik vanaf 27-1-2005 tot 18-7-2005 gemarteld werd, heeft de diagnose van de eerste psychiater bevestigd. Alle psychiaters daarna kwamen tot een andere conclusie. De gevolgen van de medicijnen (Syprexa en Risperdal), die mij met dwang werden toegediend, lijken verbazingwekkend veel op diverse symptomen van autisme en schizofrenie. Overigens bewijst de periode die ik vanaf 6-6-2006 tot 7-7-2008 op hoog universitair niveau gewerkt heb, dat deze diagnoses: klinkklare onzin zijn. Op 12 en 14 oktober 2005 werd ik voor het eerst onderzocht met een test, gebaseerd op de beschrijvingen van psychische stoornissen van het Amerikaanse DSM (waarvan het merendeel van de leden verbanden heeft met de farmaceutische industrie). Deze test bestond veelal uit multiple choice vragen, waarbij ik moest aangeven of een geschetste situatie normaal of raar is (op een schaal van 1 tot 5). Het onderzoeksdoel was uitzoeken of ik mogelijk lijdt aan een stoornis in het autistische of schizofrene spectrum. Toen uit de test bleek, dat ik een “normale” inschatting kan maken van situaties, dus er geen enkele aanleiding is om aan te nemen, dat ik aan deze psychische ziektes lijdt, heeft de organisatie Mentrum grote moeite gedaan om alsnog een psychische stoornis te verzinnen, die niet weersproken kon worden (dus moesten ze een psychische ziekte verzinnen, die niet in strijd is met hoogbegaafdheid). Op 11-11-2005 werd het onderzoek eindelijk afgerond met een verslag, waarin staat: “Er is op basis van deze test geen indicatie voor een schizotypische persoonlijkheidsstoornis volgens de DSM-IV”. “Op grond van de testresultaten zijn er geen aanwijzingen voor een stoornis in het autistiforme spectrum, noch in de specifieke vragenlijsten, noch in het projectief materiaal”. De psychiaters hadden blijkbaar 4 weken nodig om te komen met een andere psychische ziekte. Hun argumentatie komt erop neer: omdat ik mijn ernstige psychische ziekte ontken en deze op subtiele wijze kan verbloemen, ik alsnog mogelijk narcistisch ben. Ik had trouwens acht maanden nodig om enigszins te herstellen van de vergiftiging met medicijnen, pas in april 2006 werd ik weer arbeidsgeschikt verklaard. |
Geplaatst: di 24 nov 2015 15:52—
|
Op 3-12-2015 om 15:00 uur vindt de “openbare” rechtszitting plaats in het Paleis van justitie aan de Prins Clauslaan 60 te Den-Haag in het hoger beroep van mijn tuchtklachten tegen de twee bedrijfsartsen, die Abn amro helpen om ongewenst personeel weg te pesten.
Ik heb als getuige de huisarts opgeroepen, die in februari en maart 2004 met deze bedrijfsartsen heeft overlegd over hoe ik zo snel en zo lang mogelijk in het gekkenhuis opgesloten kon worden.
Kun je voorstellen dat de psychiater dacht, dat Firestarter “brandgevaarlijk” is? |
Geplaatst: do 26 nov 2015 11:05—
Uit de geneeskundige van de psychiater, die volgens het tuchtcollege zorgvuldig tot stand is gekomen:
|
Geplaatst: do 26 nov 2015 16:21—
|
Welk bizar gedrag, versieringen, hoe zo psychotisch, hoe zo brandgevaar??? Hoe veel elektrische apparaten moet ik hebben, om "normaal" te zijn?
Dat kunnen sadistische psychiaters wel over iedereen beweren!
Ik werd vergiftigd met het “medicijn” Risperdal, waarvan de werking is: 1) autisme, 2) Parkinson, 3) diabetes, 4) beroertes, 5) gewichtstoename, 6) bisexualiteit bij heteromannen, 7) afname van grijze stof, 8) hoofdpijn, 9) impotentie, 10) slapeloosheid, 11) maag-darmklachten, 12) droge mond, 13) kwijlen, 14) vermindering reactie- concentratie- en coördinatievermogen, 15) vermoeidheid, 16) plasproblemen, 17) hartkloppingen, 18) bloedstolsels en 19) verkorting van het leven met gemiddeld 25 jaar (1 t/m 18 zijn overgenomen uit de bijsluiter). Iedereen krijgt door Risperdal last van psychische klachten. Het wordt trouwens ook door sadistische kinderpsychiaters aan kinderen toegediend, die veroordeeld zijn tot “ADHD”. Bij sommige jongens heeft dit de ontwikkeling van vrouwelijke geslachtsorganen tot gevolg. Het moet voor de organisatie Mentrum bijzonder teleurstellend geweest zijn, dat ze ondanks alle martelpraktijken, zelfs in oktober 2005 nog niet konden onderbouwen dat ik lijdt aan enige psychische ziekte. De Wet BOPZ is in strijd met de volgende artikelen van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en de Fundamentale Vrijheden (EVRM). Artikel 3 – Verbod van foltering Niemand mag worden onderworpen aan folteringen of aan onmenselijke of vernederende behandelingen of bestraffingen. Artikel 5 – Recht op vrijheid en veiligheid 1. Een ieder heeft recht op vrijheid en veiligheid van zijn persoon. Niemand mag zijn vrijheid worden ontnomen, behalve in de navolgende gevallen en overeenkomstig een wettelijk voorgeschreven procedure: a. indien hij op rechtmatige wijze is gedetineerd na veroordeling door een daartoe bevoegde rechter; b. indien hij op rechtmatige wijze is gearresteerd of gedetineerd, wegens het niet naleven van een overeenkomstig de wet door een gerecht gegeven bevel of teneinde de nakoming van een door de wet voorgeschreven verplichting te verzekeren; c. indien hij op rechtmatige wijze is gearresteerd of gedetineerd teneinde voor de bevoegde rechterlijke instantie te worden geleid, wanneer er een redelijke verdenking bestaat dat hij een strafbaar feit heeft begaan of indien het redelijkerwijs noodzakelijk is hem te beletten een strafbaar feit te begaan of te ontvluchten nadat hij dit heeft begaan; ... 4. Een ieder, wie door arrestatie of detentie zijn vrijheid is ontnomen, heeft het recht voorziening te vragen bij het gerecht opdat dit spoedig beslist over de rechtmatigheid van zijn detentie en zijn invrijheidstelling beveelt, indien de detentie onrechtmatig is. ... Artikel 6 – Recht op een eerlijk proces ... 2. Een ieder tegen wie een vervolging is ingesteld, wordt voor onschuldig gehouden totdat zijn schuld in rechte is komen vast te staan. 3. Een ieder tegen wie een vervolging is ingesteld, heeft in het bijzonder de volgende rechten: ... b. te beschikken over de tijd en faciliteiten die nodig zijn voor de voorbereiding van zijn verdediging; c. zich zelf te verdedigen of daarbij de bijstand te hebben van een raadsman naar eigen keuze of, indien hij niet over voldoende middelen beschikt om een raadsman te bekostigen, kosteloos door een toegevoegd advocaat te kunnen worden bijgestaan, indien de belangen van een behoorlijke rechtspleging dit eisen; d. de getuigen à charge te ondervragen of doen ondervragen en het oproepen en de ondervraging van getuigen à décharge te doen geschieden onder dezelfde voorwaarden als het geval is met de getuigen à charge; ... Artikel 7 – Geen straf zonder wet 1. Niemand mag worden veroordeeld wegens een handelen of nalaten, dat geen strafbaar feit naar nationaal of internationaal recht uitmaakte ten tijde dat het handelen of nalaten geschiedde. Evenmin mag een zwaardere straf worden opgelegd dan die, die ten tijde van het begaan van het strafbare feit van toepassing was. ... Artikel 9 – Vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst 1 Een ieder heeft recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst; dit recht omvat tevens de vrijheid om van godsdienst of overtuiging te veranderen, alsmede de vrijheid hetzij alleen, hetzij met anderen, zowel in het openbaar als privé zijn godsdienst te belijden of overtuiging tot uitdrukking te brengen in erediensten, in onderricht, in praktische toepassing ervan en in het onderhouden van geboden en voorschriften. 2 De vrijheid zijn godsdienst te belijden of overtuiging tot uiting te brengen kan aan geen andere beperkingen worden onderworpen dan die die bij de wet zijn voorzien en in een democratische samenleving noodzakelijk zijn in het belang van de openbare veiligheid, voor de bescherming van de openbare orde, gezondheid of goede zeden of voor de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen. Artikel 2 van Protocol Nr 4 – Vrijheid van verplaatsing 1. Een ieder die wettig op het grondgebied van een Staat verblijft, heeft binnen dat grondgebied het recht zich vrijelijk te verplaatsen en er vrijelijk zijn verblijfplaats te kiezen. ... |
Geplaatst: za 28 nov 2015 12:46—
Het CTG moet weliswaar uiterlijk 3 weken voor een zitting de definitieve uitnodiging sturen (art. 8 van het Reglement van het CTG). Maar in een omgekeerde wereld houden rechters zich niet aan de wet.
Dit was de brief, die ik op 27-11-2015 ontving: “Firestarter, ik hou van je en wil alles voor je doen, maar ik denk toch en al heel lang dat je hulp nodig hebt ik weet ook dat je hier niet goed op reageert maar ik ben er ook achter dat ik je niet help met mijn liefde voor jou en dat tientje in de week. Je zus was zo blij om jou weer te zien en je te omhelsen en je neefje en nichtje alzo leuk om dat te horen. Ik kan je zo niet helpen je bent ziek en als je zelf niet geholpen wil worden raak je je huis kwijt en lig je straks onder een brug met je slaapzak en tassen en twee ton op de Bank. Firestarter asjeblieft zoek hulp je moeder xxxx”.
Op 12-10-2015 vergiftigden ze me, zodat ik de hele nacht diarree had. Vanzelfsprekend ben ik daarna niet meer langs gegaan. Op 18-10-2015 vroeg ik deze mislukte acteurs om één maand zorgverzekering en gemeentebelasting voor te schieten. Op 25-10-2015 kreeg ik hierop (pas) de volgende afwijzing: “Hoi Firestarter Hoe gaat het? Ik vond het vervelend om per mail de vraag te krijgen om deze aanmaningen te betalen. mits jij beslag vrije voet aanvraagt of zekerheidstelling bij notaris doet zou ik voor laatste keer dit willen betalen. Anders blijft deze situatie voortduren en zoals jijzelf al aangaf kunnen wij niet jouw rekeningen betalen. In eerste instantie zag ik het betalen een mogelijkheid om jou de gelegenheid om een oplossing te regelen zonder je huis uitgezet te worden. Ik hoop dat ik het duidelijk heb kunnen uitleggen per mail. Ik doe dit liever persoonlijk. Laat svp je reactie horen of kom langs Dikke knuffel Zus” Op 24-7-2015 ging ik langs bij mijn huisarts, waartegen ik opnieuw tevergeefs zei, dat hij me moet helpen. Direct daarna werd hij opgebeld door één van deze mislukte acteurs, die hem ervan overtuigde dat ik behandeld moet worden door de organisatie Mentrum, omdat ik krankzinnig ben. Op 27-11-2015 ging ik opnieuw langs bij mijn huisarts, die herhaalde dat hij mij niet kan helpen. Ik vroeg hem hoe “mijn vader” contact met hem had kunnen opnemen, aangezien die niet kon weten wie mijn huisarts is. Hiervoor had hij geen verklaring. Hij dacht dat het toeval was, dat “mijn familie” hem opbelde, precies dezelfde dag nadat ik voor een consult bij hem kwam. Op 16-11-2015 stuurde ik de volgende mail aan mijn deurwaarder: “Gaarne ontvang ik uw brief aan ABN AMRO, waarin u een extra termijn van drie dagen verleende om gehoor te geven aan uw dwangbevel en de daarop volgende reactie van ABN AMRO”. Hierop kreeg ik geen enkele reactie. |
Geplaatst: vr 04 dec 2015 16:24—
|
Op 1-12-2015 heb ik de psychiater gedagvaard bij de Hoge Raad, n.a.v. de uitspraak van 10-9-2015 op de tuchtklacht door het CTG.
Op 3-12-2015 was de zitting bij het CTG in mijn tuchtklachten tegen de bedrijfsartsen van Abn amro. Ik had niet verwacht, dat het zo moeilijk zou zijn om de huisarts als getuige te ondervragen. Voor mij waren de meest verrassende stellingen van de bedrijfsartsen: 1) Dat omdat zij tegen Abn amro hadden gezegd dat ik me zelf ziek moest melden, ze bedoeld hadden dat ik behandeld moest worden als ziek medewerker. 2) Ze Abn amro hielpen mij op staande voet te ontslaan, omdat dit in mijn belang was. 3) Ze niet het volledige medisch dossier overlegd hebben, omdat het computersysteem gegevens verwijderd heeft. |
Geplaatst: wo 09 dec 2015 12:48—
|
Nadat ik op 20-10-2015 de deurwaarder benaderde, het betekeningsexploot van 4-11-2015 en het bericht van de deurwaarder op 10-11-2015 dat Abn amro € 12.839,15 had overgemaakt en hij nog 3 dagen gunde, werd op 12-11-2015 door de deurwaarder € 12.000,- gestort op mijn rekening.
Na nog diverse mails stortte Abn amro op 25-11-2015 nog een bedrag van € 2.040,11 (direct op mijn rekening), waarover de deurwaarder mij op 7-12-2015 informeerde. Ik heb op 9-12-2015 de deurwaarder verzocht het dossier te sluiten met toezending van het dossier en eindafrekening (€ 749,50 vermeerderd met de wettelijke rente). Misschien dat ik niet te negatief over deze deurwaarder moet zijn. Enig idee wat de gevolgen zouden zijn als de deurwaarder, waar deze gewoon toe bevoegd was, daadwerkelijk executoriaal beslag had gelegd op alle vorderingen, gelden, geldswaarden en/of goederen van Abn amro (al is het maar voor één dag)? Bedenk maar eens wat een smerige organisatie Abn amro is, die willens en wetens een executoriaal dwangbevel weigert, wetend dat een deurwaarder toch nooit zal overgaan tot het leggen van beslag. |
Geplaatst: do 17 dec 2015 13:09—
Vanzelfsprekend weigert hij de brief aan Abn amro, waarin hij een extra termijn van drie dagen gunt, toe te zenden.
|
Geplaatst: do 24 dec 2015 12:46—
|
Op 15-12-2015 heeft de Kamer voor Gerechtsdeurwaarders mijn verzet van 11-8-2015, n.a.v. het ongegrond oordeel van mijn klacht van 1-12-2014, ongegrond beoordeeld.
Grondslag van deze uitspraak is dat, omdat de deurwaarder de opdracht niet aanvaardde, deze niet de ambtelijke plicht had om ambtshandelingen (als betekening van het arrest) te verrichten. |
Geplaatst: za 16 jan 2016 16:56—
|
Op 12-1-2016 beoordeelde het CTG mijn hoger beroep van 15-12-2014, tegen het ongegrond oordeel van de klachten tegen de bedrijfsartsen van Abn amro, ongegrond. Eén hiervan is gepubliceerd: http://tuchtrecht.overheid.nl/ECLI__NL__TGZCTG__2016__32.
Het CTG heeft simpelweg relevante feiten en stellingen genegeerd, om ook nog eens niet te onderbouwen waarom mijn rechtsklachten niet valide zijn. Corrupte rechters doen bijzonder hun best om zo veel mogelijk tekst te leveren, waaruit blijkt dat ik stapelgek en vreselijk agressief ben. Blijkbaar is het in een dictatuur als Nederland medisch verantwoord dat bedrijfsartsen: 1) een bedrijf helpen werknemers weg te pesten, 2) liegen, 3) medisch vertrouwelijke gegevens verstrekken aan de werkgever en 4) het medisch dossier manipuleren. |
Geplaatst: zo 24 jan 2016 17:27—
|
Op 12-1-2016 stuurde ik een brief aan Abn amro, waarin ik eiste dat alsnog conform het arrest van 16-9-2014: 84.309 wettelijke rente (netto) en 44.387 euro (bruto) gestort wordt, vermeerderd met (opnieuw) de wettelijke verhoging en rente. Bovendien eiste ik uitbetaling van 42.000 euro vakantie-uren, mijn salaris vanaf 16-9-2014 van 60.000 euro en pensioenopbouw. Ik vroeg Abn amro een voorstel te doen voor uitbetaling van wettelijke verhoging en rente sinds 1-3-2006 (waarover het Hof in zijn oneindige onafhankelijk niet had beslist).
Daarbij beklaagde ik mij erover dat UWV mijn aanvraag voor een WW-uitkering had afgewezen, door onjuiste gegevens van Abn amro. Op 13-1-2016 besloot UWV spontaan om mij alsnog een WW-uitkering toe te kennen, Abn amro zal dat toch niet voor mij geregeld hebben? Ik denk wel eens terug aan de dramatische gebeurtenissen van ruim 10 jaar geleden. Ik ben tot de conclusie gekomen, dat ze mij wilde uitlokken tot agressie, zodat ik niet alleen ontslagen kon worden, maar bovendien opgesloten met TBS. Blijkbaar dachten ze dat als een miezerig ventje van 1,65 meter als leidinggevende het bloed onder mijn nagels zou halen, de kans groot zou zijn dat ik gewelddadig zou worden. Het volgende citaat komt uit mijn medisch dossier bij Abn amro: “06-02-2004 tel vraag om advies F. en G. ( naasthogere en direct leidinggevende) ze hebben Firestarter maandag 09 02 om 13.30 U uitgenodigd voor een gesprek [adres, RTC] Zou eigenlijk een berisping moeten worden ivm onacceptabel en agressief gedrag Hebben het gevoel dat hij psychisch ernstig ziek ik (is in elkaar geslagen door H.-se bende ) en denken dat hij hulp nodig heeft, elke keer wanneer ze proberen dit bespreekbaar te maken wordt hij boos en agressief zijn moeder heeft naar de O. gebeld en gezegd dat hij wanneer hij boos wordt neigt tot uiterst gewelddadig gedrag de heren willen advies en zijn er behoorlijk zenuwachtig van mijn advies stand by hebben kameropstelling zo dat zij als eerste de kamer uit kunnen zodra hij agressief begint te worden hem daar op aanspreken, gesprek beeindigen wanneer dit niet helpt en hem het gebouw uit sturen of laten halen door bewaking en eventueel politie aangegeven dat I. en ik op het moment vh gesprek in huis zijn en ze ons kunnen bellen voor eventuele crisisopvang of voor overleg/advies”. (onderstreping Firestarter)
Tussendoor heeft het misdaadkartel Arkin pogingen gedaan om mij alsnog op te sluiten. Per slot van rekening was het plannetje om me levenslang te martelen op grond van Rechterlijke machtigingen niet alleen mislukt, maar heb ik meerdere klachten tegen Arkin ingediend bij het RTG en CTG. Arkin heeft er samen met Univé voor gezorgd, dat op 17-11-2015 een kantonrechter goedkeuring gaf om executoriaal beslag te leggen voor bijna 880 euro (ik ben namelijk een makkelijk slachtoffer als mijn bankrekeningen geblokkeerd zijn). Dit vonnis werd gewezen door de “onafhankelijke” mr. C.L.J.M. de Waal, die zowel voor Kluwer als voor de Raad van Discipline werkt (mr. drs. A.P. Schoonbrood-Wessels, die op 15-5-2015 goedkeuring gaf tot het leggen van de limietloze beslaglegging, is voorzitter van de Raad van Discipline).
Vanaf 2011 moest ik door ernstige slijmvorming honderden keren per dag rochelen, ik had er verder weinig last van en wist ook niet wat ik hieraan kon doen. Op 10-12-2013 smaakte het leidingwater niet alleen smerig, maar kreeg ik er kokhalsneigingen van. Nadat ik bronwater kocht in de supermarkt was vrijwel direct de ernstige slijmvorming over. Sindsdien werd mij bij herhaling giftig eten en drinken verkocht in supermarkten, met als gevolg dat ik in het jaar 2014 ongeveer 40 dagen last had van diarree (met vaak ook koorts). Omdat het voedsel dat ik thuisliet vergiftigd werd, heb ik vanaf 24-12-2013 4 keer mijn deursloten vervangen, waarbij ik de sloten contant betaalde en zelfs de serienummers eraf vijlde, zonder resultaat. Sindsdien laat ik dus geen voedsel en drinken meer thuis. Op 6-1-2014 kwam er stank uit mijn afzuigkap. De nacht van 17/18-1-2014 werd ik wakker van de stank uit mijn stopcontacten. Sindsdien heb ik met kit en plakband allerlei gaten gedicht, met als resultaat dat als ik een raam openhoudt, ik geen last heb van de stank. In deze periode probeerden ze me ook te vermoorden met elektriciteit en magneetvelden (die elektrische spanning opwekken via inductie), zodat ik op 20-1-2014 al het metaal uit mijn bed verwijderde (waarbij bleek dat een metalen balk was vastgelijmd). Op 22-1-2014 had ik last van een magneetveld uit mijn plafondlamp. Toen ik achter deze lamp keek, bleek dat er maar liefst 16 elektriciteitsdraden op die ene lamp waren aangesloten en dat de lamp – door de grote stroom – brandsporen had achtergelaten op het plafond. Op 23-1-2014 deed ik aangifte bij de politie wegens poging tot moord en inbraak. De politie weigerde deze aangifte en dreigde me op te sluiten als ik niet met de crisisdienst van Arkin zou praten. Op 23-1-2014 sprak ik vervolgens 45 minuten met 2 sadisten van het SPOR, die onder andere stelde dat het niet raar is als er ineens 16 elektriciteitsdraden op één lamp zijn aangesloten. Aan het einde van dit gesprek vertelden ze dat ze - ondanks mijn gedrag - me wel wilden “behandelen”. Ik antwoordde dat ik daartoe niet bereid was zonder voorafgaand huisbezoek. Dat huisbezoek werd vastgesteld voor 28-1-2014. Op 28-1-2014 kwam (zoals ik al verwacht had) niemand opdagen, waarna een dag later een briefje achtergelaten werd, dat 2 andere misdadigers van Arkin tevergeefs op huisbezoek kwamen. Op 24-6-2014 kreeg ik een brief van Arkin, die dringend verzocht om informatie. Ik reageerde op 27-6-2014 dat ik geen prijs stel op deze inbreuk op mijn persoonlijke levenssfeer. Op 25-9-2014 declareerde Arkin bij mijn zorgverzekeraar Univé een rekening van 1073 euro voor het gesprek op 23-1-2014. Op 29-11-2014 ontving ik van Univé een rekening (d.d. 17-11-2014) voor de declaratie van 1073 euro. Op 8-12-2014 diende ik een klacht in over deze rekening bij Univé. Op 16-12-2014 reageerde Univé dat mijn klacht tegen de rekening ongegrond is, aangezien niet relevant is dat Arkin geen zorg verleende. Op 22-12-2014 verzocht ik Univé om een heroverweging van mijn klacht. Op 23-12-2014 maakte ik bij Arkin bezwaar tegen de rekening van 17-11-2014. Op 6-1-2014 beoordeelde Arkin mijn bezwaar ongegrond, omdat er geen verband is tussen declaratie en tijdsbesteding en dat ik moet betalen als de politie mij met dreigementen verplicht tot een gesprek. Op 7-1-2015 reageerde Univé dat ook mijn verzoek om heroverweging ongegrond is. Op 10-2-2015 ontving ik een betalingsherinnering van Univé (d.d. 4-2-2015). Op 19-2-2015 stelde ik Univé aansprakelijk voor mijn schade wegens het plegen van Onrechtmatige daad (art. 6:162 BW) en/of Wanprestatie (art. 6:74 BW) en vorderde - behalve intrekking van de nota - terugbetaling van de door mij betaalde verzekeringspremie sinds de onrechtmatige rekening. Op 3-3-2015 liet Univé weten dat mijn brief van 19-2-2015 niet in behandeling genomen wordt en adviseerde me een klacht bij het SKGZ in te dienen. Op 5-3-2015 stuurde Univé een nieuwe aanmaning, verhoogd met 15 euro incassokosten. Arkin diende pas op 6-5-2015 een verweerschrift in op mijn klacht van 13-1-2015 (volgens de AWB moet de overheid binnen 6 weken een klacht afhandelen). In deze brief staat, dat omdat ik een mening heb verkondigd, die “geheel buiten de gangbare mening valt, dat deze feitelijk onjuist moet worden gevonden en deze tijdens het onderzoek ook niet corrigeerbaar blijkt dat deze conclusie te rechtvaardigen is”, ze konden concluderen dat ik schizofreen ben. Anders gezegd: als je een mening verkondigt, die niet aansluit bij de “gangbare mening”, word je voor gek verklaard. Op 7-5-2015 stuurde Univé mij een laatste aanmaning voor de rekening van Arkin van 1073 euro, met het dreigement dat ze een incassobureau achter me aan sturen. Op 29-5-2015 stuurde de gerechtsdeurwaarder van Univé een dreigbrief, dat ik uiterlijk op 2-6-2015 moet betalen, vermeerderd met 154 euro buitengerechtelijke kosten en 0,89 euro rente. Op 18-6-2015 stuurde Arkin voor het gesprek van 45 minuten op 23-1-2014 een urenbegroting van maar liefst 8 uur voor 1440 euro. Hiervoor is mijn verklaring: Arkin is compleet gestoord. De klachtencommissie beoordeelde mijn klacht van 13-1-2015 zelfs deels gegrond. Tussentijds had ik nog diverse dreigbrieven van de deurwaarder van Univé gekregen. Op 1-7-2015 stuurde ik een mail waarin ik – met verwijzing naar mijn klachten van 8-12-2014, 22-12-2014, en 19-2-2015 – concludeer dat de rekening onrechtmatig is. De deurwaarder vroeg om toezending van de correspondentie. Op 24-7-2015 ging ik voor een consult bij mijn huisarts, die daarna direct opgebeld werd door een slechte acteur die zich mijn vader noemt en hem ervan overtuigde aangifte tegen mij te doen bij Arkin (wat mijn huisarts graag deed). Dit is het verslag in mijn medisch dossier: “Vader belt: Zus van patient heeft dhr gezien. Mevr werd eerst niet herkend door hem (7 jr ook niet gezien), was uitte zich verbaal agressief naar de buitenwereld, maar ook naar haar, voelde zich in de steek gelaten. Vader maakt zich veel zorgen, is bang dat hij wederom afglijdt naar een psychose”. Op 11-8-2015 ontving ik een brief van Arkin, dat we graag eens wil “praten over wat we voor u kunnen betekenen”. Het martelen van politieke gevangenen is blijkbaar een synoniem van zorgverlening. Op 12/13-8-2015 reageerde ik per mail op deze uitnodiging, waarbij ik enkele voorwaarden stel voor een gesprek, die voor “normale mensen” vanzelfsprekend zijn. Op 26-10-2015 werd ik door de deurwaarder van Univé gedagvaard voor de rolzitting van 3-11-2015. Op 29-10-2015 verzocht ik de rechtbank: primair de dagvaarding niet ontvankelijk te verklaren (de termijn van art. 119 Rv was namelijk niet in acht genomen) en subsidiair een uitstel van vier weken om te antwoorden. Dit verzoek werd maar genegeerd door de “onafhankelijke” rechter, die mij op 17-11-2015 bij verstek veroordeelde om de vordering van Univé te voldoen. Mijn juridische mogelijkheden zijn nu: 1) cassatie instellen bij de Hoge Raad (wat kansloos is zonder advocaat), 2) de kantonrechter aansprakelijk stellen voor het plegen van onrechtmatige daad en 3) in verzet gaan (artt. 143 -148 Rv). In een omgekeerde wereld zijn rechters grotere misdadigers dan gedetineerden. |
Geplaatst: ma 25 jan 2016 13:24—
Op 21-1-2016 werd het vonnis van 17-11-2015 aan mij betekend voor het bedrag van bijna 880 euro. De deurwaarder had daar naar eigen goeddunken ruim 15 euro bij opgeteld en beweert dat ik ook nog 508 euro moet betalen. Op 22-1-2016 gaf ik de betaalopdracht voor 895 euro om te voorkomen dat er beslag gelegd kan worden. Op 16-8-2015 werd ik aangesproken door een man, die ik samen met zijn zoon de weken daarvoor regelmatig bij de voedselvoorziening voor daklozen gezien had, die mij vertelde dat hij advocaat was geweest en me enkele juridische adviezen gaf. Deze man en zoon heb ik daarna nooit meer gezien. |
Geplaatst: vr 29 jan 2016 13:22—
|
Op 28-1-2016 werd ik door maar liefst drie auto’s gesneden, waarvan één keer door een politiebusje op 150 meter van mijn woning, gelukkig functioneren mijn reactievermogen en rem goed. Ik word op de fiets met enige regelmaat gesneden, maar nog niet eerder gebeurde dit drie maal op één dag.
Op 31-12-2015 was mijn voorspatbord vernield. Op 23-1-2016 was de schroef van mijn voorwiel losgedraaid. Ik ben altijd voorzichtig met het voorwiel van mijn fiets, sinds ik in september 2002 bij de eerste hulp belandde, doordat ik over de kop sloeg toen mijn voorwiel blokkeerde door een gesaboteerd voorspatbord. |
Geplaatst: zo 07 feb 2016 16:51—
“Er is de afgelopen periode tussen u en de bank – over en weer – het nodige gecorrespondeerd over onze uiteenlopende standpunten. Het heeft wat ons betreft niet veel zin om deze discussie te herhalen. Wel willen wij u aanbieden om met behulp van een NMI-geregistreerde – en dus onafhankelijke – mediator de door u aangegeven vorderingen op de bank door te nemen in de hoop in overleg tot een definitieve wederzijds acceptabele oplossing met u te komen. De bank zal de kosten van deze mediation voor haar rekening nemen. … Graag vernemen wij van u of u wilt meewerken aan het bereiken van een oplossing op bovenvermelde wijze. Als dat zo is dan zullen wij u een voorstel doen voor een onafhankelijke – dus op geen enkele wijze aan de bank verbonden - NMI-geregistreerde mediator doen, die naar verwachting aan bovengenoemde voorwaarden voldoet. U kunt daartoe desgewenst uiteraard ook zelf een voorstel doen”. Toen op 3-6-2015 mijn bankrekeningen geblokkeerd werden door het onrechtmatige conservatoir derdenbeslag, dacht ik dat mijn leven snel ten einde zou zijn. Het lijkt erop dat mijn dood het meest waarschijnlijke einde van deze smerige affaire is. Ik kom helaas zelf nog steeds juridische vaardigheden tekort om de organisatie Abn amro alleen ertoe te brengen om “gewoon” mijn achterstallig salaris te betalen.
|
Geplaatst: do 11 feb 2016 18:45—
|
Op 9-2-2016 ontving ik een brief (d.d. 28-1-2016) dat Abn amro nog een bedrag tegoed van mij heeft van 1663 euro aan pensioenopbouw voor 2016. Blijkbaar vinden ze dat ik extra moet betalen, omdat ze zelf hun financiële verplichtingen niet nakomen.
Dit biedt me de kans om een grove schatting te maken van het pensioen dat werkgevers voor hun werknemers opbouwen. Stel dat een werknemer jaarlijks 2000 euro aan pensioen opbouwt, dan levert dit over 35 jaar een bedrag op van 70.000 euro, daar moet nog rente bij opgeteld worden. Als ik dit inschat op een jaarlijks rentepercentage van 3% gedurende 17 jaar, wordt dit totaal 65%; zodat deze inschatting uitkomt op 115.700 euro aan totale pensioenopbouw. Zo blijkt dus dat de staatspropaganda liegt, als ze beweren dat de Nederlander gemiddeld 81 jaar oud wordt. |
Geplaatst: di 16 feb 2016 13:23—
Cassatie in het belang der wet kan alleen ingesteld worden door de Procureur-Generaal; ik krijg een afzonderlijke beslissing op mijn verzoekschrift van 23-12-2015 aan de P-G. |
Geplaatst: do 25 feb 2016 13:12—
|
Op 11-2-2016 stuurde ik (per aangetekende post) mijn verzetsdagvaarding aan deurwaarder PB Groep, nadat ik bij verstek veroordeeld was, met het verzoek deze uiterlijk 15-2-2016 te betekenen. Op vrijdag 19-2-2016 stuurde ik een mail toen ik niets meer had gehoord. Op 22-2-2016 kreeg ik dit antwoord van de deurwaarder: “Na ontvangst van uw opdracht hebben wij getracht u per mail te bereiken omdat een volledig onderdeel van de dagvaarding (de verstekaanzegging ex art 111 Rv jo art 139 Rv) ontbrak, die wij niet met pen even tussen de regels door konden bijkrabbelen. (...)
Omdat u niet reageerde hebben wij een tussenoplossing bedacht voor het invoegen van de verstekaanzegging en de dagvaarding vrijdag jl. betekend. (...) Uitspraken in tuchtzaken hebben overigens aangetoond dat een ontvangstbevestiging noodzakelijk is om de deurwaarder aansprakelijk te stellen voor enige schade. De originele dagvaarding heeft u uiterlijk woensdag in uw brievenbus”. De voorlaatste zin bevestigt dat de deurwaarder me geen mails stuurde, nog afgezien dat geen vormvereiste ontbreekt. Woensdag 24-2-2016 had ik de dagvaarding nog steeds niet, dus heb ik op 25-2-2016 nog maar eens een mail gestuurd, waarna ik de reactie kreeg: “Het origineel is op 22 februari 2016 per post aan u verzonden”. Ik dacht ten onrechte dat na het exploot van donderdag 21-1-2016, op vrijdag 19-2-2016 de uiterste termijn van vier weken al verstreken was (art. 143 Rv). In art. 119 lid Rv staat: “De termijn van dagvaarding vangt aan op de dag, volgend op die waarop het exploot is uitgebracht(…)”. Dit betekent dat de termijn begon op vrijdag 22-1-2016 en de dagvaarding op 19-2-2016 dus wel tijdig was. Mijn tuchtklacht tegen de 4 psychiaters van Mentrum c.q. Arkin, die me in 2005 martelden, wordt bij “openbare zitting” door het CTG behandeld op dinsdag 22 maart 2016 10:00 uur aan de Prins Clauslaan 60 te Den Haag. De volgende belangenverstrengelinen constateer ik: mr. J.P. Balkema werkt voor Kluwer en het Hof van Discipline en drs. A.C.L. Allertz werkt voor GGZ Centraal, dat samenwerkt met Arkin. Ik heb tot mijn verrassing bewijs (verslagen van medisch onderzoek) gevonden dat: 1) Psychiatrie in de “ontwikkelde” wereld slechter is dan (geen) behandeling in de derde wereld. 2) Antipsychotica (als Risperdal (Risperidon) en Zyprexa (Olanzipine)) het herstel belemmeren van mensen met psychische problemen. 3) Antipsychotica zeer ernstige “bijwerkingen” hebben als: Parkinson en verkleining van de hersenen. 4) Door antipsychotica mensen jonger overlijden en vaak zelfmoord plegen. 5) Dat Akineton (een spierverslapper om Parkinson - door antipsychotica - te verhelpen) dement maakt, verslavend is en hallicunaties veroorzaakt (terwijl antipsychotica hallicunaties moeten voorkomen). Op 23-1-2016 stuurde ik dit bewijs naar zowel het CTG als de psychiaters. Het merendeel van dit bewijs komt uit de PDF “The "clickable" Whitaker Affidavit” van https//psychright.org. Mijn belangrijkste aanvulleningen zijn verslagen over Akineton (Biperideen): Roldan, G, et al. “Selective M1 muscarinic receptor antagonists disrupt memory consolidation of inhibitory avoidance in rats” Neuroscience Letters 230 (1997). Hieruit blijkt dat door Akineton ratten vergeetachtig worden. Espi Martinez, F, et al. “Biperiden Dependence: Case Report and Literature Review” Case Reports in Psychiatry 949256 (2012). Een beschrijving van ernstige gevolgen van een Akineton- verslaving. Bovendien zijn alle onderzoeksverslagen bevooroordeeld. Ik heb geen enkel onderzoek (dus 0) gevonden dat antipsychotica vergelijkt met een placebo. Een voorbeeldje: Barkic, J, et al. “The Influence of Risperidone” Coll. Antropol. 27, 1 (2003). In dit onderzoek werden menselijke proefkonijnen met schizofrenie, die eerst “oude” antipsychotica gebruikte (Haldol of Fluphenazine) overgezet naar Risperdal, waarbij het gebruik van Akineton geminimaliseerd werd. Deze kregen intelligentietesten op het moment van de overstap en na 1 en 3 maanden. Door oefening verwacht je dat bij de tweede en derde test een hoger resultaat gehaald wordt, terwijl ze minder dement zijn door vermindering van Akineton (van 4-6 mg naar 1-3 mg per dag), terwijl bekend is dat mensen dommer worden door oude antipsychotica (FGA). De onderzoekers durfden te concluderen: “After the switch from FGA to risperidone due to intolerance, after only one month the intellectual functioning, concrete and abstract thinking, and mental speed are significantly improved. The improvement is even more conspicuous three months after the switch from FGA to Risperidone”. Als argument voor het niet doen van een behoorlijk onderzoek naar de werking van deze “medicijnen” met een vergelijkende placebo-groep wordt genoemd dat dit ethisch niet verantwoord is. Het is blijkbaar ethisch onverantwoord als de psychiatrie geen onschuldige slachtoffers meer kan maken. Wat ook misdadig is dat antipsychotica, die dus meer kwaad dan goed doen, toegediend worden aan kinderen met ADHD. Hoe smerig dit is, blijkt uit dat de uitvinder van ADHD, Leon Eisenberg, in een interview zeven maanden voor zijn dood verklaarde: “ADHD is a prime example of a fictitious disease”. Laatst aangepast door Firestarter op di 01 mrt 2016 17:42, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: do 25 feb 2016 17:18—
However, when one allows for the vagaries of translation from German to English and reads the statement in context, it's clear that Dr. Eisenberg wasn't asserting that ADHD isn't a real disorder, but rather that he thought the influence of genetic predispositions for ADHD (rather than social/environmental risk factors) were vastly overestimated. Bron: http://www.snopes.com/politics/quotes/adhd.asp Wordt het niet tijd om wat anders te gaan doen? |
Geplaatst: za 27 feb 2016 0:08—
| Als het niet meer gaat over de oorspronkelijke eindeloze rechtszaak, dan wordt het inderdaad tijd om deze draad af te ronden. |
Geplaatst: di 01 mrt 2016 17:39—
Ik heb de verzetsdagvaarding op 26-2-2016 (eindelijk) ontvangen en deze tijdig, voor de roldatum op 3-3-2016, aangebracht bij de kantonrechter. Bij de Centrale balie van het gerechtsgebouw aan de Parnassusweg te Amsterdam werd ik afgesnauwd, omdat ik een ontvangstbevestiging eiste: “Als je een kopie wil, moet je die van te voren zelf maar maken”. Ik wordt al sinds 2004 door allerlei corrupte juristen, sadistische psychiaters en andere ambtenaren uitgemaakt voor stapelgek; ik mag me daar blijkbaar niet tegen verdedigen. Dit is het oorspronkelijke Duitse citaat, waarin Leon Eisenberg op niet mis te verstane wijze duidelijk maakt dat AHDD (ADHS) een gefantaseerde ziekte is: “ADHS ist ein Paradebeispiel für eine fabrizierte Erkrankung”. Het volgende citaat van dr. Jerome Kagan (psycholoog bij Harvard) komt ook van de site, waarnaar door Doeko verwezen wordt: “SPIEGEL: Experts speak of 5.4 million American children who display the symptoms typical of ADHD. Are you saying that this mental disorder is just an invention? Kagan: That's correct; it is an invention. Every child who's not doing well in school is sent to see a pediatrician, and the pediatrician says: "It's ADHD; here's Ritalin." In fact, 90 percent of these5.4 million kids don't have an abnormal dopamine metabolism. The problem is, if a drug is available to doctors, they'll make the corresponding diagnosis”. |
Geplaatst: wo 02 mrt 2016 12:09—
|
ik als adhd er.....
ben van mening dat het bestaat |
Geplaatst: wo 09 mrt 2016 18:33—
Er zijn belangenverstrengelingen tussen Abn amro, TCS en De Brauw Blackstone Westbroek (dat namens mij van februari 2011 tot juni 2012 in strijd met mijn belangen handelde). Abn amro – Rothschild en Koninklijke familie Abn amro had vanaf 1996 tot 2007 een samenwerkingsverband met de bekende bankiersfamilie Rothschild. In 2012 werd bekend, dat Rothschild de beursgang van Abn amro voorbereidt (samen met Rabobank en De Brauw Blackstone Westbroek). Uit het werkverleden van ons koninklijk huis en hun huwelijkspartners blijkt dat de Oranje-Nassaus een bankiersfamilie is, met bovendien nauwe verbanden aan de Rothschilds. De Oranje-Nassaus bezaten in 2005 minimaal 10% aandelen Abn Amro, Koninklijke Shell en De Nederlandsche Bank (waarin ook Rothschild een aanmerkelijk belang had). In 1906 kocht de Koninklijke Shell de Caspian en Black Sea Petroleum Company van de Rockefellers (verwanten van Rothschild). De directeur van Abn amro is: Gerrit Zalm, van Shell: Ben van Beurden en De Nederlandsche Bank: Nout Wellink. Zalm, Van Beurden en Wellink zijn lid van de machtige Bilderberg groep. De Bilderberg groep, waar Rothschild de agenda bepaalt, is mede opgericht door grote kindervriend prins Bernhard en tegenwoordig zijn Willem-Alexander en Beatrix prominente leden. Prins Pieter-Christiaan Michiel van Vollenhoven liep in 1990 stage bij Abn amro en werkte vanaf maart 2000 voor Equity Capital Markets (een joint venture van Abn amro en NM Rothschild); Mabel Wisse Smit liep begin jaren 1990 stage bij Abn amro en in 1993 stage bij de Verenigde Naties (van Rothschild, Rockefeller) en stiefvader Wisse Smit was manager bij Rabobank; prins Friso werkte voor Goldman Sachs en Wolfensohn & Co (eigendom van de voormalige directeur van de Wereldbank); koningin Wilhelmina hield zich na haar troonafstand bezig met de Europese Rothschilds; prinses Carolina werkt voor de VN (van Rothschild, Rockefeller); prins Constantijn werkte voor de Wereldbank (van Rothschild) en Booz Allen Hamilton (eigendom van de Carlyle Group). Zo is de relatie tussen onze koninklijke familie, Rothschild en Abn amro al jaren innig. Tata Group – Rothschild In december 2006 werd bekend dat Tata Steel samenwerkt met NM Rothschild (onder andere bij de overname van het Brits-Nederlandse Corus). In april 2013 werd bekend dat Tata Technologies Cambric aankocht, waarbij beide partijen geadviseerd werden door Rothschild. Tata werd in 2004 naar de beurs begeleid door JM Morgan Stanley, DSP Merrill Lynch en JP Morgan Chase. Bilderberglid Robert W. Scully maakte deel uit van de directie van JM Morgan Stanley, ook werkten voor de betrokken bedrijven 30 CFR-leden (gecontroleerd door Rockefeller). Er is ook een link tussen Tata en Rothschildagent George Soros. In 1994 werd Haldia Petrochemicals Ltd (HPL) opgericht als joint venture tussen de Chattarjee Group, Tata Group, Indian Oil Corporation en West Bengal Industrial Development Corporation. De Chattarjee Group werd opgezet door George Soros en Chattarjee. In 2005 kocht Chattarjee Basell aan, waarbij ook Shell en Merrill Lynch betrokken waren. Sinds 1936 zijn er innige verbanden tussen de families Tata en Mistry: Mistry Shapoorji Pallonji Mistry kocht 17,5% van het bedrijf van de Tata’s. Sindsdien is een Mistry getrouwd met een Tata, zodat de huidige directeur van Tata, Cyrus Mistry heet (met een Tata als moeder). Twee Mistrys hebben een arbeidsverleden bij Rothschild: Ketan en Bhavika. Ketan Mistry werkte in 2002 en 2003 voor Rothschild asset management toen de afspraken gemaakt werden over de beursgang en outsourcing van mijn afdeling naar het familiebedrijf van de Tata’s. De Brauw Blackstone Westbroek – Rothschild, Rabobank De Brauw Blackstone Westbroek is de huisbankier van Rabobank (dat vanaf 3-6-2015 door een onrechtmatige conservatoir beslag mijn bankrekeningen blokkeert). In november 2008 kocht Rabobank 7,5% van de Rothschild Continuation Holdings en begonnen Rabobank en Rothschild een samenwerking op het gebied van fusies en overnames, met juridische bijstand door De Brauw Blackstone Westbroek. Jaap W. Winter van De Brauw Blackstone Westbroek woonde de Bilderbergconferentie van 2011 bij (toen ze mij vertegenwoordigden). En Univé die samen met Mentrum c.q. Arkin een civiele rechtszaak tegen mij begonnen is ... In 2013 werd Marianne Tijssen van het bestuur van Abn amro in het bestuur van Univé geplaatst. In 2009, 2010 had Univé Stad en Land een aparte adviesbalie bij Abn amro. Jacqueline Blom, tegenwoordig salarisadministrateur bij Univé, werkte van 1993 tot 2001 voor De Brauw Blackstone Westbroek. Leden van de Raad van Toezicht van de Nierstichting: ir. Boudewijn Dessing, oud-voorzitter RvB VGZ-IZA-Trias-Univé Groep, en mr. Caroline van Gent, advocaat bij BarentsKrans (Barents Krans vertegenwoordigt Abn amro in deze rechtszaak zonder einde). |
Geplaatst: di 12 apr 2016 16:09—
|
Geplaatst: di 12 apr 2016 22:29—
Inspiratie uit "Better call saul" gehaald? |
Geplaatst: do 14 apr 2016 11:33—
|
Ik heb sinds 2004 geen telescreen meer. Inspiratie haal ik uit boeken en muziek. Dit komt uit Linkin Park’s No more sorrow:
I see pain / I see need I see liars and thieves Abuse power with greed I had hope / I believed But I'm beginning to think that I've been deceived You will pay for what you've done No, no more sorrow I've paid for your mistakes Your time is borrowed Your time has come to be replaced Thieves and hypocrites |
Geplaatst: wo 20 apr 2016 16:46—
In art. 29 lid 1 is een vergelijkbare bepaling opgenomen als in art. 52 Drinkwaterwet, waaruit blijkt dat de “toezichthouder” een “ontheffing” kan “verlenen” voor het leveren van drinkwater met te veel giftige stoffen, zo lang het maar binnen 30 dagen hersteld kan worden: “a.overschrijding van die waarde naar zijn oordeel geen nadelige gevolgen voor de volksgezondheid heeft, b.de overschrijding binnen 30 dagen door het nemen van herstelmaatregelen kan worden opgeheven, en c.de onder a bedoelde waarde door de eigenaar in de voorafgaande twaalf maanden niet gedurende meer dan 30 dagen is overschreden”. Je leest het goed: in Nederland wordt gif aan het drinkwater toegevoegd, om de volksgezondheid te BESCHERMEN, want – zo is de stelling – met gif wordt legionellabacterie gedood, die anders de levensgevaarlijke veteranenziekte veroorzaakt. Er is een interessant verhaal over de veteranenziekte: https://nl.wikipedia.org/wiki/Legionellose De symptomen van de veteranenziekte zijn: 1) hoofdpijn, 2) spierpijn, 3) een ziek gevoel, 4) longontsteking, 5) koorts boven de 39°C, 6) hoesten, 7) kortademigheid, 8) braken en 9) diarree. Al deze symptomen heb ik gehad door vergiftiging (uitgezonderd longontsteking). Bizar genoeg is de legionellabacterie nauwelijks te kweken, maar ontstaat zo maar in warm water. Blijkbaar raak je besmet met deze eigenaardige bacterie door douchen, maar niet door drinken van water (en evenmin door een besmet persoon). Vaak worden mensen ziek tijdens vakantie, dus tijdens de reis of in het hotel. Opvallend dat alle grote uitbraken van de veteranenziekte in de “beschaafde” wereld zijn (bron de Engels- en Nederlandstalige Wikipedia): 1976 Philadelphia (VS), 1985 Stafford (Engeland), 1999 Bovenkarspel (Nederland), 2000 Melbourne (Australië), 2001 Murcia (Spanje), 2005 (Canada), 2014 Lissabon (Portugal), 2015 New York (VS). Als gevolg van “preventiemaatregelen” voor legionella is het aantal gevallen van de veteranenziekte sterk gestegen: http://www.volkskrant.nl/archief/onderzoekers-aantal-gevallen-van-legionella-jarenlang-onderschat~a622115/ Maar er is nog meer over de eerste uitbraak in 1976 van de veteranenziekte (onder veteranen) in het Bellevue Stratford hotel in Philadelphia. F. William Sunderman maakte vergiftiging met Nikkelcarbonyl bekend als waarschijnlijke oorzaak van de ziekte: www.annclinlabsci.org/content/7/3/187.full.pdf Sunderman werd geattendeerd op deze mogelijkheid door een anonieme brief, die waarschuwde voor moord met Nikkelcarbonyl, die Sunderman op 2-8-1976 doorstuurde aan de FBI, die dit pas onderzocht na de publicatie van Jack Anderson op 28-10-1976 in de krant: http://bayhdolecentral.com/3_DIV_SCAN/2679_001_OCR_DIV.pdf https://archive.org/stream/nsia-FBIMiscellaneous/nsia-FBIMiscellaneous/FBI%20Miscellaneous%20186_djvu.txt Een gevolg van vergiftiging met Nikkelcarbonyl is een verhoogde concentratie nikkel. Dr. Jerrold Abraham verklaarde dat hij bij het onderzoek van de lijken kleine stukjes metaal in de longen had gevonden. De longen, maar niet de nieren, van de slachtoffers hadden een veel hogere concentratie Nikkel dan een vergelijkingsgroep. Blijkbaar werden de veteranen vergiftigd met Nikkelcarbonyl via de luchtwegen. De staatspropaganda heeft de volgende verklaring bedacht – dat het nikkel veroorzaakt werd door metalen instrumenten gebruikt in de lijkschouwing. Deze instrumenten zouden dus geen nikkel achterlaten: 1) in de nieren (maar wel in de longen) en 2) in de controlegroep (maar wel in de groep met de veteranenziekte): http://www.biostat.umn.edu/~brad/6450/Chen_77_Legionnaire.pdf |
Geplaatst: wo 20 apr 2016 21:56—
| Dit gaat niet langer meer over de eindeloze rechtszaak, dus slotje. |
|
Rechtenforum.nl -> Arbeidsrecht & Sociale zekerheidsrecht
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl